ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI
1767
z dnia 8 października 2003 r.
w sprawie warunków weterynaryjnych mających zastosowanie do niejadalnych produktów zwierzęcych oraz materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka
Na podstawie art. 5 ust. 4 oraz art. 9 ust. 10 pkt 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752, z późn. zm.2)) zarządza się, co następuje:
§ 1.
Rozporządzenie określa:
1) warunki weterynaryjne wymagane przy produkcji, przechowywaniu, wprowadzaniu na rynek, przetwarzaniu, przewozie i wykorzystywaniu niejadalnych produktów zwierzęcych, stanowiących materiał niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka w rozumieniu przepisów rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 12 czerwca 2003 r. w sprawie wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka (Dz. U. Nr 106, poz. 1001), zwanego dalej "wykazem materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka";
2) szczegółowe warunki weterynaryjne wymagane przy zgłaszaniu, zbieraniu, przekazywaniu, segregowaniu, oznakowaniu, przetwarzaniu i postępowaniu z materiałami niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka, zwanymi dalej odpowiednio "materiałem kategorii 1", "materiałem kategorii 2" i "materiałem kategorii 3".
§ 2.
Przepisów rozporządzenia nie stosuje się do:
1) surowej karmy w rozumieniu przepisów o ochronie zwierząt, pochodzącej ze sklepów lub pomieszczeń przylegających do punktów sprzedaży, w których rozbiór i przechowywanie mięsa są prowadzone wyłącznie w tych sklepach lub w punktach sprzedaży;
2) surowej karmy otrzymanej ze zwierząt poddanych ubojowi w gospodarstwie pochodzenia wykorzystywanej na potrzeby własne tego gospodarstwa;
3) płynnego mleka i siary usuniętych z gospodarstwa lub wykorzystywanych w gospodarstwie, z którego pochodzą;
4) ciał lub części tych ciał zwierząt dzikich, niepodejrzanych o zakażenie chorobami przenoszącymi się na ludzi lub zwierzęta, z wyjątkiem:
a) ryb wyłowionych w celach handlowych,
b) gdy są wykorzystywane do sporządzania trofeów myśliwskich;
5) odpadów kuchennych, z wyjątkiem:
a) pochodzących ze środków przewozu międzynarodowego,
b) przeznaczonych do skarmiania zwierząt,
c) przeznaczonych do wytworzenia biogazu lub kompostu;
6) komórek jajowych, embrionów i nasienia nieprzeznaczonych na cele hodowlane;
7) tranzytu niejadalnych produktów zwierzęcych drogą morską lub powietrzną.
§ 3.
Użyte w rozporządzeniu określenia oznaczają:
1) zwierzęta dzikie - inne niż zwierzęta dzikie utrzymywane przez człowieka;
2) zwierzęta futerkowe - zwierzęta utrzymywane w celu pozyskania futra, nieprzeznaczone do spożycia przez ludzi;
3) producent - podmiot, którego działalność powoduje powstanie niejadalnych produktów zwierzęcych;
4) partia - ilość produktu wyprodukowaną w jednym zakładzie przy zastosowaniu tych samych metod przetwarzania przeznaczoną, po badaniu mikrobiologicznym, do sprzedaży;
5) niejadalne produkty krwiopochodne - produkty otrzymane z krwi zwierząt lub jej frakcji, w szczególności suszone, mrożone lub płynne osocze, pełną krew suszoną, suszone, mrożone lub płynne czerwone krwinki lub ich frakcje i mieszaniny, z wyjątkiem mączki z krwi zwierząt;
6) krew zwierząt - świeżą pełną krew zwierząt zawierającą elementy stałe i płynne;
7) mączka z krwi zwierząt - produkt otrzymany z krwi zwierząt poddanej obróbce termicznej, przeznaczony do spożycia przez zwierzęta lub przeznaczony na nawozy organiczne;
8) mączka rybna - przetworzone białko zwierzęce otrzymane ze zwierząt morskich, z wyjątkiem ssaków morskich;
9) karma - karmę dla zwierząt domowych zawierającą materiał kategorii 3;
10) surowa karma - karmę dla zwierząt domowych, która nie została poddana procesowi konserwującemu innemu niż chłodzenie, mrożenie lub głębokie mrożenie w celu zapewnienia jej trwałości;
11) przetworzona karma - karmę dla zwierząt domowych, która została poddana obróbce, z wyjątkiem surowej karmy dla zwierząt domowych;
12) produkty do zastosowania technicznego - produkty otrzymane bezpośrednio z niejadalnych produktów zwierzęcych, przeznaczone do celów innych niż spożycie przez ludzi lub zwierzęta, w tym garbowane i obrabiane skóry, trofea myśliwskie, przetworzoną wełnę, włosie, szczecinę, pióra i ich części, surowicę koniowatych, niejadalne produkty krwiopochodne, produkty lecznicze, wyroby medyczne, kosmetyki, produkty kostne na porcelanę, żelatynę i klej, nawozy organiczne, polepszacze gleby, wytopione tłuszcze, pochodne tłuszczowe, przetworzone odchody oraz mleko i przetwory mleczne;
13) zakład techniczny - zakład, w którym niejadalne produkty zwierzęce są wykorzystywane do wytwarzania produktów do zastosowania technicznego;
14) zakład pośredni kategorii 1 lub kategorii 2 - zakład, w którym czasowo przechowuje się nieprzetworzony materiał kategorii 1 lub kategorii 2, przed przewiezieniem do miejsca przeznaczenia, oraz w którym mogą być przeprowadzane czynności wstępne, takie jak skórowanie i sekcja wraz z pobraniem prób;
15) zakład przetwarzający kategorii 1 -zakład, w którym przetwarza się materiał kategorii 1 przed jego ostatecznym zniszczeniem;
16) zakład oleochemiczny kategorii 2 - zakład, w którym przetwarza się wytopiony tłuszcz otrzymany z materiału kategorii 2;
17) zakład przetwarzający kategorii 2 - zakład, w którym przetwarza się materiał kategorii 2 przed jego ostatecznym zniszczeniem lub dalszym przetwarzaniem;
18) zakład pośredni kategorii 3 - zakład, w którym nieprzetworzony materiał kategorii 3 jest sortowany, rozbierany, schładzany, głęboko zamrażany w bloki lub przechowywany przed przewiezieniem do miejsca przeznaczenia;
19) zakład oleochemiczny kategorii 3 - zakład, w którym przetwarza się wytopiony tłuszcz pozyskany z materiału kategorii 3;
20) zakład przetwarzający kategorii 3 - zakład, w którym przetwarza się białko zwierzęce i inne produkty przetworzone, w tym niejadalne produkty krwiopochodne, wytopione tłuszcze, oleje rybne, pochodne tłuszczowe, żelatynę, białka hydrolizowane, fosforan wapnia, mleko, przetwory mleczne i siarę, które mogą być wykorzystane jako materiał paszowy;
21) zakład wytwarzający biogaz - zakład, w którym biologiczna degradacja produktów pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach beztlenowych;
22) zakład wytwarzający kompost - zakład, w którym biologiczna degradacja produktów pochodzenia zwierzęcego odbywa się w warunkach tlenowych;
23) zakład termicznego przekształcania - spalarnię odpadów inną niż spalarnia odpadów w rozumieniu przepisów o odpadach, w której odbywa się proces spalania polegający na termicznym przekształcaniu niejadalnych produktów zwierzęcych lub produktów powstałych w wyniku spalania niejadalnych produktów zwierzęcych;
24) zakład termicznego przekształcania o dużej zdolności produkcyjnej - spalarnię o zdolności spalania powyżej 50 kg niejadalnych produktów zwierzęcych na godzinę;
25) zakład termicznego przekształcania o małej zdolności produkcyjnej - spalarnię o zdolności spalania do 50 kg niejadalnych produktów zwierzęcych na godzinę;
