W 2004 r. minimalne wynagrodzenie wynosi 824 zł. Niektórym pracownikom można jednak przyznać niższe wynagrodzenie, mimo że są zatrudnieni na całym etacie. W dodatku niektóre przepisy odwołują się do najniższego wynagrodzenia za pracę, które wynosi 760 zł. Wyjaśniamy, czym się różni minimalne wynagrodzenie od najniższego i w jakich przypadkach należy każde z nich brać pod uwagę, aby uniknąć konfliktów z prawem.
Zawsze 15 września każdego roku wiadomo, jakie będzie minimalne wynagrodzenie w roku następnym. Wprawdzie od 1 stycznia 2004 r. wynosi ono 824 zł, to jednak wysokość minimalnego wynagrodzenia dla pracowników w pierwszym i drugim roku pracy może być niższa. Tak będzie do końca 2005 r. W tym okresie pracownik w pierwszym roku pracy może otrzymać 80 proc., a w drugim – 90 proc. minimalnego wynagrodzenia.
Chodzi tutaj o pierwszy i drugi rok zatrudnienia danego pracownika, a nie o staż u konkretnego pracodawcy. Dlatego pracodawca ustalając długość stażu pracownika, powinien wziąć pod uwagę wszystkie poprzednie okresy jego zatrudnienia, od których była odprowadzana składka na jego ubezpieczenie. Do tych okresów wlicza się też urlop wychowawczy, okres pobierania zasiłku macierzyńskiego lub zasiłku w wysokości zasiłku macierzyńskiego (gdy ustał już dla pracownika tytuł ubezpieczenia społecznego), a także okres zasadniczej służby wojskowej dla żołnierzy niezawodowych. Jednak okres urlopu wychowawczego oraz pobierania zasiłku macierzyńskiego wlicza się tylko od 1 stycznia 1999 r., gdyż dopiero od tej daty te okresy zostały objęte ubezpieczeniem.
Przy wyliczeniach tych nie uwzględnia się okresów zatrudnienia, za które składki do ZUS nie były odprowadzane.