Za utylizację każdej martwej sztuki bydła rolnik musi zapłacić około 150 zł. Za niezgłoszenie faktu grozi dziesięciokrotnie wyższa kara grzywny. – W pierwszym półroczu tego roku rolnicy naszego województwa zgłosili upadek 643 sztuk bydła. Inspekcja Weterynaryjna pobrała próby do badań laboratoryjnych w kierunku BSE. U jednej sztuki stwierdzono chorobę szalonych krów – mówi Jerzy Tułodziecki, wojewódzki inspektor ds. środków żywienia zwierząt w Olsztynie.
Bezwzględny obowiązek
Rolnik musi bezwzględnie zgłosić
fakt, że w jego gospodarstwie znajduje się martwe zwierzę do podmiotu
zajmującego się odbieraniem padłych zwierząt. Ci zaś w ciągu 24 godzin mają
obowiązek odebrać padlinę od rolnika. Od kwietnia 2001 roku Minister Rolnictwa i
Rozwoju Wsi wprowadził obowiązek prawny utylizacji martwych przeżuwaczy.
Utylizacja ich polega na rozdrobnieniu tkanek i przerobieniu ich na mączkę
mięsno- kostną oraz tłuszcz. Te zaś są spalane w specjalnych piecach w
temperaturze powyżej 850 stopni. Cały proces odbywa się w zatwierdzonych
zakładach i jest kontrolowany przez Inspekcję Weterynaryjną. Mączka mięsno-
kostna wprowadzana jest do obiegu tylko i wyłącznie z resztek pochodzących z
rzeźni.
Ze względu na BSE
Takie
skomplikowane procedury są niezbędne, odkąd wykryto chorobę szalonych krów. Stąd
też wysokie kary, w przypadku kiedy rolnik zatai śmierć swojego zwierzęcia i na
własną rękę pozbędzie się ciała – ostrzega Tułodziecki. – To
samo dotyczy innych zwierząt gospodarskich oprócz pojedyncze zwłoki poniżej
czwartego tygodnia życia prosiąt, królików, owiec i kóz, oraz psów i
kotów.
Aby zmniejszyć obciążenie finansowe ponoszone przez
rolników, ze skarbu państwa zostały wprowadzone dopłaty. Obecnie rolnik za
utylizację jednej martwej sztuki bydła płaci około 150 zł. Koszty utylizacji
innych zwierząt ponosi w całości ich właściciel, który płaci około złotówki za
kilogram zwłok zwierzęcia.
Wykaz uprawnionych do zbierania zwłok
zwierzęcych przedsiębiorców można uzyskać w każdym Powiatowym Inspektoracie
Weterynarii.
Budowa, utrzymanie i eksploatacja instalacji i
urządzeń do zbierania, transportu i unieszkodliwiania zwłok zwierzęcych należy
do zadań własnych gmin. Do nich należy także zapewnienie zbierania, transportu i
utylizacji zwłok bezdomnych zwierząt.