26) współspalarnia - miejsce niszczenia niejadalnych produktów zwierzęcych lub produktów z nich otrzymanych, w którym produkty zwierzęce są spalane razem z paliwem typowym dla danej instalacji;
27) magazyn - obiekt inny niż zakład przetwarzający lub wytwarzający dodatki, premiksy przygotowane na bazie dodatków, mieszanki paszowe, w którym produkty przetworzone są przechowywane przed ich ostatecznym wykorzystaniem lub zniszczeniem;
28) treść z przewodu pokarmowego - zawartość przewodu pokarmowego ssaków i ptaków bezgrzebieniowych;
29) odchody - kał i mocz zwierząt gospodarskich, w tym zużytą ściółkę oraz guano, nieprzetworzone lub przetworzone w zakładach wytwarzających biogaz i kompost;
30) gryzaki dla psów - niegarbowane produkty dla psów, wytworzone ze skór zwierząt kopytnych lub innego materiału zwierzęcego;
31) kolagen - wyrób na bazie protein uzyskany z błon, skór i ścięgien zwierzęcych, a w przypadku świń, drobiu i ryb - uzyskany także z kości;
32) żelatyna - naturalne, rozpuszczalne białko, żelujące lub nieżelujące, pozyskane w drodze częściowej hydrolizy kolagenu wyprodukowanego z kości, skór i ścięgien zwierząt, w tym ryb i drobiu;
33) skwarki - zawierające białko pozostałości po wytopieniu lub częściowym oddzieleniu tłuszczu i wody;
34) skóry - wszelkie tkanki skórne i podskórne;
35) białko hydrolizowane - polipeptydy, peptydy i aminokwasy oraz ich mieszaniny, pozyskane na drodze hydrolizy niejadalnych produktów zwierzęcych;
36) przetworzone białko zwierzęce - białko zwierzęce otrzymane wyłącznie z materiału kategorii 3, poddanego obróbce w celu przetworzenia go .w sposób umożliwiający bezpośrednie zastosowanie jako materiału paszowego lub wykorzystanie go w inny sposób w środkach żywienia zwierząt, włączając w to karmy dla zwierząt domowych, lub użycie w nawozach organicznych lub polepszaczach gleby; przy czym białko to nie zawiera niejadalnych produktów krwiopochodnych, mleka, przetworów mlecznych, siary, żelatyny, białek hydrolizowanych, fosforanów wapnia, jaj i kolagenu;
37) polepszacze gleby - materiały pochodzenia zwierzęcego wykorzystywane do poprawienia odżywiania roślin oraz fizycznych i chemicznych właściwości gleb, a także aktywności biologicznej tych gleb, stosowane razem lub osobno, w tym również odchody, treść z przewodu pokarmowego, kompost i pozostałości po produkcji biogazu;
38) produkty przetworzone - niejadalne produkty zwierzęce, które zostały poddane jednej z metod przetwarzania wymienionych w rozporządzeniu;
39) obszar odległy - obszar ustalony przez powiatowego lekarza weterynarii, na którym ze względu na niewielką populację zwierząt i ograniczony dostęp do urządzeń przetwarzających niejadalne produkty zwierzęce produkty te niszczy się w miejscu ich powstania;
40) wytopione tłuszcze - tłuszcze otrzymane z przetwarzania materiału kategorii 2 lub materiału kategorii 3;
41) garbowanie - utwardzanie skór przy użyciu garbników pochodzenia roślinnego, soli chromu lub innych substancji;
42) pióra i części piór - nieprzetworzone pióra i części piór, które nie zostały poddane działaniu pary wodnej ani innej metodzie zapewniającej zniszczenie czynników chorobotwórczych;
43) wełna, włosie i szczecina świńska - nieprzetworzoną odpowiednio wełnę owczą, włosie zwierząt przeżuwających i szczecinę świńską, które nie zostały:
a) pozyskane przez garbowanie,
b) poddane fabrycznemu praniu,
c) poddane metodzie zapewniającej zniszczenie czynników chorobotwórczych.
§ 4.
1. Materiał szczególnego ryzyka:
1) niezwłocznie zbiera się, przewozi i znakuje;
2) spala w zakładzie termicznego przekształcania albo
3) przetwarza w zakładzie przetwarzającym kategorii 1, przy użyciu:
a) jednej z metod przetwarzania lub
b) metody 1, wskazanej przez powiatowego lekarza weterynarii
- określonych w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 3; wytworzony materiał oznacza się zapachowo, jeżeli jest to technicznie możliwe, a następnie spala w zakładzie termicznego przekształcania lub współspalarni albo
4) przetwarza w zakładzie przetwarzającym kategorii 1, przy użyciu metody 1 określonej w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 3; wytworzony materiał oznacza się zapachowo, jeżeli jest to technicznie możliwe, a następnie zakopuje na grzebowisku zatwierdzonym zgodnie z przepisami o utrzymaniu czystości i porządku w gminie.
2. Przepisu ust. 1 pkt 4 nie stosuje się do materiału określonego w § 1 pkt 1 i 3 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka.
3. Odpady kuchenne pochodzące ze środków transportu międzynarodowego spala się w zakładzie termicznego przekształcania lub we współspalarni albo zakopuje na grzebowisku zgodnie z przepisami o utrzymaniu czystości i porządku w gminie.
4. Materiał kategorii 1 przechowuje się wyłącznie w zakładach pośrednich kategorii 1.
5. Materiał kategorii 1 segreguje się w rzeźniach, zakładach rozbioru mięsa, zakładach przetwarzających kategorii 1, z tym że kręgosłup może być usuwany w punktach sprzedaży.
6. Materiał kategorii 1 zabarwia się w sposób umożliwiający jego identyfikację również po przetworzeniu.
7. Materiał kategorii 1 usuwa się poprzez:
1) spalenie bez uprzedniego przetworzenia,
2) spalenie po przetworzeniu;
3) zakopanie na grzebowisku.
§ 5.
1. Materiał wysokiego ryzyka:
1) niezwłocznie zbiera się, przewozi i znakuje,
2) spala w zakładzie termicznego przekształcania albo
3) przetwarza w zakładzie przetwarzającym kategorii 2, przy użyciu:
a) jednej z metod przetwarzania lub
b) metody 1, wskazanej przez powiatowego lekarza weterynarii
- określonych w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 3; wytworzony materiał oznacza się zapachowo, jeżeli jest to technicznie możliwe, a następnie spala się w zakładzie termicznego przekształcania lub współspalarni; w przypadku wytapianych tłuszczów przetwarza na tłuszczopochodne polepszacze gleby lub do zastosowania technicznego, innego niż użycie do produkcji kosmetyków, produktów leczniczych i wyrobów medycznych, albo przetwarza w zakładzie przetwarzającym, albo
4) przetwarza w zakładzie przetwarzającym kategorii 2, przy użyciu metody 1 określonej w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 3; wytworzony materiał oznacza się zapachowe, jeżeli jest to technicznie możliwe, a następnie:
a) wykorzystuje jako polepszacz gleby w przypadku powstałych materiałów białkowych albo
b) przetwarza w zakładzie wytwarzającym biogaz lub kompost, albo
c) zakopuje na grzebowisku zgodnie z przepisami o utrzymaniu czystości i porządku w gminie, albo
d) przechowuje w silosach lub przetwarza na kompost w przypadku materiału pochodzącego z ryb;
5) odchody, treść z przewodu pokarmowego, mleko i siara, jeżeli nie zostaną uznane za stwarzające ryzyko rozprzestrzenienia choroby zakaźnej:
a) wykorzystuje się jako nieprzetworzony surowiec w zakładzie wytwarzającym biogaz lub kompost lub poddaje obróbce w zakładzie technicznym albo
b) wykorzystuje się po przetworzeniu w zakładzie wytwarzającym biogaz lub kompost, albo
c) zakopuje na grzebowisku.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do sporządzania trofeów myśliwskich z ciał zwierząt dzikich lub ich części, niepodejrzanych o zakażenie chorobami przenoszącymi się na ludzi lub zwierzęta.
