Zazdrość? Czy rywalizacja?

Na co dzień spotykamy się z konkurowaniem. Czy to w szkole, czy pracy, ale zawsze znajdzie się ktoś, kto będzie zazdrosny i na siłę, będzie starał się udowodnić, że jest do nas lepszy. I o ile jest to konkurencja oparta na zdrowych zasadach, to wszystko w porządku, a jeżeli na różnego tupu intrygach i tak zwanym kopaniu dołków, rodzi się poważny problem, z którym naprawdę ciężko sobie poradzić.

Zazdrość to poważny problem, ponieważ jej konsekwencje mogą być druzgocące dla wszystkich stron w nią zamieszanych. Osoby zazdrosne nie zawsze zdają sobie z tego jaką krzywdę wyrządzają innym, nie rozumieją że często swoim zachowaniem zniechęcają do siebie innych, że ludzie czują się osaczani przez nich, że życie z zazdrośnikiem przypomina często życie w klatce, lub na uwięzi. Zazdrosnym można być dosłownie o wszystko i ten temat to niewyczerpana skarbnica domysłów. Zazdrość o partnera, to jeden z jej rodzajów, ciężki orzech do zgryzienia i czasem coś zupełnie nie dającego się się rozwiązać, dlatego, że osoba zazdrosna przeważnie nie zdaje sobie sprawy , jak ciężką jest osobą, we współżyciu międzyludzkim. Konflikt taki, bardzo ciężko rozwiązać, ludzie nie potrafią ze sobą rozmawiać, dyskutować i dlatego narastają między nimi coraz większe niejasności. Im mniej się rozmawia, tym gorzej później do siebie dotrzeć. Zazdrośnik w domu, który nie walczy ze swą skłonnością, to poważny problem i czasem sytuacja nie do wytrzymania. Dlatego tak wiele kłótni, rozstań i niepowodzeń. A zazdrość to niekoniecznie objaw miłości, uczuć, jak zwykło się mówić. To czasem po prostu talent do przesadzania, do budowania w wyobraźni chorych obrazów, które później nie dają normalnie żyć.

Zazdrość w pracy to częsty problem, narastający niekiedy do takich rozmiarów, że nikt nie może normalnie funkcjonować i pracować. Objawia się bardzo różnorodnie, a przechodzi w różne formy i stadia. Przeważnie jest to niechęć do osoby, której dana osoba czegoś zazdrości, a następnie kopanie dołków pod nią, robienie jej na złość, sprawianie problemów, kłopotów, fałszywe donosy, oskarżenia. Zachowań może być bardzo wiele. Najgorsze jest jednak to, że na zazdrość tego typu nie możemy nic poradzić. W większości przypadków, jesteśmy zupełnie bez winy i zwyczajnie padamy ofiarą czyjejś niezdrowej wyobraźni. Nie możemy wówczas nic zrobić, nawet obrona nie bardzo pomaga, a atak często przyjmowany jest, jako dowód właśnie naszej winy, gdzie rzeczywiście winny, zostaje krystalicznie czystą postacią.

Trzeba zwyczajnie żyć, mając nadzieję, że na naszej drodze nie stanie zazdrośnik, a gdy już stanie, musimy nauczyć się z nim żyć, znosić jego fochy, napady agresji, złości, wybuchy. Inaczej się nie da, zazdrośnicy są wśród nas...