Długoterminowy budżet UE, znany również jako wieloletnie ramy finansowe (WRF), to siedmioletni plan finansowy, który określa, ile pieniędzy UE może zainwestować w różne priorytety, takie jak wspieranie rolników, regionów, przedsiębiorstw, studentów lub naukowców.
Długoterminowy budżet określa limity rocznych wydatków UE. Obecne ramy obejmują lata 2021–2027. Ponieważ obejmuje on tyle lat, w 2023 r. zostanie poddany przeglądowi śródokresowemu, aby sprawdzić, czy potrzebne są zmiany.
Dowiedz się więcej o długoterminowym budżecie UE.
Od czasu przyjęcia przez UE obecnego długoterminowego budżetu pod koniec 2020 r. miało miejsce wiele nieprzewidzianych zmian.Wojna na Ukrainie radykalnie zmieniła sytuację geopolityczną na kontynencie. UE zobowiązała się wspierać Kijów w walce z niesprowokowaną agresją Kremla.
UE wysłała pomoc finansową i humanitarną oraz zgodziła się zwiększyć produkcję amunicji i pocisków dla Ukrainy. Miliony ukraińskich uchodźców szukały schronienia w krajach UE.
Wzrost stóp procentowych, zainicjowany przez banki centralne w celu powstrzymania inflacji, doprowadził do znacznego wzrostu kosztów finansowania zewnętrznego UE związanych z planem odbudowy po pandemii Covid, a także odbija się na budżecie UE.
Inne wyzwania stojące przed UE obejmują utrzymujący się napływ migrantów i potrzebę zabezpieczenia autonomii UE w sektorach krytycznych.
Komisja Europejska przedstawiła propozycję rewizji długoterminowego budżetu w czerwcu 2023 r. Obejmuje ona:
Europosłowie przedstawili swoje stanowisko w sprawie zmian wymaganych w budżecie długoterminowym w sprawozdaniu przyjętym 3 października 2023 r.
W poprzedniej rezolucji z grudnia 2022 r. posłowie do PE stwierdzili już, że kontekst polityczny, gospodarczy i społeczny w UE zmienił się nie do poznania od czasu przyjęcia długoterminowego budżetu w 2020 r., Podkreślając wojnę na Ukrainie i inflację.
Obecnie Parlament stwierdza, że rewizja powinna zająć się konsekwencjami rosyjskiej wojny agresji przeciwko Ukrainie, wesprzeć Kijów, wzmocnić strategiczną autonomię i suwerenność UE oraz dać UE większą elastyczność w radzeniu sobie z kryzysami.
Posłowie z zadowoleniem przyjmują wniosek Komisji, ale twierdzą, że konieczne jest zwiększenie finansowania w konkretnych obszarach:
Posłowie chcą, aby wszystkie koszty spłaty związane z pożyczkami w ramach planu naprawczego zostały przesunięte poza limity budżetowe, a nie tylko te, które są powyżej już zaprogramowanych kosztów, jak sugeruje Komisja.
Parlament chce szybkich postępów w rewizji długoterminowego budżetu UE, ponieważ miałoby to również wpływ na roczny budżet na 2024 r.
Ostateczna decyzja należy do Rady, która musi jeszcze uzgodnić wspólne stanowisko. Zmieniony budżet może wejść w życie tylko wtedy, gdy Parlament również wyrazi na to zgodę. Sprawozdanie, przyjęte na posiedzeniu plenarnym w dniu 3 października, ma na celu przedstawienie poglądów Parlamentu na ten temat i stanowi jego mandat negocjacyjny.
oprac, e-mk, ppr.pl źródło: europa.eu