BIAŁACZKA ENZOOTYCZNA
(Bovine viral leukosis)
PRZYCZYNY
Przewlekła choroba zakaźna i zaraźliwa bydła, spowodowana zakażeniem
wirusem Oncornavirus typu C, cechująca się nadmiernym złośliwym rozrostem
tkanki limfoidalnej.
OBJAWY KLINICZNE
Choroba ma zwykle przebieg przewlekły, okres od zakażenia do wystąpienia wyraźnych
objawów klinicznych trwa od kilku miesięcy do wielu lat. Po bezobjawowym
okresie wylęgania następuje okres białaczki podklinicznej, charakteryzujący
się zmianami hematologicznymi (limfocytoza).
Po okresie utajonym następuje okres występowania klinicznych objawów białaczki
w postaci guzowatej. Powiększenie węzłów chłonnych, wytrzeszcz gałki
ocznej, niedokrwistość, zaburzenia krążenia i trawienia, mogą wystąpić
porażenia kończyn. Guzowata postać białaczki kończy się zejściem śmiertelnym.
ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE
Szarobiałe guzy umiejscowione w różnych narządach, na przekroju żółtawe
lub różowawe. Najczęściej guzy i nacieczenia stwierdza się w węzłach chłonnych,
trawieńcu, sercu, jelitach, oponach rdzenia, macicy, pochwie, śledzionie.
POMOCNICZE BADANIA LABORATORYJNE
Badania serologiczne odczynem immunodyfuzji w żelu. Badania histopatologiczne
– przyżyciowe lub pośmiertnie stwierdzenie rozrostu tkanki limfoidalnej
w chorobowo zmienionych węzłach chłonnych i narządach.
LECZENIE
Nie opracowano.
ZAPOBIEGANIE I ZWALCZANIE
Tworzenie stad wolnych od białaczki enzootycznej, obrót bydłem między
stadami o tej samej sytuacji epizootycznej. Bezwzględne przestrzeganie zasad
aseptyki i antyseptyki przy wykonywaniu badań i zabiegów u bydła. Bydło z
białaczką guzowatą podlega ubojowi z urzędu. Zwalczanie białaczki w postaci
utajonej jest uzależnione od aktualnie obowiązujących terytorialnie przepisów.
na podstawie: "Wybrane choroby bydła", Jacek Sikora
.png)
Zaloguj przez Facebook
