Prehistoryczni rolnicy przybyli do Europy z zachodniej Turcji i wysp egejskich, dowodzą badania genetyczne opublikowane na łamach „Proceedings of the National Academy of Sciences”.
Przez dziesiątki tysięcy lat Europę zamieszkiwali łowcy-zbieracze. Około 8,5 tys. lat temu na kontynencie europejskim zaczęła się upowszechniać nowa forma pozyskiwania pożywienia – rolnictwo.
Rolnictwo przybyło do Europy z Turcji. Ok. 7,5 tys. lat temu dotarło do Europy Środkowej, a przed 6,1 tys. lat – do Wysp Brytyjskich. Upowszechnienie rolnictwa doprowadziło do istotnych zmian w strukturze społecznej, w tym - do zagęszczenia populacji, pojawienia się nowych chorób oraz gorszej kondycji zdrowotnej.
Część naukowców uważa, że rolnictwo upowszechniało się wyłącznie jako zdobycz cywilizacyjna, bez towarzyszącej temu migracji samych rolników.
Okazuje się jednak, że prehistoryczni rolnicy z obszaru całej Europy posiadają genetyczne pokrewieństwo do mieszkańców obszaru egejskiego. Dowodzą tego badania paleogenetyków z niemieckiego Uniwersytetu Gutenberga w Mainz.
Naukowcy analizowali DNA szkieletów z Turcji i Grecji. Z badań wynika, że istniała fala migracyjna osadników z północnej Grecji i zachodniej Turcji do Europy Środkowej, która biegła szlakiem bałkańskim, oraz na Półwysep Iberyjski szlakiem śródziemnomorskim.
Koloniści przynieśli ze sobą nowy, osiadły sposób życia, rolnictwo, hodowlę zwierząt i uprawę roślin, a także nowe języki. W trakcie migracji napotkali grupy miejscowych łowców -zbieraczy, jednak obie populacje początkowo mieszały się ze sobą w ograniczonym zakresie. Początkowo dominowała raczej wymiana kulturowa niż genetyczna.
Ok. pięć tys. lat temu na tereny Europy napłynęła kolejna fala migracyjna, tym razem ze wschodniego wielkiego stepu.
(PAP)
.png)
Zaloguj przez Facebook
