W Azji będzie mniej kukurydzy

Brak opadów z silniejszego niż przewidywano El Niño w 2023 r. nadal obniża powierzchnię zbiorów kukurydzy w pierwszym cyklu 2023/24, prowadząc do ogólnego spadku szacowanej powierzchni zbiorów kukurydzy w sezonie 2023/24 do 3,6 mln hektarów w porównaniu z poprzednimi szacunkami 2023/24 wynoszącymi 3,7 mln hektarów.

Szacuje się również, że produkcja kukurydzy w sezonie 2023/24 spadnie o 1,6 proc. do 12,2 mln ton w porównaniu z 12,4 mln ton wyprodukowanych w sezonie 2022/23. W oczekiwaniu na gwałtowny wzrost cen kukurydzy, rząd Indonezji (GOI) upoważnił krajową agencję logistyczną (BULOG, Badan Urusan Logistik) do importu kukurydzy dla drobnych hodowców drobiu. Import BULOG spowodował wzrost importu kukurydzy w latach 2023/24, który szacuje się na 1,5 MMT, czyli o 66 procent wyższy niż 901 000 ton metrycznych (MT) zaimportowanych w latach 2022/23.

Niedobory produkcyjne, wysokie ceny lokalnej kukurydzy w połączeniu z konkurencyjnymi cenami wyładunkowymi importowanej pszenicy ograniczyły wykorzystanie kukurydzy i zachęciły nie tylko do większego udziału pszenicy w recepturze paszy, ale także innych roślinnych składników paszowych,

Kukurydza jest dla indonezyjskich rolników uprawą wtórną po ryżu. Głównymi obszarami produkcji kukurydzy w Indonezji są Jawa, która odpowiada za 40 procent krajowej produkcji kukurydzy, a następnie Sulawesi (24 procent), Sumatera (24 procent) i Nusa Tenggara (10 procent). W Indonezji zwykle występuje pora sucha od kwietnia do października i pora deszczowa od października do kwietnia. W zależności od względnej odległości od zbiorników wodnych, rzek i innych źródeł wody, niektóre obszary mogą mieć dwa lub trzy okresy sadzenia w roku. Obszary położone bliżej źródeł wody będą miały możliwość wykonania trzech nasadzeń rocznie. W dużej części Indonezji pierwszy sezon kukurydziany trwa zwykle od października do lutego (49 procent); drugi od marca do czerwca (37 proc.); a trzeci od lipca do września (14 proc.). W lipcu 2024 r. BPS oszacował na podstawie rzeczywistych zbiorów w pierwszym cyklu upraw oraz prognozy na podstawie plonów w drugim i trzecim cyklu upraw, że powierzchnia zbiorów i produkcja kukurydzy w Indonezji w latach 2023/24 spadną w porównaniu z rokiem 2022/23. Odnosząc się do raportu, Post szacuje, że powierzchnia zbiorów kukurydzy w latach 2023/24 i produkcja wyniosą odpowiednio 3,6 mln hektarów i 12,2 MMT, co oznacza korektę w dół odpowiednio o 2,7 proc. i 3,9 proc. w stosunku do poprzednich szacunków. Spadek ten jest spowodowany opóźnionym sadzeniem i zbiorem kukurydzy w pierwszym cyklu uprawy kukurydzy w latach 2023/24 wywołanym przez El Niño. Pierwsze główne zbiory, które zwykle odbywają się w okresie styczeń – luty, zostały przełożone na marzec – kwiecień 2024 roku.

Zgodnie z oczekiwanym wzrostem produkcji i importu, szacunki zapasów końcowych kukurydzy w sezonie 2023/24 zostały zrewidowane w górę o 45 procent do 1,919 MMT, a prognoza zapasów końcowych kukurydzy w 2024/25 została zrewidowana w górę o 58 procent do 1,917 MMT.  Obecnie trwają małe i sporadyczne zbiory.

Ceny kukurydzy na poziomie rolnika spadają wraz z postępem głównych zbiorów. Średnie ceny kukurydzy na poziomie rolnika na koniec lipca 2024 r. wyniosły 4 000 IDR/kg (247 USD/MT) w porównaniu ze średnimi cenami 4 830 IDR/kg (298 USD/MT) w marcu 2024 r. Średnie ceny kukurydzy na poziomie wytwórni pasz na koniec lipca 2024 r. wyniosły 5 720 IDR/kg (353 USD/MT) w porównaniu z 8 040 IDR/kg (496 USD/MT) w marcu 2024 r. Pomimo spadku, ceny kukurydzy przy wjeździe do wytwórni pasz są nadal powyżej rządowej ceny referencyjnej wynoszącej 5 000 IDR/kg (309 USD/MT)

oprac, e-mk na podst: GAIN