KE zaostrza wojnę celną z Chinami

(1)

W dniu 27 marca 2024 r. Komisja Europejska („Komisja”) wszczęła dochodzenie antysubsydyjne w odniesieniu do importu sprzętu dostępowego mobilnego („MAE”) pochodzącego z Chińskiej Republiki Ludowej („kraj objęty postępowaniem” lub „ChRL”) na podstawie art. 10 rozporządzenia podstawowego. Opublikowała zawiadomienie o wszczęciu postępowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej  ( 2 ) („zawiadomienie o wszczęciu postępowania”).

(2)

Komisja wszczęła dochodzenie w następstwie skargi złożonej 13 lutego 2024 r. przez „Koalicję na rzecz przywrócenia równych warunków gry w sektorze urządzeń dostępu mobilnego w UE” („CMAE”) lub („skarżący”). Skarga została złożona w imieniu przemysłu unijnego MAE w rozumieniu art. 10 ust. 6 rozporządzenia podstawowego. Skarga zawierała dowody subsydiów i wynikającej z nich szkody, które były wystarczające, aby uzasadnić wszczęcie dochodzenia.

(3)

Przed wszczęciem dochodzenia antysubsydyjnego Komisja powiadomiła Rząd Chin („GOC”)  ( 3 ) , że otrzymała prawidłowo udokumentowaną skargę i zaprosiła GOC do konsultacji zgodnie z artykułem 10(7) rozporządzenia podstawowego. Konsultacje odbyły się 25 marca 2024 r. Nie osiągnięto jednak wzajemnie uzgodnionego rozwiązania.

(4)

W dniu 13 listopada 2024 r. Komisja wszczęła odrębne dochodzenie antydumpingowe dotyczące tego samego produktu pochodzącego z ChRL („odrębne dochodzenie antydumpingowe”). W dniu 9 stycznia 2025 r. Komisja nałożyła ostateczne cła antydumpingowe i ostatecznie pobrała cła tymczasowe nałożone na przywóz produktu objętego postępowaniem pochodzącego z ChRL („ostateczne rozporządzenie antydumpingowe”)  ( 4 ) . Cła wahają się od 20,6 % do 54,9 %. Analiza sytuacji gospodarczej przemysłu unijnego w niniejszym rozporządzeniu jest mutatis mutandis identyczna z ustaleniami w odrębnym dochodzeniu antydumpingowym, ponieważ definicja przemysłu unijnego, objętych próbą producentów unijnych, okresu badanego i okresu objętego dochodzeniem są takie same w obu dochodzeniach.

(5)

Rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2024/2725 z dnia 24 października 2024 r. Komisja objęła przywóz objętego postępowaniem produktu obowiązkiem rejestracji w celu zapewnienia, że w przypadku gdy dochodzenie doprowadzi do ustaleń skutkujących nałożeniem środków wyrównawczych, cła te będą mogły zostać pobrane z mocą wsteczną od zarejestrowanego przywozu zgodnie z obowiązującymi przepisami prawnymi, pod warunkiem spełnienia niezbędnych warunków („rozporządzenie w sprawie rejestracji”)  ( 5 ) .

(6)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja zaprosiła zainteresowane strony do skontaktowania się z nią w celu wzięcia udziału w dochodzeniu. Ponadto Komisja wyraźnie poinformowała skarżącego, innych znanych producentów unijnych, znanych producentów eksportujących oraz chińskie władze, znanych importerów i użytkowników o wszczęciu dochodzenia i zaprosiła ich do wzięcia w nim udziału.

(7)

Zainteresowane strony miały możliwość przedstawienia uwag na temat wszczęcia dochodzenia oraz wystąpienia z wnioskiem o przesłuchanie przed Komisją i/lub Rzecznikiem Praw Obywatelskich w postępowaniach handlowych.

(8)

Komisja nie otrzymała żadnych uwag dotyczących wszczęcia postępowania ani wniosku o przesłuchanie.

