Komentarz Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi do komunikatu KE dotyczącego WPR po 2013 r.

Minister Rolnictwa i  Rozwoju Wsi  ocenia Komunikat KE jako niezłą podstawę do dalszej dyskusji, jednak propozycje dla wspólnego rolnictwa UE zawarte w Komunikacie są mało ambitne, zachowawcze, utrwalające obecną politykę rolną, co oznacza stagnację w rolnictwie na poziomie końca poprzedniego wieku.
Zdaniem ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi potrzebna jest ambitna reforma WPR, która zapewni rozwój rolnictwa całej Unii Europejskiej i poprawi konkurencyjność tego sektora na rynku międzynarodowym. Nowa WPR powinna zapewnić większą orientację na rynek, uwzględniać dobra publiczne, w tym bezpieczeństwo żywnościowe i ochronę środowiska.
Polska domaga się wprowadzenia nowych, obiektywnych kryteriów alokacji środków pomiędzy państwa członkowskie w ramach I filaru, które muszą być powiązane z aktualnymi celami WPR oraz odejścia od obecnych, powiązanych z historyczną produkcją kryteriów. Nowe kryteria powinny uwzględniać m.in.: powierzchnię użytków rolnych, zatrudnienie, realizację wymogów w zakresie ochrony środowiska czy dodatkowe wsparcie dla obszarów o niekorzystnych warunkach gospodarowania.
Przyszły rozwój rolnictwa wymaga wzmocnienia finansowego  II filara w całej UE poprzez ustalenie nowych proporcji pomiędzy alokacją  na I i II filar środków z budżetu UE dla wszystkich państw członkowskich. W ocenie Polski podział środków WPR pomiędzy I a II filar powinien wynosić 50:50 lub 60:40, a nie jak dotychczas 80:20 (średnio w UE-27) . Zwiększenie środków w ramach II filaru pozwoli gospodarstwom rolnym na rozwój i modernizację przyczyniając się do poprawy ich konkurencyjności na rynku światowym. Podobne stanowisko w tej sprawie reprezentują również kraje Grupy Wyszehradzkiej oraz Bułgaria i Rumunia. Należy mieć przekonanie, że do tej grupy dołączą też pozostałe nowe kraje UE oraz niektóre kraje UE-15.
Biorąc pod uwagę ambitne cele i zadania stawiane przed rolnictwem i WPR, Polska opowiada się za utrzymaniem budżetu wspólnotowego WPR na co najmniej obecnym poziomie. Konieczne jest utrzymanie w pełni wspólnotowego finansowania I filaru WPR. Środki na finansowanie działań w ramach I filaru powinny w 100% pochodzić z budżetu wspólnotowego. Natomiast w przypadku II filaru konieczne jest ograniczenie zakresu krajowego współfinansowania tych działań do pewnego, ustalonego stopnia lub wprowadzenie wymogu posiadania jedynie środków własnych.