3. Materiały kategorii 2, inne niż odchody, przechowuje się wyłącznie w zakładach pośrednich kategorii 2.
§ 6.
1. Materiał niskiego ryzyka:
1) niezwłocznie zbiera się, przewozi i znakuje,
2) spala w zakładzie termicznego przekształcania albo
3) przetwarza w zakładzie przetwarzającym kategorii 3, przy użyciu jednej z metod przetwarzania; wytworzony materiał oznacza się zapachowe, jeżeli jest to technicznie możliwe, a następnie spala się w zakładzie termicznego przekształcania lub współspalarni lub zakopuje na grzebowisku, albo
4) przetwarza w zakładzie przetwarzającym kategorii 3, albo
5) przetwarza w zakładzie technicznym, albo
6) wykorzystuje jako surowiec w zakładzie produkującym karmy dla zwierząt domowych, albo
7) przetwarza w zakładzie wytwarzającym biogaz lub kompost;
8) przechowuje w silosach lub przetwarza na kompost, w przypadku materiału pochodzącego z ryb.
2. Materiał kategorii 3 przechowuje się wyłącznie w zakładach pośrednich kategorii 3.
§ 7.
Warunki weterynaryjne wymagane przy zbieraniu i przewozie niejadalnych produktów zwierzęcych oraz produktów z nich otrzymanych są określone w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
§ 8.
Warunki weterynaryjne wymagane przy przetwarzaniu materiału kategorii 1, kategorii 2 i kategorii 3 oraz metody przetwarzania tych materiałów są określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia.
§ 9.
1. Niejadalne produkty zwierzęce oraz produkty z nich otrzymane, wprowadzane na rynek, zaopatruje się w dokument służący identyfikacji tych produktów, zwany dalej "dokumentem handlowym", wystawiony przez podmiot wprowadzający produkty na rynek, a pochodzące z importu produkty zwierzęce oraz produkty z nich otrzymane zaopatruje się ponadto w świadectwo zdrowia, wystawione przez urzędowego lekarza weterynarii kraju pochodzenia.
2. Dokument handlowy oraz świadectwo zdrowia nie są wymagane w przypadku sprzedaży detalicznej niejadalnych produktów zwierzęcych oraz produktów z nich otrzymanych.
3. Dokument handlowy, z zastrzeżeniem § 26 i 29 ust. 2, zawiera:
1) datę wysyłki materiału;
2) opis materiału, oznaczenie kategorii materiału, numer identyfikacyjny zwierzęcia, od którego pochodzi materiał;
3) określenie gatunku zwierząt w przypadku materiału kategorii 3 i produktów z niego otrzymanych, przeznaczonych do zastosowania jako materiały paszowe;
4) ilość materiału;
5) miejsce pochodzenia materiału;
6) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) oraz adres lub siedzibę podmiotu przewożącego materiał;
7) imię i nazwisko lub nazwę (firmę) oraz adres lub siedzibę podmiotu przyjmującego materiał oraz weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu;
8) weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu pochodzenia, rodzaj i metody przetworzenia - jeżeli dotyczy.
4. Dokument handlowy sporządza się w trzech egzemplarzach, przy czym oryginał dołącza się do przesyłki przewożonej do miejsca przeznaczenia, gdzie jest przechowywany przez podmiot przyjmujący, jedną kopię przechowuje producent, a drugą - podmiot przewożący.
5. Dokument handlowy przechowuje się przez dwa lata od dnia jego wystawienia.
6. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do odchodów przewożonych pomiędzy dwoma punktami znajdującymi się w tym samym gospodarstwie lub pomiędzy gospodarstwami.
7. Wzory świadectw zdrowia dla przywożonych niejadalnych produktów zwierzęcych są określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 6 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej, zwanej dalej "ustawą".
§ 10.
1. Podmiot wysyłający, przewożący oraz przyjmujący niejadalne produkty zwierzęce oraz produkty z nich otrzymane, wprowadzane na rynek, gromadzi dokumentację dotyczącą tych produktów.
2. Dokumentacja, o której mowa w ust. 1, zawiera:
1) opis produktu, oznaczenie kategorii materiału, numer identyfikacyjny zwierzęcia z lub od którego pochodzi produkt;
2) określenie gatunku zwierząt, w przypadku materiału kategorii 3 i produktów z niego otrzymanych, przeznaczonych do zastosowania jako materiały paszowe;
3) datę wysyłki, ilość i miejsce pochodzenia produktu, w przypadku dokumentacji gromadzonej przez podmiot wysyłający niejadalne produkty zwierzęce oraz produkty z nich pochodzące;
4) datę wysyłki, miejsce pochodzenia, nazwę i adres podmiotu przyjmującego produkt oraz weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu, w przypadku dokumentacji gromadzonej przez podmiot przewożący niejadalne produkty zwierzęce oraz produkty z nich otrzymane;
5) datę przyjęcia, ilość produktu, nazwę i adres podmiotu przewożącego produkt, w przypadku dokumentacji gromadzonej przez podmiot przyjmujący niejadalne produkty zwierzęce oraz produkty z nich otrzymane.
3. Dokumentację przechowuje się przez dwa lata od dnia jej sporządzenia.
4. Dokumentacja może być gromadzona i utrwalona w formie elektronicznych nośników informacji.
5. Przepisu ust. 1 nie stosuje się przy przewozie odchodów pomiędzy dwoma punktami znajdującymi się w tym samym gospodarstwie lub pomiędzy gospodarstwami.
§ 11.
Przetworzone białko zwierzęce, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) pochodzi z państw wymienionych w obwieszczeniu wydanym przez Głównego Lekarza Weterynarii na podstawie art. 11 ustawy, zwanego dalej "obwieszczeniem Głównego Lekarza Weterynarii";
2) zostało wyprodukowane zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu;
3) próby pobrane z partii materiału przy przywozie spełniały warunki określone w załączniku nr 7 do rozporządzenia, w rozdziale 2; wyniki badań przechowuje się przez dwa lata od dnia pobrania próbek;
4) zostało zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
§ 12.
Olej rybny, żelatynę, białka hydrolizowane oraz fosforan dwu- i trójwapniowy, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;
2) zostały wyprodukowane zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu;
3) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
§ 13.
