Źródło: Poultry and Products Annual – Philippines, USDA, wrzesień 2025
Krótki opis znaczenia rynku filipińskiego w Azji Południowo-Wschodniej.
Kontekst: ASF ogranicza podaż wieprzowiny → większe zapotrzebowanie na mięso drobiowe.
Produkcja mięsa kurcząt w 2026 r. prognozowana na 1,81 mln ton RTC (+7% r/r).
Czynniki wzrostu:
komercyjne wprowadzenie szczepionki przeciw HPAI,
dodatkowe bioasekuracje w fermach,
rozwój sektora gastronomicznego (restauracje fast-food i rotisserie),
korzystne ceny pasz (spadek cen kukurydzy i śruty sojowej).
Struktura ferm: 54% produkcji – fermy komercyjne, 43% – drobne gospodarstwa, 3% – półkomercyjne.
Uwaga: w 2025 r. produkcja już wzrosła szybciej od prognoz (1,69 mln ton RTC).
Spożycie mięsa drobiowego w 2026 r. – 2,38 mln ton RTC (+6% r/r).
Główne przyczyny:
cena mięsa drobiowego ~40% niższa niż wieprzowiny,
postrzeganie drobiu jako „zdrowszego białka”,
rozwój sieci fast-food (liczba restauracji drobiowych ma wzrosnąć do 7 895 punktów w 2026 r.).
Konsumpcja wspierana także przez:
wzrost populacji (+1,5% r/r),
dynamiczny rozwój gospodarki (+6% PKB w 2026).
Import drobiu w 2026 r. prognozowany na 560 tys. ton RTC (+2% r/r).
Najwięksi dostawcy w 2024–2025:
Brazylia (ponad 60% dostaw, głównie MDM – mięso mechanicznie odkostnione),
USA (głównie ćwiartki z kurczaka, wzrost eksportu o 46% w I poł. 2025 r.),
UE (głównie Francja, Holandia),
inne kraje: Kanada, Chiny, Tajlandia, Chile, Australia.
Nowe akredytacje eksportowe: Polska, Węgry, Argentyna, Rosja, Portugalia.
Zniesienie zakazów importowych (HPAI) z Brazylii, Japonii, części USA i UE.
ASF – nadal ogranicza podaż wieprzowiny i podtrzymuje popyt na drób.
Szczepionka przeciw HPAI (Volvac B.E.S.T.) – pierwsze dopuszczenie do obrotu od 2017 r.
Bioasekuracja – ścisłe procedury higieniczne, zamknięte kurniki z wentylacją, monitoring stad.
Koszty pasz – ceny kukurydzy i śruty spadły w 2025 r., wspierając opłacalność chowu.
Inflacja – BSP prognozuje stabilizację w przedziale 2–4% w 2026 r. → sprzyja konsumpcji.
2026 r. zakończy się niższymi zapasami niż rok wcześniej (45 tys. ton RTC), ponieważ popyt przewyższa lokalną podaż.
Tradycyjnie zapasy rosną w okresie przedświątecznym (listopad–grudzień).
Filipiny wprowadzają zasadę regionalizacji HPAI (zgodnie z normami OIE), co oznacza znoszenie zakazów tylko dla części terytorium kraju eksportera dotkniętego wirusem, a nie dla całości.
Długoterminowo: taryfa na MDM (mięso mechanicznie odkostnione) obniżona do 5% do 2028 r. – wsparcie dla przemysłu przetwórczego.
Filipiny pozostają jednym z najszybciej rosnących rynków drobiu na świecie.
Popyt rośnie szybciej niż krajowa produkcja, co gwarantuje stabilne miejsce dla importu.
Polska (po uzyskaniu akredytacji w 2025 r.) ma realną szansę zwiększyć eksport – szczególnie MDM i ćwiartek.
Konkurencja: Brazylia (dominacja), USA (rosnący udział), UE (Francja, Holandia), Azja (Tajlandia, Chiny).
Kluczowe będą: utrzymanie statusu wolnego od HPAI, konkurencyjność cenowa, zdolności logistyczne
W 2025 r. Polska uzyskała akredytację do eksportu mięsa drobiowego na Filipiny. To przełomowe wydarzenie, bo rynek ten był dotąd zamknięty dla wielu unijnych producentów.
Filipiny są jednym z najszybciej rosnących importerów drobiu na świecie – import wzrósł z 434 tys. ton w 2023 r. do prognozowanych 560 tys. ton w 2026 r.
Głównym produktem importowym pozostaje MDM (mięso mechanicznie odkostnione) – kluczowy surowiec dla lokalnego przemysłu przetwórczego.
Polska jest największym producentem drobiu w UE (ok. 3 mln ton rocznie), z dużą nadwyżką eksportową.
Nasz eksport już dziś trafia do ponad 150 krajów, a Azja staje się priorytetowym kierunkiem (m.in. Hongkong, Wietnam, Singapur).
Filipiny to rynek ponad 110 mln konsumentów, z rosnącą klasą średnią i dynamicznym sektorem fast-food.
Polska ma konkurencyjność kosztową w UE i duże doświadczenie w produkcji MDM, co dobrze wpisuje się w potrzeby Filipin.
Konkurencja ze strony Brazylii i USA – Brazylia dominuje w MDM, a USA w ćwiartkach kurczaka.
Ryzyko ograniczeń sanitarnych – każde ognisko HPAI w Polsce może skutkować wstrzymaniem eksportu.
Logistyka – transport morski do Azji Południowo-Wschodniej jest dłuższy i droższy niż z Brazylii, ale możliwy przy odpowiednich wolumenach i kontraktach.
MDM jako produkt eksportowy nr 1 – w 2026 r. ponad 60% importu z Brazylii na Filipiny stanowi MDM. Polska może konkurować w tej kategorii.
Ćwiartki z kurczaka – główny import z USA, ale Polska mogłaby oferować alternatywę jakościową i cenową.
Dywersyfikacja rynków – wejście na Filipiny zmniejsza zależność polskiego drobiarstwa od UE i Wielkiej Brytanii.
Współpraca z lokalnym przemysłem przetwórczym i sieciami fast-food – szansa na budowanie długoterminowych relacji handlowych.
Podsumowanie polskiego kontekstu:
Polska ma realną szansę wykorzystać rosnące zapotrzebowanie Filipin na drób, szczególnie MDM, i stać się jednym z kluczowych dostawców z UE. Warunkiem sukcesu będzie utrzymanie statusu sanitarnego, elastyczność cenowa oraz aktywna obecność na rynku azjatyckim.
Filipiński rynek drobiu: Pełny raport ppr.pl znajduje się TUTAJ
opracował Marek Kozak (ppr.pl) na podstawie raportu USDA