Nowy wymiar fosforu

Nowy wymiar fosforu – pod tym tytułem 16 października br. w miejscowości Ossa odbyła się konferencja poświęcona zagadnieniom związanym z możliwościami przeciwdziałania uwsteczniania się fosforu w glebie.
Głównym gościem spotkania był Pan dr Josemaria Garcia Mina – twórca unikalnej technologii  mechanizmu zapobiegającemu uwstecznianiu się fosforu w glebie. W swoim wykładzie przedstawił wieloletni proces tworzenia innowacyjnej formuły – nowej generacji nawozów fosforowych.
Jego prace zainspirowane zostały wynikami badań profesora Gerke z Uniwersytetu Rolniczego w Getyndze, który już w latach osiemdziesiątych ubiegłego stulecia doszedł do wniosku, że poprawa przyswajalności fosforu będzie możliwa przez połączenie tego pierwiastka przy pomocy mostka metalicznego z cząsteczkami humusowymi. Trzydzieści lat temu ta teoria wydawała się abstrakcyjna. Jednak nie dla dr Mina. Zespół pod jego kierownictwem w warunkach laboratoryjnych stworzył model molekularny, określił trwałość oraz zależności pomiędzy składnikami cząstki. Po latach doświadczeń udało się stworzyć skompleksowane superfosfaty. W trakcie badań przetestowano również stabilności kompleksów dla różnych metali i gleb o różnym pH. Tą samą metodą, którą badano stabilność określono istnienie zależności między częścią fosforową a metaliczną. Łączenie, które stworzono sprawiało, że fosfor w wiązaniu z mostkiem metalicznym faktycznie znacznie dłużej pozostawał w glebie w stanie stabilnym. Wspólnie z chemikiem – dr Mandado zespół Mina przeprowadził badanie modeli chemicznych, mających na celu określenie możliwości produkcji przemysłowej takich cząstek. Badania laboratoryjne były bardzo zadowalające. Potwierdzały przydatność nowego fosforu, ale trzeba było również opracować produkcję przemysłową nowej formuły nawozowej. Udało się to dopiero w 2009 roku. Proces produkcji został opatentowany. Powstała nowa cząsteczka – nowy wymiar fosforu – Top-Phos.
Technologia opracowana przez dr Josemaria Garcia Mina jest rozwiązaniem bardzo istotnego problemu nawozowego – uwsteczniania się wraz z innymi pierwiastkami fosforu podanego w nawożeniu do związków nierozpuszczalnych w wodzie. Stosując tradycyjne formy tego pierwiastka można uzyskać maksymalną skuteczność na poziomie 30%. W przypadku zastosowania nowej generacji nawozów fosforowych skuteczność zwiększamy nawet do 90%. Do tego dochodzi także dłuższy czas działania w porównaniu z tradycyjnymi technologiami nawożenia. W efekcie finalnym przy zastosowaniu tej innowacji zapewniamy roślinom dostęp do fosforu przez długi czas, czego rezultatem jest ich silny wzrost, dobre przygotowanie przed zimą, produkcja i transport związków energetycznych oraz pozytywny wpływ na dojrzewanie.
Organizatorzy imprezy otwierając spotkanie powiedzieli: „Chcemy przekroczyć nowy próg nawożenia fosforem” – z relacji twórcy nowej molekuły można wnioskować, że udało się zrealizować ten cel.