Raport Polska Wieś 2010

Wczoraj 17 czerwca br w Ministerstwie Rolnictwa odbyła się konferencja prasowa konferencja prasowa zorganizowana przez Fundację na rzecz Rozwoju Polskiego Rolnictwa, na której przedstawiono raport o polskiej wsi 2010. Myliłby się ten kto sądzi, że raport (książka wymiarów 23 x 16 cm i objętości ponad 200 stron) jest laurką naszego rolnictwa i resortu.



Dane zebrane w tym wydawnictwie przez niezależne ośrodki i ekspertów jednoznacznie pokazują kulawą kondycję rolnictwa polskiego.
Raport jest dobrym kompendium wiedzy na temat naszego rolnictwa. Ściślej mówiąc jest to wielowarstwowa analiza uwzględniająca czynniki społeczne, ekonomiczne, demograficzne, kulturowe i środowiskowe. Nie omija też złego ustawodawstwa. Nieudolność lub niekompetencja kolejnych rządów miało znaczący wpływ na kondycję rolnictwa polskiego w okresie przedakcesyjnym, przed przystąpieniem do Unii Europejskiej. Być może to za ostre słowa. Nie mniej, aby wykorzystać środki przyznane nam przez UE na dostosowanie infrastruktury rolnej w Polsce do warunków i wymogów panujących w Unii należało zbudować odpowiednie struktury organizacyjne. Dostosować polskie ustawodawstwo. Jak pamiętamy z tym nie było najlepiej. Środki finansowe dla krajów kandydujących rozdzielone były na trzy programy: PHARE, ISPA i SAPARD. W pierwszych dwóch latach z powodu nieprzygotowania do wymogów UE, z samego programu SAPARD przepadło 171,6 mln euro rocznie. Dopiero od 17 lipca 2002 r rozpoczęto przyjmowanie wniosków. Zainteresowanie samych rolników było ogromne. Dzięki temu do końca okresu akcesyjnego wykorzystano 100 %  przyznanych środków. Może na razie wystarczy historii.
W odniesieniu do stanu współczesnego sytuacja nadal nie wygląda różowo. W raporcie bogato ilustrowanym w tabele, wykresy i rysunki są ciekawe i istotne zestawienia. Jedna z tabel przedstawia produktywność pracy. Pod tym względem jesteśmy na trzecim miejscu, ale od końca w Europie. Z wynikiem 8,6 tyś. euro (produkcja na 1 AWU) wyprzedzamy tylko Rumunię (6 tyś.) i Bułgarię (6,1 tyś.).
Do liderujących pod tym względem Danii (155,1 tyś), Holandii (119,2 tyś) czy też Belgii (110,7 tyś.) trochę na brakuje. Na ten stan rzeczy, bez wątpienia ma wpływ również duże rozdrobnienie polskich gospodarstw. Część z nich, z ekonomicznego punktu widzenia, nie ma prawa istnieć. Jednak uwarunkowania socjologiczno – historyczne mówią, że takie gospodarstwa będą jeszcze długo istniały.
Do analizy raportu będziemy jeszcze w najbliższym czasie niejednokrotnie wracać, ponieważ zawarte w nim dane są niezwykle ciekawe i pouczające. O ile wyciągnie się z nich właściwe wnioski.
Raport opracowany przez gremium naukowe wybitnych specjalistów w tym: prof. dr hab. Izabellę – Rylską, prof. Andrzej Czyżewski, dr Barbara Fedyszak-Radziejowska prof. dr hab  Izasław Frankiel, prof. Krzysztof Gorlach, dr Anna Liro, prof. Piotr Nowak, prof. dr hab. Walenty Poczta i prof. dr hab. Jerzy Wilkin. Nakład 1000 egz. Z czego 800 szt. przeznaczono dla zainteresowanych osób lub instytucji. Raport jest bezpłatny dostępny w siedzibie FDPA w Warszawie.