(9)

W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja stwierdziła, że może dokonać kontroli wyrywkowej zainteresowanych stron zgodnie z art. 27 rozporządzenia podstawowego.

(10)

W swoim zawiadomieniu o wszczęciu postępowania Komisja stwierdziła, że tymczasowo wybrała próbę producentów unijnych. Komisja wybrała próbę na podstawie największej reprezentatywnej wielkości sprzedaży i produkcji podobnego produktu w Unii w okresie objętym dochodzeniem, którą można było rozsądnie zbadać w dostępnym czasie.

(11)

Próba ta składała się z trzech producentów unijnych, którzy odpowiadali za 55% szacowanej całkowitej produkcji w Unii i 52% sprzedaży wszystkich producentów unijnych podobnego produktu na rynku unijnym. Wybierając trzech największych producentów i sprzedawców unijnych w okresie objętym dochodzeniem, zlokalizowanych w dwóch różnych państwach członkowskich, Komisja objęła największą reprezentatywną wielkość produkcji i sprzedaży, którą można było rozsądnie zbadać w dostępnym czasie, zgodnie z art. 27 ust. 1 rozporządzenia podstawowego. Komisja zaprosiła zainteresowane strony do wyrażenia opinii na temat tymczasowej próby. Nie otrzymano żadnych uwag. Komisja stwierdziła, że próba producentów unijnych była zatem reprezentatywna dla przemysłu unijnego.

(12)

Aby zdecydować, czy pobieranie próbek jest konieczne, a jeśli tak, aby wybrać próbkę, Komisja zwróciła się do niezależnych importerów o dostarczenie informacji określonych w załączniku 1 do zawiadomienia o wszczęciu postępowania w ciągu 7 dni od daty opublikowania zawiadomienia. Żaden importer nie dostarczył informacji i nie współpracował w dochodzeniu.

(13)

Aby zdecydować, czy konieczne jest przeprowadzenie dochodzenia, a jeśli tak, aby wybrać próbę, Komisja zwróciła się do wszystkich producentów eksportujących w ChRL o dostarczenie informacji określonych w zawiadomieniu o wszczęciu dochodzenia. Ponadto Komisja zwróciła się do Misji Chińskiej Republiki Ludowej w Unii Europejskiej o zidentyfikowanie i/lub skontaktowanie się z innymi producentami eksportującymi, którzy mogliby być zainteresowani udziałem w dochodzeniu.

(14)

Szesnastu producentów eksportujących w kraju objętym dochodzeniem dostarczyło żądane informacje i wyraziło zgodę na włączenie do próby. Zgodnie z artykułem 27(1) rozporządzenia podstawowego Komisja wybrała próbę czterech (grup) przedsiębiorstw, które można było zasadnie zbadać w dostępnym czasie. Wybór próby został oparty na największej reprezentatywnej wielkości produkcji, sprzedaży lub eksportu do Unii w okresie objętym dochodzeniem, którą można było zasadnie zbadać w dostępnym czasie. Komisja rozważyła również potencjalną kwalifikowalność grup producentów eksportujących do programów subsydiowania uwzględnionych w memorandum w sprawie wystarczających dowodów  ( 6 ) , w związku z czym oprócz sprzedaży eksportowej przeanalizowała również produkcję i sprzedaż krajową na podstawie odpowiedzi na kwestionariusze dotyczące próby.

(15)

Zgodnie z artykułem 27(2) podstawowego rozporządzenia, wszyscy znani producenci eksportujący, których to dotyczyło, oraz władze kraju, którego to dotyczy, zostały skonsultowane w sprawie doboru próby. Komisja otrzymała uwagi w tej sprawie od skarżącego.