Wytapiane tłuszcze, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;
2) zostały wyprodukowane zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu;
3) są w całości lub częściowo pozyskane z surowca wieprzowego i pochodzą z kraju lub części obszaru kraju, na którym nie wystąpiły przypadki pryszczycy w okresie ostatnich 24 miesięcy oraz przypadki klasycznego pomoru świń i afrykańskiego pomoru świń w okresie ostatnich 12 miesięcy;
4) są w całości lub częściowo pozyskane z surowca drobiowego i pochodzą z kraju lub części obszaru kraju, na którym nie wystąpiły przypadki choroby Newcastle (rzekomego pomoru drobiu) oraz influenzy drobiu o wysokiej zaraźliwości w okresie ostatnich 6 miesięcy;
5) są w całości lub częściowo pozyskane z surowca pochodzącego od zwierząt przeżuwających i pochodzą z kraju lub części obszaru kraju, na którym nie wystąpiły przypadki pryszczycy w okresie ostatnich 24 miesięcy oraz przypadki pomoru bydła (księgosuszu) w okresie ostatnich 12 miesięcy, lub
6) zostały poddane obróbce termicznej w temperaturze nie niższej niż 70 °C przez 30 minut lub nie niższej niż 90 °C przez 15 minut, w przypadku gdy nastąpił wybuch epizootii jednej z chorób wymienionych w pkt 4 i 5;
7) zawierają poniżej 0,15% nierozpuszczalnych zanieczyszczeń stałych;
8) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
§ 14.
1. Mleko i przetwory mleczne, będące niejadalnymi produktami zwierzęcymi, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;
2) zostały poddane procesowi pasteryzacji zapewniającemu osiągnięcie ujemnego wyniku testu fosfatazowego, w przypadku mleka i przetworów mlecznych;
3) na początku przetwarzania zostały poddane procesowi pasteryzacji zapewniającemu osiągnięcie ujemnego wyniku testu fosfatazowego, w przypadku przetworów mlecznych o kwasowości niższej niż pH 6;
4) zostały poddane procesowi sterylizacji lub podwójnej obróbce termicznej, przy czym każdy z tych procesów zapewniał ujemny wynik testu fosfatazowego, w przypadku przetworów mlecznych;
5) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
2. Mleko i przetwory mleczne pochodzące z krajów lub części krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii, w których wystąpiła epizootia pryszczycy w okresie ostatnich 12 miesięcy lub w których w okresie ostatnich 12 miesięcy prowadzono szczepienia przeciwko pryszczycy, przed wprowadzeniem na rynek poddaje się:
1) procesowi sterylizacji, podczas którego osiągnięta wartość temperatury i ciśnienia (Fc) jest większa lub równa 3, albo
2) wstępnej obróbce cieplnej dającej efekt podgrzewania co najmniej odpowiadający osiąganemu w procesie pasteryzacji w temperaturze 72 °C co najmniej przez 15 sekund i zapewniającemu ujemny wynik testu fosfatazowego, po której następuje:
a) drugi proces obróbki cieplnej dający efekt podgrzewania co najmniej odpowiadający osiąganemu w procesie wstępnej obróbki cieplnej, który zapewnia ujemny wynik testu fosfatazowego, po czym następuje proces suszenia, lub
b) proces zakwaszania, w wyniku którego obniżono kwasowość do wartości poniżej pH 6 i utrzymano ten poziom zakwaszenia co najmniej przez godzinę.
§ 15.
Karmę i gryzaki dla psów, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;
2) zostały wyprodukowane, zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu, w zakładach produkujących wyłącznie karmy i gryzaki dla psów;
3) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
§ 16.
1. Nieprzetworzone odchody, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;
2) zostały wyprodukowane zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu;
3) w przypadku odchodów gatunków zwierząt innych niż drób i koniowate:
a) pochodzą z terenów nieobjętych ograniczeniami z powodu chorób zakaźnych zwierząt;
b) są przeznaczone do zastosowania, pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, na terenie stanowiącym jedno gospodarstwo, zlokalizowane po obu stronach granicy między Rzecząpospolitą Polską a krajem członkowskim Unii Europejskiej;
4) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy;
5) są przeznaczone do:
a) przetworzenia w zakładach technicznych, zakładach wytwarzających biogaz lub kompost lub
b) zastosowania w gospodarstwie, jeżeli spełniają warunek, o którym mowa w pkt 3 lit. a.
2. Nieprzetworzone odchody drobiowe pochodzące z importu wprowadza się na rynek, jeżeli pochodzą z terenów niepoddanych ograniczeniom z powodu choroby Newcastle (rzekomego pomoru drobiu) lub influenzy drobiu o wysokiej zaraźliwości, a pochodzące od stad szczepionych przeciwko chorobie Newcastle (rzekomemu pomorowi drobiu) nie mogą być wysyłane na obszary, na których nie prowadzi się szczepień przeciwko tej chorobie.
§ 17.
Przetworzone odchody i przetworzone produkty otrzymane z odchodów, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;
2) zostały wyprodukowane zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu, w zakładach zatwierdzonych przez właściwy organ kraju, z którego pochodzą;
3) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
§ 18.
1. Krew zwierząt oraz niejadalne produkty zwierzęce wykorzystywane do produkcji karmy, produktów leczniczych i innych produktów technicznych, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;
2) są wytworzone wyłącznie z niejadalnych produktów zwierzęcych uznanych za nadające się do spożycia przez ludzi, wymienionych w § 3 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka;
3) zostały poddane głębokiemu mrożeniu w zakładzie, z którego pochodzą;
4) zastosowano wobec nich środki w celu uniknięcia wtórnego skażenia czynnikami chorobotwórczymi;
5) zostały zapakowane w nowe szczelne opakowania;
6) po wyprodukowaniu zostały bezpośrednio przekazane do:
a) zakładu produkującego karmy lub zakładu technicznego albo
b) zakładu pośredniego;
7) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
2. Niejadalne produkty krwiopochodne, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;
2) zostały wyprodukowane zgodnie z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu;
3) w kraju, z którego pochodzą:
a) w okresie ostatnich 24 miesięcy nie stwierdzono przypadku pryszczycy,
b) w okresie ostatnich 12 miesięcy nie stwierdzono u wrażliwych gatunków zwierząt przypadku:
- pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej,
- choroby pęcherzykowej świń,
- pomoru bydła (księgosuszu),
- pomoru małych przeżuwaczy,
- gorączki Doliny Rift,
- choroby niebieskiego języka,
- afrykańskiego pomoru koni,
- klasycznego pomoru świń,
- afrykańskiego pomoru świń,
- choroby Newcastle (rzekomego pomoru drobiu),
- influenzy drobiu o wysokiej zaraźliwości,
c) w okresie ostatnich 12 miesięcy nie przeprowadzano szczepień przeciwko chorobom, o których mowa w lit. a i b;
4) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
3. Krew bydła, z której zostały wytworzone niejadalne produkty krwiopochodne, powinna pochodzić z krajów, z których jest dopuszczony import bydła, świeżego mięsa i nasienia, oraz być pozyskana w rzeźniach:
1) spełniających warunki weterynaryjne określone w przepisach odrębnych lub
2) zatwierdzonych i nadzorowanych w kraju pochodzenia.
4. Pochodzące z importu niejadalne produkty krwiopochodne wytworzone z krwi bydła z obszaru kraju spełniającego wymagania określone w ust. 2 pkt 3 przed wprowadzaniem na rynek poddaje się jednemu z następujących procesów przetwarzania zapewniających nieobecność czynników chorobotwórczych, wywołujących choroby bydła wymienione w ust. 2 pkt 3:
1) obróbce termicznej w temperaturze 65 °C co najmniej przez 3 godziny,
2) napromieniowaniu dawką 2,5 megarada lub za pomocą promieniowania gamma,
3) zmianie kwasowości do wartości pH 5 przez 2 godziny,
4) obróbce termicznej w temperaturze 90 °C mierzonej wewnątrz substancji
- po którym następuje kontrola jego skuteczności.
5. Niejadalne produkty krwiopochodne pakuje się w opakowania jednorazowe. Po przekazaniu do zakładu technicznego przekształcania poddaje się jednemu z procesów przetwarzania wymienionych w ust. 4.
§ 19.
