Celem naturalnej regeneracji jest rozwinięcie różnorodnej flory, nie
zdominowanej przez zboża samosiejki. Jest to często najbardziej praktyczna
forma ustanawiania pokrywy, która jest korzystna dla środowiska
naturalnego (dostarcza pożywienia ptakom i pobudza rozmaite rośliny do
wzrostu). W szczególności, naturalna regeneracja ziemi, na której
uprawiane były zboża, dostarcza pożywienie ptactwu zimowemu. Obecność różnorodnych
roślin przyciąga owady, które też stają się pożywieniem dla ptactwa.
Naturalna regeneracja jest najlepsza na lekkich i płytkich glebach oraz na
ziemi znajdującej się w pobliżu: np. wrzosowisk, dzikich pastwisk, ziemi
niedawno wycofanej z produkcji rolniczej. Na takiej ziemi często pojawia się
duża różnorodność gatunków roślin. Możesz także specjalnie wziąć
pod rozwagę stosowanie naturalnej regeneracji na polu z rotacyjnym odłogowaniem
w rejonach, gdzie zanika ptactwo związane z polami uprawnymi. Możesz także
chcieć przemyśleć agronomiczne i środowiskowe korzyści stosowania trwałych
obrzeży pól (patrz
akapity 18-19).
Jeśli ziemia będzie odłogowana przez więcej niż jeden sezon,
naturalna regeneracja ogólnie nie jest korzystna, szczególnie na ciężkich
glebach, które były uprzednio intensywnie wykorzystywane lub na ziemi
zdominowanej przez chwasty takie jak osty, szczaw itp., chyba że ziemia
jest starannie pielęgnowana. Jeśli masz problem ze szkodliwymi,
agresywnymi chwastami i zbożami samosiejkami, których trudno jest się
pozbyć, powinieneś wybrać pokrywę sianą niż stosować naturalną
regenerację. Jednakże zastosowanie nawet małego pasa z naturalną
regeneracją jest bardzo cenne dla środowiska.
Po jakich zbożach dozwolona jest naturalna regeneracja ?
Naturalna regeneracja może zostać użyta do ustanowienia zielonej
pokrywy po zbożach mieszanych oprócz kukurydzy (przy które stosowane
herbicydy przeszkadzają naturalnej regeneracji) i jarzyn (które wiążą
azot i mogą dlatego przyczyniać się do erozji gleby pod koniec okresu odłogowania).
Naturalna regeneracja może zostać stosowana także po byłej uprawie ziół.
Jednakże tutaj nie wolno usuwać resztek ziół z pokrywy zielonej.
Stosowanie naturalnej regeneracji na terenie byłej uprawy innych roślin,
wymaga pisemnego zezwolenia z lokalnego RCD. Powinieneś zwrócić uwagę na
to, czy zagospodarownie stosowaną pokrywą nie koliduje z wymogiem rotacji
(tak jak ma to miejsce przy produkcji zbóż). W większości przypadków
nie zaleca się naturalnej regeneracji po uprawie rzepaku, ze względu na
ogromne trudności w pozbyciu się samosiejek.
Jakie kroki trzeba podjąć, aby stworzyć zieloną powierzchnię
poprzez naturalną regenerację?
Po zbiorach musisz pozostawić ziemię aż do wytworzenia naturalnej
pokrywy. Proces ten możesz wspomóc roztrząsając na polu sieczkę. Po
zbiorach musisz zrezygnować z bronowania, głębokiego orania lub
stosowania nie selektywnych herbicydów – ponieważ uniemożliwiają
one naturalną regenerację. Jednakże w pierwszym roku ziemia może być
bronowana i płytko orana nie głębiej niż na 6-7 cm, aby pobudzić kiełkowanie.
Zabiegi te powinny być dokonane możliwie wcześnie, przed wzrostem roślin.
Jeśli zamierzasz kultywować ziemię (ale bez naruszania czy zmiany
charakteru pokrywy zielonej) w następnych latach (np. w celu stworzenia
dogodnych warunków dla ptactwa gnieżdżącego się na ziemi), to będziesz
potrzebował z lokalnego RCD pisemnego zwolnienia z obowiązku
przestrzegania przepisów (akapity 101,
111-112, 113,
114).