Rynek nawozów reguluje ustawa o nawozach i nawożeniu, określająca zasady wprowadzania nawozów do obrotu oraz ich stosowanie. Ma ona na celu zapobieżenie zagrożeniom dla zdrowia ludzi, zwierząt oraz środowiska. Przepisów ustawy muszą przestrzegać producenci, importerzy nawozów, pośrednicy oraz rolnicy.
Ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. z 2000 r., nr 89, poz. 991)
Ustawa z dnia 2 kwietnia 2004 r. o zmianie ustawy o nawozach i nawożeniu
Rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi:
Celem nawożenia jest osiągnięcie wyższych i jakościowo lepszych plonów, poprzez dostarczenie roślinom składników pokarmowych w odpowiednich ilościach, terminach i we właściwej formie nawozu oraz utrzymanie lub poprawę żyzności gleby, aby wzrost i rozwój roślin był jak najbardziej korzystny.
Nawozić powinno się tymi składnikami, których brakuje w glebie. Stąd też niecelowe jest zwiększanie nawożenia bez informacji o zasobności gleby w przyswajalne składniki, czyli nie można mówić o racjonalnym nawożeniu, nie wykonując co 4 - 5 lat analizy gleby. Nawożenie jest bowiem korektą braków składników pokarmowych w glebie. Takie nawożenie, uwzględniające szereg czynników produkcyjnych i właściwości gleby oraz uprawianej rośliny, nazywa się nawożeniem celowym.
.png)
Zaloguj przez Facebook
