Podział urządzeń napełniająco-opróżniających?

Urządzenia napełniająco-opróżniające (UNO) stanowią ważny element infrastruktury przemysłowej, w której do transferu mediów wykorzystuje się cysterny. Wymagania procesów przemysłowych różniące się pomiędzy branżami wymagają niejako stosowania urządzeń różnego typu.

Urządzenia napełniająco-opróżniające znajdują swoje zastosowanie we wszystkich tych branżach, w których mamy do czynienia z różnorakimi substancjami, których obróbka wymaga sprawnego i bezpiecznego transferowania. Mowa tu więc zarówno o branży chemicznej, paliwowej, kanalizacyjnej, jak i nawet spożywczej. Najczęściej transferowi ulegają takie substancje jak woda, chemikalia, ścieki oraz produkty spożywcze takie jak mleko. Bywa, że przesyłane materiały są niebezpieczne, a ich wyciek grozi wybuchem oraz skażeniem środowiska. Dlatego istotną kwestią w kontekście urządzeń NO jest bezpieczeństwo ich użytkowania.

Do czego służą urządzenia napełniająco-opróżniające?

Urządzenia napełniająco-opróżniające wykorzystywane są do transferowania substancji z jednej jednostki magazynującej lub transportującej do drugiej. Najczęściej maszyny te wspomagają prace związane z opróżnianiem i napełnianiem cystern oraz zbiorników, umożliwiając przepływ substancji bezpieczny dla pracowników, środowiska naturalnego i otoczenia roboczego (np. terytorium fabryki bądź magazynu).

Podział urządzeń napełniająco-opróżniających

Z uwagi na szerokie spektrum zastosowania UNO oraz konieczność technicznego przystosowania ich do wymagań danej branży i transferowanych mediów istnieją różne typy tego rodzaju maszyn.

Wśród nich wymienić możemy między innymi:

• UNO dla zbiorników transportowych i ramiona przeładunkowe służące do przesyłu niebezpiecznych towarów ciekłych, gazowych i stałych,

• elastyczne przewody przeładunkowe składające się z węży elastycznych oraz złączy i specjalnych końcówek,

• portowe ramiona przeładunkowe i wchodzące w ich skład instalacje oraz systemy przeładunkowe, które wykorzystywane są przy napełnianiu i opróżnianiu statków,

• jednostki maszynowe i węże przemysłowe służące do transferowania substancji z cystern i zbiorników.

Przy podziale tym należy pamiętać również o podziałach wewnątrzgrupowych, które determinowane będą takimi kwestiami jak chociażby:

• rodzaj transferowanych mediów (gazowe, ciekłe/neutralne, niebezpieczne),

• minimalna i maksymalna temperatura substancji,

• czy zewnętrzne warunki prac przesyłowych.

Bezpieczeństwo użytkowania urządzeń napełniająco-opróżniających

Prace dotyczące przesyłu substancji różnej maści zawsze obarczone są ryzykiem wystąpienia awarii, które mogą wpłynąć nie tylko na ciągłość prac przeładunkowych (a co za tym idzie – wygenerować straty dla przedsiębiorstw), ale również spowodować niebezpieczne dla ludzi i środowiska sytuacje – takie jak wyciek szkodliwych substancji, ulotnienie się łatwopalnego gazu, a nawet wybuch.

Zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Transportu z 20 września 2006 roku, UNO – aby mogły być klasyfikowane jako bezpieczne – powinny spełniać szereg wymagań. Dotyczą one takich kwestii jak projektowanie i produkcja maszyn z myślą o potencjalnych zagrożeniach, prawidłowy montaż urządzeń czy też użytkowanie ich zgodne z zaleceniami producenta.

Istotne w tym zakresie są również liczne dodatkowe normy i przepisy, które spełniają najlepsze i najbezpieczniejsze na rynku urządzenia. Są to w głównej mierze ustawy i rozporządzenia związane z bezpieczeństwem maszyn, zaleceniami związanymi z ich przeglądami i konserwacją czy warunkami technicznymi dozoru technicznego.
Wybierając urządzenia napełniająco-opróżniające, warto więc polegać na dostawcach sprawdzonych, dla których jakość i bezpieczeństwo są równie istotne. Wśród nich wyróżnić należy MMR Group MediaTransfer, która nie tylko dostarcza nowoczesne i skuteczne rozwiązania technologiczne, ale również wysoko ceni sobie rolę edukacji w zakresie bezpieczeństwa pracy z wykorzystaniem urządzeń napełniająco-opróżniających.