Surowicę zwierząt koniowatych, pochodzącą z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) pochodzi od zwierząt urodzonych i wyhodowanych w krajach wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;
2) została wyprodukowana zgodnie z warunkami określonymi w rozporządzeniu, w zakładach zatwierdzonych w kraju pochodzenia;
3) pochodzi z kraju, w którym obowiązkowi zgłaszania podlegają przypadki zachorowań na:
a) afrykański pomór koni,
b) zarazę stadniczą,
c) nosaciznę,
d) wszystkie typy zapalenia mózgu i rdzenia koni,
e) zakaźną niedokrwistość koni,
f) pęcherzykowe zapalenie jamy ustnej,
g) wściekliznę,
h) wąglik;
4) została pozyskana, pod nadzorem lekarza weterynarii, od zwierząt, które w momencie pobierania nie wykazywały objawów klinicznych chorób zakaźnych;
5) została pozyskana od zwierząt, które od urodzenia pozostawały na terytorium kraju, na którym w okresie ostatnich:
a) 2 lat nie wystąpiło wenezuelskie zapalenie mózgu i rdzenia koni,
b) 6 miesięcy nie wystąpiła zaraza stadnicza,
c) 6 miesięcy nie wystąpiła nosacizna;
6) została pozyskana od zwierząt, które przebywały w gospodarstwie niepoddanym ograniczeniom z powodu chorób zakaźnych zwierząt, w którym:
a) wszystkie zwierzęta w przypadku zapalenia mózgu i rdzenia koni zostały zabite na 6 miesięcy przed dniem pobrania surowicy,
b) wszystkie zarażone zwierzęta zostały zabite, a wyniki badań pozostałych zwierząt daty negatywny wynik w dwóch kolejnych badaniach testem Cogginsa, przeprowadzonych w odstępie 3 miesięcy, w przypadku niedokrwistości zakaźnej,
c) ograniczenia zostały zniesione nie później niż na 6 miesięcy przed dniem pobrania surowicy, w przypadku pęcherzykowego zapalenia jamy ustnej,
d) ostatni zarejestrowany przypadek miał miejsce nie później niż na miesiąc przed dniem pobrania surowicy, w przypadku wścieklizny,
e) ostatni zarejestrowany przypadek zachorowania miał miejsce nie później niż na 15 dni przed dniem pobrania surowicy, w przypadku wąglika,
f) wszystkie zwierzęta w gospodarstwie wrażliwe na choroby, o których mowa w lit. a-d, zostały zabite, a pomieszczenia odkażone nie później niż na 30 dni przed dniem pobrania surowicy, a w przypadku wąglika - nie później niż na 15 dni;
7) zostały podjęte środki w celu uniknięcia skażenia czynnikami chorobotwórczymi w czasie produkcji, przemieszczania i pakowania;
8) została zapakowana w szczelne pojemniki, na których umieszczono napis "surowica zwierząt koniowatych" oraz weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu, w którym została pobrana;
9) została zaopatrzona w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
§ 20.
1. Świeże lub schłodzone skóry, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) zostały pozyskane jako materiały wymienione w § 3 pkt 2 i 3 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka;
2) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii, w których:
a) w okresie 12 ostatnich miesięcy poprzedzających wysyłkę nie wystąpił:
- u świń - przypadek klasycznego pomoru świń lub afrykańskiego pomoru świń,
- u bydła - przypadek pomoru bydła (księgosuszu),
b) w okresie 24 miesięcy poprzedzających wysyłkę nie wystąpił przypadek pryszczycy oraz w okresie 12 miesięcy nie prowadzono szczepień przeciwko pryszczycy;
3) zostały pozyskane:
a) od zwierząt, które pozostawały na terytorium kraju pochodzenia co najmniej przez 3 miesiące przed ubojem lub od urodzenia - w przypadku zwierząt, które nie ukończyły 3 miesięcy życia,
b) od zwierząt parzystokopytnych pochodzących z gospodarstw, w których, i w promieniu 10 km od których, w okresie ostatnich 30 dni, nie stwierdzono pryszczycy;
c) od świń pochodzących z gospodarstw, w których w okresie:
- ostatnich 30 dni nie stwierdzono choroby pęcherzykowej świń,
- ostatnich 40 dni nie stwierdzono afrykańskiego pomoru świń,
- ostatnich 30 dni, i w promieniu 10 km od których, nie stwierdzono przypadków choroby pęcherzykowej świń lub afrykańskiego pomoru świń,
d) od zwierząt poddanych badaniu przedubojowemu w rzeźni, które badane nie później niż na 24 godziny przed ubojem nie wykazały objawów:
- pryszczycy,
- pomoru bydła (księgosuszu),
- klasycznego pomoru świń,
- afrykańskiego pomoru świń,
- choroby pęcherzykowej świń;
4) zastosowano środki w celu uniknięcia wtórnego skażenia czynnikami chorobotwórczymi;
5) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
2. Skóry poddane obróbce, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) zostały pozyskane jako materiały wymienione w § 3 pkt 2, 3 i 11 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka;
2) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy;
3) zostały pozyskane od zwierząt:
a) z obszaru lub kraju nieobjętego ograniczeniami z powodu chorób zakaźnych zwierząt, na które zwierzęta są wrażliwe, przy czym skóry te zostały poddane jednej z obróbek:
- suszeniu,
- soleniu na sucho lub na mokro, co najmniej przez 14 dni przed wysyłką,
- soleniu przez 7 dni w soli morskiej z dodatkiem 2% roztworu węglanu sodu,
- suszeniu przez 42 dni w temperaturze co najmniej 20 °C,
b) z obszaru lub kraju innego niż obszar lub kraj, o których mowa w lit. a, przy czym skóry te poddano:
- soleniu przez 7 dni w soli morskiej z dodatkiem 2% roztworu węglanu sodu,
- suszeniu przez 42 dni w temperaturze co najmniej 20 °C,
c) przeżuwających, przy czym skóry te poddano jednej z obróbek:
- suszeniu,
- soleniu na sucho lub na mokro co najmniej przez 14 dni przed wysyłką;
- soleniu przez 7 dni w soli morskiej z dodatkiem 2% roztworu węglanu sodu;
- suszeniu przez 42 dni w temperaturze co najmniej 20 °C,
a także były przechowywane oddzielnie przez 21 dni lub przewożone nieprzerwanie przez 21 dni; do przesyłki dołącza się wówczas deklarację przewoźnika o czasie trwania przewozu;
4) zostały zasolone przed importem w czasie podanym w dołączonym do skór świadectwie, a przesyłka nie miała kontaktu z innymi produktami pochodzenia zwierzęcego lub zwierzętami stwarzającymi zagrożenie rozprzestrzenienia choroby zakaźnej - w przypadku skór solonych, przewożonych drogą morską.
3. Dokument handlowy, dołączony do skór poddanych obróbce, oprócz informacji, o których mowa w § 9 ust. 3, zawiera ponadto informacje o poddaniu skór obróbce oraz o tym, że przesyłka nie miała kontaktu z innymi produktami pochodzenia zwierzęcego lub zwierzętami stwarzającymi zagrożenie rozprzestrzenienia choroby zakaźnej.
4. Świeże, schłodzone i poddane obróbce skóry wprowadzane na rynek powinny spełniać warunki weterynaryjne dla mięsa.
5. Świeże, schłodzone lub poddane obróbce skóry zwierząt kopytnych przewozi się w opieczętowanych pojemnikach lub belach.
6. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do skór:
1) zwierząt kopytnych;
2) zwierząt kopytnych, poddanych pełnemu procesowi garbowania;
3) wet blue;
4) pikli (pickled pelts);
5) poddawanych działaniu wapna palonego i solanki o wartości pH od 12 do 13 co najmniej przez osiem godzin.
§ 21.
1. Poddane obróbce trofea myśliwskie ze zwierząt kopytnych i ptaków, w szczególności kości, rogi, kopyta, pazury, poroża, zęby i skóry, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) spełniają warunki weterynaryjne określone w rozporządzeniu;
2) zostały pozyskane ze zwierząt pochodzących z obszarów nieobjętych ograniczeniami z powodu chorób zakaźnych zwierząt, na które zwierzęta te są wrażliwe;
3) zostały zapakowane niezwłocznie po poddaniu obróbce w oddzielne, przezroczyste i zamknięte opakowania, w celu zabezpieczenia przed zanieczyszczeniem, w szczególności przez inne produkty pochodzenia zwierzęcego;
4) zostały zasolone na sucho lub na mokro na 14 dni przed wysyłką drogą morską - w przypadku skór;
5) są zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
2. Niepoddane obróbce trofea myśliwskie ze zwierząt kopytnych i ptaków pochodzące z importu wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) pochodzą z krajów wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;
2) pochodzą z krajów, z których jest dopuszczony import świeżego mięsa, wymienionych w obwieszczeniu Głównego Lekarza Weterynarii;
3) zostały zaopatrzone w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
§ 22.
1. Trofea myśliwskie:
1) ze zwierząt kopytnych i ptaków poddanych wypchaniu, zapewniającemu ich zakonserwowanie w temperaturze pokojowej,
2) z gatunków zwierząt innych niż wymienione w pkt 1
- nie podlegają ograniczeniom przy wprowadzeniu na rynek z powodu chorób zakaźnych zwierząt.
2. Trofea myśliwskie ze zwierząt, o których mowa w ust. 1 pkt 1, niepoddanych obróbce powinny:
1) być sporządzone ze zwierząt pochodzących z obszarów, na których nie wprowadzono ograniczeń z powodu chorób zakaźnych zwierząt, w przypadku gdy zwierzęta te są na nie wrażliwe, lub
2) spełniać warunki określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia, w rozdziale 5, jeżeli zostały sporządzone ze zwierząt pochodzących z obszarów, na których wprowadzono ograniczenia z powodu chorób zakaźnych zwierząt, w przypadku gdy zwierzęta te są na nie wrażliwe.
§ 23.
Szczecinę świń ubitych w rzeźni w kraju pochodzenia, pochodzącą z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) w okresie ostatnich 12 miesięcy nie wystąpił w tym kraju afrykański pomór świń lub wystąpiła taka liczba przypadków tej choroby, która pozostaje pod kontrolą;
2) została zaopatrzona w świadectwo zdrowia i dokument handlowy.
§ 24.
Niedopuszczalne jest przemieszczanie szczeciny świń z obszarów endemicznego występowania afrykańskiego pomoru świń, z wyjątkiem szczeciny, która:
1) była gotowana, barwiona lub wybielana albo
2) przeszła obróbkę zapewniającą zniszczenie czynników chorobotwórczych, potwierdzoną w świadectwie zdrowia wystawionym w miejscu pochodzenia, przy czym za obróbkę nie uznaje się fabrycznego prania.
§ 25.
1. Włosie, pióra i ich części, a także wełnę, pochodzące z importu wprowadza się na rynek, jeżeli zostały:
1) wysuszone przed zapakowaniem w sposób zabezpieczający przed wtórnym skażeniem;
2) wysłane bezpośrednio do zakładu technicznego w taki sposób, aby zapobiec przenoszeniu czynników chorobotwórczych.
2. Nie poddaje się obróbce piór ozdobnych i innych piór:
1) przewożonych przez osoby fizyczne na potrzeby własne;
2) w formie przesyłek wysyłanych do osób fizycznych na ich potrzeby własne.
§ 26.
Produkty pszczelarskie, takie jak miód, wosk pszczeli, mleczko pszczele, propolis lub pytek stosowany w utrzymywaniu pszczół, stanowiące niejadalne produkty zwierzęce, przeznaczone do wykorzystania w pasiekach, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli są zaopatrzone w dokument handlowy wystawiony przez podmiot wysyłający te produkty, który zawiera:
1) oznaczenie kraju pochodzenia;
2) nazwę i weterynaryjny numer identyfikacyjny zakładu;
3) opis produktu;
4) deklarację, że produkty te:
a) są przeznaczone wyłącznie do wykorzystania w pasiekach,
b) pochodzą z gospodarstw nieobjętych ograniczeniami z powodu chorób pszczół,
c) zostały zebrane w centrum obszaru o promieniu 3 km, który co najmniej od 30 dni nie jest objęty ograniczeniami z powodu zgnilca amerykańskiego pszczół oraz choroby roztoczowej pszczół;
5) pieczęć lekarza weterynarii.
§ 27.
Produkty pszczelarskie przeznaczone do wykorzystania wyłącznie w pszczelarstwie nie powinny pochodzić z obszaru, na którym wprowadzono ograniczenie z powodu zgnilca amerykańskiego pszczół lub choroby roztoczowej pszczół.
§ 28.
1. Wytopiony tłuszcz techniczny do przetworzenia przy zastosowaniu jednego z procesów określonych w załączniku nr 7 do rozporządzenia, w rozdziale 4, pochodzący z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) został przewieziony:
a) wyłącznie drogą lądową albo morską z kraju pochodzenia, bezpośrednio do punktu weterynaryjnej kontroli granicznej,
b) po weterynaryjnej kontroli granicznej bezpośrednio do zakładu oleochemicznego w celu przetworzenia;
2) został zaopatrzony w:
a) świadectwo zdrowia,
b) oświadczenie importera, że produkt zostanie wykorzystany do przetworzenia przy zastosowaniu jednego z procesów określonych w załączniku nr 7 do rozporządzenia, w rozdziale 4.
2. Oświadczenie importera, o którym mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, podpisane przez granicznego lekarza weterynarii w punkcie kontroli granicznej dołącza się do przesyłki w celu przedstawienia w zakładzie oleochemicznym.
§ 29.
1. Kości i produkty z kości, rogi i produkty z rogów, kopyta i produkty z kopyt, z wyjątkiem mączki z kości, rogów i kopyt, sprowadzane w celu wytworzenia produktów technicznych, pochodzące z importu, wprowadza się na rynek, jeżeli zostały:
1) utrwalone przez wysuszenie oraz nie są schłodzone ani zamrożone;
2) przewiezione wyłącznie drogą lądową lub morską z kraju pochodzenia bezpośrednio do punktu weterynaryjnej kontroli granicznej i nie były przeładowywane poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Do przesyłki dołącza się dokument handlowy wystawiony przez podmiot wysyłający, zaopatrzony w pieczęć lekarza weterynarii, który zawiera następujące informacje:
1) kraj pochodzenia;
2) nazwę zakładu wytwarzającego;
3) rodzaj produktu;
4) o tym, że produkt był:
a) pozyskany od zdrowych zwierząt ubitych w rzeźni lub
b) suszony przez 42 dni w średniej temperaturze co najmniej 20 °C, lub
c) podgrzewany przez godzinę do temperatury co najmniej 80 °C mierzonej w środku produktu przed suszeniem, lub
d) mineralizowany przez godzinę w temperaturze co najmniej 80 °C mierzonej w środku produktu przed suszeniem, lub
e) poddany procesowi zakwaszania w taki sposób, aby kwasowość była utrzymywana na poziomie poniżej wartości pH 6, mierzonej w środku produktu, co najmniej przez godzinę przed suszeniem;
5) że produkt nie jest przeznaczony do wykorzystania przy wytwarzaniu żywności, środków żywienia zwierząt lub polepszaczy gleby.
3. Do przesyłki dołącza się deklarację importera, której wzór jest określony w załączniku nr 9 do rozporządzenia.
§ 30.
Warunki weterynaryjne przy wprowadzaniu na rynek karm, gryzaków dla psów i produktów do zastosowania technicznego są określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia, w rozdziale 2.
§ 31.
1. W zakładach pośrednich kategorii 1 lub kategorii 2 powinny być:
1) spełnione warunki, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w rozdziale 1;
2) przemieszczane i przechowywane materiały kategorii 1 lub kategorii 2 w sposób, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w rozdziale 2.
2. W zakładzie pośrednim kategorii 3 powinny być:
1) spełnione warunki, które są określone w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w rozdziale 1;
2) przechowywane materiały kategorii 3, z którymi postępuje się w sposób, który jest określony w załączniku nr 2 do rozporządzenia, w rozdziale 2.
§ 32.
Magazyny służące do przechowywania niejadalnych produktów zwierzęcych powinny spełniać warunki, które są określone w załączniku nr 3 do rozporządzenia.
§ 33.
Zakłady termicznego przekształcania lub współspalarnie projektuje się, wyposaża i obsługuje w sposób zgodny z warunkami weterynaryjnymi określonymi w rozporządzeniu.
§ 34.
W zakładach termicznego przekształcania i współspalarniach o dużej zdolności produkcyjnej powinny być spełnione warunki, które są określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia.
§ 35.
Zakłady termicznego przekształcania i współspalarnie o małej zdolności produkcyjnej powinny:
1) być wykorzystywane do usuwania zwłok zwierząt domowych lub materiału kategorii 2 i kategorii 3, zwłok zwierząt zawierających materiał kategorii 1 wymieniony w § 1 pkt 2 i 3 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka;
2) spełniać warunki, które są określone w załączniku nr 4 do rozporządzenia;
3) wstrzymać proces termicznego przekształcania niejadalnych produktów zwierzęcych wymienionych w § 1 pkt 2 i 3 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka, podczas awarii lub nieprawidłowego funkcjonowania urządzeń w tych zakładach.
§ 36.
1. W zakładach przetwarzających kategorii 1 i kategorii 2 powinny być:
1) spełnione warunki, które są określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 1;
2) przetwarzane i przechowywane materiały kategorii 1 i kategorii 2 w sposób, który jest określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia, w rozdziale 1.
2. W zakładzie przetwarzającym kategorii 3 powinny być:
1) spełnione warunki, które są określone w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 1;
2) przemieszczane, przetwarzane i przechowywane wyłącznie materiały kategorii 3 w sposób, który jest określony w załączniku nr 7 do rozporządzenia, w rozdziale 1;
3) spełnione warunki dotyczące produktu po przetworzeniu, które są określone w załączniku nr 7 do rozporządzenia, w rozdziałach 1 i 2.
3. Zakład przetwarzający kategorii 2 może być czasowo wykorzystany do przetwarzania materiału kategorii 1 w przypadku rozpowszechnionej epizootii lub masowych padnięć zwierząt.
§ 37.
W zakładach oleochemicznych kategorii 2:
1) przetwarza się wytopiony tłuszcz otrzymany z materiału kategorii 2 w sposób, który jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia, w rozdziale 3;
2) powinny być opracowane i wdrożone metody kontrolowania parametrów stosowanego procesu technologicznego;
3) gromadzi się dokumenty związane z realizacją czynności wymienionych w pkt 1 i 2.
§ 38.
W zakładach oleochemicznych kategorii 3:
1) przetwarza się wytopiony tłuszcz otrzymany wyłącznie z materiału kategorii 3;
2) powinny być spełnione warunki określone w § 37.
§ 39.
W zakładach produkujących biogaz i kompost:
1) powinny być spełnione warunki, które są określone w załączniku nr 6 do rozporządzenia w rozdziale 2, w części l-III;
2) powinny być opracowane i wdrożone metody kontrolowania parametrów stosowanego procesu technologicznego;
3) powinny być spełnione warunki mikrobiologiczne, które są określone w załączniku nr 6 do rozporządzenia, w rozdziale 2, w części IV;
4) kompost i pozostałości po produkcji biogazu poddaje się badaniu we własnym lub uprawnionym laboratorium.
§ 40.
1. W zakładach wytwarzających karmę i zakładach technicznych powinny być:
1) spełnione warunki weterynaryjne dla wytwarzanych produktów, które są określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia, w rozdziale 1 i 2;
2) opracowane i wdrożone metody kontrolowania parametrów stosowanego procesu technologicznego;
3) pobierane próbki wytwarzanych produktów, do badania w uprawnionych laboratoriach, w celu sprawdzenia ich zgodności z warunkami określonymi w rozporządzeniu;
4) gromadzone informacje o wynikach kontroli parametrów stosowanego procesu technologicznego oraz wyniki badań prób; informacje te przedstawia się powiatowemu lekarzowi weterynarii.
2. Wyniki badań prób, o których mowa w ust. 1 pkt 3, przechowuje się przez 2 lata od dnia wykonania tych badań.
§ 41.
1. Niejadalne produkty zwierzęce i produkty z nich otrzymane pozyskane w zakładach znajdujących się na obszarach, na których wprowadzono ograniczenia z powodu chorób zakaźnych zwierząt, na które zwierzęta są wrażliwe, albo pozyskane na obszarach, z których materiał lub produkt mógłby stanowić zagrożenie stanu zdrowia zwierząt, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) zostały pozyskane ze zwierząt pochodzących z gospodarstw, obszarów lub części obszarów, na których nie wprowadzono ograniczeń z powodu chorób zakaźnych zwierząt;
2) zostały pozyskane w gospodarstwach, z obszarów lub części obszarów, na których nie wprowadzono ograniczeń z powodu chorób zakaźnych zwierząt, w przypadku produktów rybołówstwa;
3) zwierzęta zostały poddane ubojowi w rzeźni, w której w czasie uboju nie znajdowały się zwierzęta zakażone lub podejrzane o zakażenie chorobami.
2. Produkty, o których mowa w ust. 1, pochodzące z obszarów, na których wprowadzono ograniczenia z powodu chorób zakaźnych zwierząt, jednakże nie z obszarów zapowietrzonych lub zagrożonych, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) zostały pozyskane, przewiezione i przechowywane oddzielnie oraz w innym czasie niż zdrowe zwierzęta;
2) przeszły obróbkę zapewniającą zniszczenie czynników chorobotwórczych, występujących w zakładzie, w którym przebywały zakażone lub podejrzane o zakażenie zwierzęta;
3) są właściwie oznakowane;
4) spełniają warunki weterynaryjne, które są określone w rozporządzeniu.
§ 42.
Przetworzone białko zwierzęce oraz inne produkty przetworzone, w tym produkty krwiopochodne, wytopione tłuszcze, oleje rybne, pochodne tłuszczowe, żelatyna, białka hydrolizowane, fosforan wapnia, mleko, przetwory mleczne i siara, które mogą być wykorzystane jako materiał paszowy, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) zostały wytworzone w zakładach przetwarzających kategorii 3 spełniających warunki weterynaryjne określone w rozporządzeniu;
2) zostały wytworzone wyłącznie z materiału kategorii 3, z wyjątkiem materiału wymienionego w § 3 pkt 12 wykazu materiałów niskiego, wysokiego i szczególnego ryzyka;
3) były przetwarzane, przechowywane i przewożone w sposób, który jest określony w załączniku nr 7 do rozporządzenia;
4) spełniają warunki weterynaryjne, które są określone w załączniku nr 7 do rozporządzenia.
§ 43.
Karmy, gryzaki dla psów i produkty do zastosowania technicznego, inne niż nawozy organiczne i polepszacze gleby wyprodukowane z produktów zwierzęcych innych niż odchody i treść z przewodu pokarmowego oraz pochodne tłuszczowe otrzymane z materiału kategorii 2, wprowadza się na rynek, jeżeli:
1) pochodzą z zakładów spełniających przy wytwarzaniu tych produktów warunki weterynaryjne określone w rozporządzeniu;
2) spełniają warunki weterynaryjne, które są określone w załączniku nr 8 do rozporządzenia, w rozdziale 2.
§ 44.
Niejadalne produkty zwierzęce i produkty z nich otrzymane nie mogą być stosowane:
1) do żywienia zwierząt przetworzonym białkiem zwierzęcym otrzymanym ze zwierząt tego samego gatunku;
2) do żywienia zwierząt gospodarskich innych niż zwierzęta futerkowe odpadami kuchennymi lub materiałami paszowymi zawierającymi produkty zwierzęce lub z odpadów kuchennych;
3) na pastwiskach jako polepszacze gleby, z wyjątkiem odchodów.
§ 45.
Niejadalne produkty zwierzęce mogą być stosowane, pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, w celach diagnostycznych, dydaktycznych i naukowych, a ciała zwierząt - do wypychania w zakładach technicznych.
§ 46.
1. Dopuszcza się skarmianie niejadalnymi produktami zwierzęcymi, pod nadzorem powiatowego lekarza weterynarii, zagrożonych lub chronionych gatunków ptaków padlinożernych.
2. Niejadalnymi produktami zwierzęcymi dopuszczonymi do skarmiania zwierząt, o których mowa w ust. 1, są:
1) materiał kategorii 2, jeżeli pochodzi ze zwierząt martwych, które nie zostały zabite ani nie padły w wyniku wystąpienia lub podejrzenia wystąpienia choroby przenoszącej się na ludzi lub zwierzęta;
2) materiał kategorii 3, z wyjątkiem krwi zwierząt, skóry, kopyt, piór, wełny, rogów, włosów i futra pochodzących od zwierząt niewykazujących objawów klinicznych chorób przenoszących się za pośrednictwem takiego produktu na człowieka lub zwierzęta oraz z wyjątkiem odpadów kuchennych innych niż pochodzące ze środków przewozu międzynarodowego.
3. Zwierzętami, które mogą być skarmiane materiałami, o których mowa w ust. 2, są:
1) zwierzęta w ogrodach zoologicznych;
2) zwierzęta cyrkowe;
3) gady i ptaki drapieżne inne niż określone w pkt 1 i 2;
4) zwierzęta futerkowe;
5) zwierzęta dzikie, których mięso nie jest przeznaczone do spożycia przez ludzi;
6) psy z uznanych hodowli oraz psy i koty w schroniskach dla bezdomnych zwierząt;
7) psy myśliwskie;
8) larwy much będące przynętą wędkarską.
§ 47.
Materiał kategorii 2, materiał kategorii 3 oraz zwłoki zwierząt zawierające materiał kategorii 1, w przypadku gdy w chwili usuwania niejadalnych produktów zwierzęcych materiał kategorii 1 nie został usunięty, pochodzące z odległych obszarów, mogą być spalane lub grzebane na miejscu.
§ 48.
Niejadalne produkty zwierzęce mogą być usuwane poprzez spalenie lub zakopanie na miejscu w przypadku wybuchu choroby zakaźnej zwierząt podlegającej obowiązkowi zgłaszania i zwalczania, jeżeli powiatowy lekarz weterynarii nie nakaże przewozu do najbliższego zakładu termicznego przekształcania lub współspalarni albo zakładu przetwarzającego, z powodu niebezpieczeństwa rozprzestrzenienia epizootii.
§ 49.
Przepisy § 47 i 48 stosuje się w przypadku zwłok zwierząt zawierających materiał kategorii 1, jeżeli przy usuwaniu niejadalnych produktów zwierzęcych materiał kategorii 1 nie został usunięty, a powiatowy lekarz weterynarii nadzoruje zastosowaną metodę przetwarzania w celu zabezpieczenia przed rozprzestrzenianiem gąbczastej encefalopatii bydła (BSE) lub innych przenośnych encefalopatii (TSE).
§ 50.
Niedopuszczalne jest pozostawianie, wyrzucanie lub niekontrolowane usuwanie niejadalnych produktów zwierzęcych.
§ 51.
Sposób wykorzystywania materiałów kategorii 2 i kategorii 3 w żywieniu zwierząt jest określony w załącznikach nr 6 i 7 do rozporządzenia.
§ 52.
1. W zakładach termicznego przekształcania, współspalarniach, zakładach technicznych, przetwarzających, oleochemicznych, pośrednich, wytwarzających biogaz i kompost opracowuje się, wdraża i realizuje system zapewniający spełnianie warunków weterynaryjnych w tych zakładach.
2. System, o którym mowa w ust. 1, obejmuje w szczególności:
1) pobieranie prób do badań laboratoryjnych;
2) określenie metod badań laboratoryjnych;
3) analizę wyników badań laboratoryjnych i postępowanie z produktami niespełniającymi tych wymagań;
4) zabezpieczenie przed nieprawidłowym cyklem przetwarzania;
5) opracowanie sposobu zwalczania owadów, ptaków i gryzoni;
6) opracowanie procedur mycia i odkażania pomieszczeń produkcyjnych;
7) określenie dróg przemieszczania pracowników i sprzętu w części produkcyjnej zakładu;
8) opracowanie systemu zabezpieczeń przed wtórnym zanieczyszczeniem produktu.
3. W zakładach przetwarzających próbki każdej partii przetworzonego materiału bada się pod względem spełnienia wymagań bakteriologicznych oraz maksymalnych pozostałości fizykochemicznych.
4. Dokumentację potwierdzającą wykonanie czynności, o których mowa w ust. 2, przechowuje się przez dwa lata.
5. W zakładach, o których mowa w ust. 1, prowadzi się system umożliwiający identyfikację podmiotów przyjmujących produkt.
6. O przypadkach nieprzestrzegania systemu określonego w ust. 1 informuje się powiatowego lekarza weterynarii, który stwierdza, czy naruszenia te miały wpływ na spełnienie warunków weterynaryjnych przez zakład lub produkt, oraz ustala dalsze postępowanie, a w szczególności:
1) przetworzenie lub usunięcie zanieczyszczonej partii produktu;
2) zapewnienie, że zanieczyszczony materiał nie opuści zakładu przed ponownym przetworzeniem lub uzdatnieniem;
3) zwiększenie częstotliwości pobierania próbek do badań laboratoryjnych;
4) poddanie zakładu czyszczeniu i odkażaniu.
§ 53.
Rozporządzenie traci moc z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej.
§ 54.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 listopada 2003 r.
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi:
w z. J.
Pilarczyk
* Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem
administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu
działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz.
305).
** Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone
w Dz. U. z 2001 r. Nr 29, poz. 320, Nr 123, poz. 1350 i Nr 129, poz. 1438, z
2002 r. Nr 112, poz. 976 oraz z 2003 r. Nr 52, poz. 450 i Nr 122, poz. 1144 i Nr
165, poz. 1590.
Załączniki do rozporządzenia
Ministra Rolnictwa i
Rozwoju Wsi
z dnia 8 października 2003 r. (poz. 1767)
.png)
Zaloguj przez Facebook