(16)

Skarżący twierdził, że: (i) próba nie powinna obejmować żadnych przedsiębiorstw będących własnością Stanów Zjednoczonych, ponieważ prawdopodobnie nie kwalifikowałyby się one do większości programów subsydiowania i rzekomo miałyby bardzo ograniczony dostęp do chińskiego rynku krajowego; (ii) próba nadreprezentowała chińskie przedsiębiorstwa będące własnością prywatną, a niedoreprezentowała chińskie przedsiębiorstwa będące własnością publiczną, które rzekomo są bardziej zintegrowane, bardziej obecne na rynku krajowym i bardziej kwalifikują się do finansowania i dotacji.

(17)

Komisja, po dokładnym przeanalizowaniu uwag, uznała, że próba odpowiednio reprezentowała producentów eksportujących MAE działających w Chinach i że była zgodna z prawem UE i WTO. Na wstępie Komisja przypomniała, że artykuł 27 rozporządzenia podstawowego przewiduje duży stopień uznaniowości w wyborze próby zgodnie z odpowiednimi kryteriami w nim wymienionymi. W szczególności artykuł 27(2) wyraźnie stanowi, że „ostateczny wybór stron […] należy do Komisji”.

(18)

W odniesieniu do konkretnych argumentów podniesionych przez skarżącego Komisja zauważyła, że dobór próby został oparty na największej reprezentatywnej wielkości produkcji, sprzedaży lub eksportu do Unii w okresie objętym dochodzeniem, którą można było rozsądnie zbadać w dostępnym czasie. Dlatego Komisja zdecydowała między innymi, że w próbie znajdzie się jedna spółka będąca własnością USA, jako największy producent eksportujący, a także że największy chiński producent pod względem produkcji i sprzedaży krajowej w Chinach zostanie uwzględniony, chociaż spółka ta nie należy do największych eksporterów do Unii.

(19)

Jak wspomniano w motywie (16), kwalifikowalność do programów subsydiowania była jednym z elementów branych pod uwagę przez Komisję przy wyborze próby. Komisja nie uczyniła jednak tego kryterium decydującym o tym, aby zapewnić, że wybór próby nie był stronniczy.

(20)

Z tego samego powodu, co powyżej, Komisja nie użyła jako kryterium próby statusu korporacyjnego firmy. Reprezentowane były wszystkie rodzaje firm: zagraniczne, chińskie prywatne i chińskie publiczne. Ponadto, na podstawie odpowiedzi na pytania dotyczące próby, Komisja nie znalazła podstaw do stwierdzenia, że chińskie firmy publiczne są generalnie bardziej zintegrowane, bardziej obecne na rynku krajowym i bardziej kwalifikują się do finansowania i dotacji niż firmy prywatne.

(21)

W świetle wszystkich powyższych rozważań Komisja postanowiła potwierdzić swoją tymczasową próbę, która stanowiła (w liczbie jednostek) 54% produkcji, 47% sprzedaży krajowej i 59% szacowanej całkowitej wielkości eksportu do Unii z ChRL w okresie objętym dochodzeniem. Komisja uznała próbę za reprezentatywną na mocy art. 27 rozporządzenia podstawowego.

(22)

Komisja wysłała kwestionariusze do rządu ChRL, czterech grup producentów eksportujących objętych próbą, trzech producentów unijnych objętych próbą, skarżącego, znanych importerów i użytkowników. Kwestionariusze dla przedsiębiorstw udostępniono również online w dniu wszczęcia postępowania.

(23)

Komisja otrzymała odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu od rządu ChRL, czterech grup objętych próbą producentów eksportujących, jednej grupy producentów eksportujących wnioskującej o indywidualne badanie, trzech objętych próbą producentów unijnych i skarżącego.

(24)

Komisja poszukiwała i weryfikowała wszystkie informacje uznane za niezbędne do ustalenia subsydiowania, wynikającej z niego szkody i interesu Unii. Wizyty weryfikacyjne zgodnie z artykułem 26 rozporządzenia podstawowego przeprowadzono w siedzibach następujących stron: