Minister rolnictwa opowiada się za odgórnym ograniczaniem marż handlowych, by w ten sposób kontrolować ruch cen zwłaszcza w dużych sieciach handlowych. Wysokie marże mają jakoby przekładać się na wyższe ceny w sklepach. To miałby być ważny argument, bo – jak wynika z danych Głównego Urzędu Statystycznego Polacy wydadzą w tym roku na żywność 230-235 mld zł. A ceny w I kwartale wzrosły o 3,8 proc. Argumentom ministra przeczy rzeczywistość terenów skąd pochodzi sam minister, czyli z tzw. ściany wschodniej.
Swoje poglądy minister podpiera poparciem dziesięciu państw, m.in. Danii, Finlandii, Portugalii i Francji. Propozycja odgórnego ograniczania marż padła na poniedziałkowym (25 maja br.) posiedzeniu Rady Unii Europejskiej. Przeciwni kontrolowaniu marż są Niemcy i Wielka Brytania. Unia Europejska szykuje się do przygotowania specjalnego raportu o rynku żywności i o tym, czy sieci handlowe nie nadużywają swej pozycji. Na szczęście nie wszyscy producenci żywności popierają pomysł odgórnego regulowania marż. Według części firm lepszym sposobem na umocnienie pozycji w negocjacjach z sieciami handlowymi jest konsolidacja producentów. I ma to przełożenie na wielką politykę, bo np. Rosja bardzo sprytnie rozgrywa wszystkie państwa europejskie w negocjacjach w sprawie cen i dostaw gazu oraz ropy naftowej. Gdyby państwa europejskiei prowadziły jedną, wspólną politykę energetyczną wobec Rosji rozmowa byłaby inna a i animozji w sprawie North Stream - czyli gazociągu mającego przebiegać po dnie Bałtyku nie byłoby w ogóle. I racje Polski uznałyby nie tylko Niemcy. Podobnie rzecz ma się z negocjacjami w sprawie marż, cen i warunków dostaw między przetwórniami, rolnikami, spółdzielniami, grupami producenckimi i sieciami sklepów wielkopowierzchniowych. Sieci po prostu dostawców rozgrywają.
Przeciwko regulacji marż są oczywiście wszystkie sieci. Obecnie na rynku działa około 10 dużych sieci. W większych formatach mamy w Polsce trzy pochodzenia francuskiego: E.Leclerc, Carrefour i Auchan, jedną sieć niemiecką - Real i jedną brytyjską - Tesco. Poza tym mamy sieci dyskontowe, takie jak Lidl, Biedronka, Netto oraz Kaufland. Aczkolwiek wielu rolników bardzo krytykuje praktyki towarzyszące zawieraniu umów o współpracy z sieciami, bo dotyczą one nie tylko umów dostaw ale także dbania o podwyższoną jakość kupowanych towarów, dbałość o kosztowną promocję, stałość i regularność dużych dostaw a także współpracę choćby przy opracowywaniu etykiet itp., to jednak coraz więcej grup producenckich, spółdzielni i przetwórni współpracuje z dużymi sieciami i bardzo sobie tę współpracę chwalą.
Prawdą jest, że cena, np. serów twardych, od zakładu produkcyjnego do półki sklepowej rośnie nieraz dziewięciokrotnie, z drugiej jednak strony można gołym okiem zauważyć, że w promocji, na półkach wielkopowierzchniowych sklepów sieciowych artykuły rolno-spożywcze sprzedawane są przy marży na poziomie zero lub nawet poniżej cen zakupu! I ten fakt ma wpływ na kształtowanie się cen na całym lokalnym, np. warszawskim, wrocławskim czy śląskim rynku żywnościowym.
A co się dzieje na bazarach, targowiskach i przede wszystkim w sklepach na ścianie wschodniej? Tam ceny żywności są generalnie wyższe. Dlaczego? Bo po pierwsze na ścianie wschodniej nie ma dużych, wielkopowierzchniowych sklepów – tzw. hipermarketów a i swoje czyni wykup niemalże hurtowy prowadzony m.in. przez Litwinów. Działa słaby złoty i zwiększony eksport na wschód – do Rosji, na Białoruś i Ukrainę.
Żeby panu ministrowi ułatwić analizę i ocenę faktów podajemy przykładowe ceny żywności z 27 maja br. ze sklepów jednej z sieci wielkopowierzchniowych placówek handlowych: parówki z Sokołowa – 13,16 zł/kg, szynka tradycyjna, mocno wędzona z PMB – 18,95 zł/kg, jogurt naturalny – 4,72 zł/kg, śmietana 12% - 4,54 zł/kg, kabanosy luksusowe z Sokołowa – 20,49 zł/kg, filety śledziowe – 7,69 zł/kg, kapusta młoda z Polski – 1,45 zł/szt., arbuzy z Hiszpanii i Grecji – 2,45/kg i gruszki z Chile – 3,89 z/kg.
.png)
Zaloguj przez Facebook
