Rada Klasyfikacyjna – potrzebna czy nie?

W wyniku realizacji projektu PHARE PL0106.04 pt. „Dostosowanie klasyfikacji tusz zwierząt rzeźnych w systemie EUROP do wymogów Unii Europejskiej” skierowano w dniu 21.10.2004r. do Sekretarza Stanu w Ministerstwie Rolnictwa i Rozwoju Wsi wniosek o utworzenie Rady Klasyfikacji Tusz Zwierząt Rzeźnych. Sekretarz Stanu Jerzy Pilarczyk zaakceptował wniosek i polecił aby ww. Rada jako organ społeczny została powołana przy Instytucie Przemysłu Mięsnego i Tłuszczowego.

Dyrektor IPMiT Rozporządzeniem Nr 3/2005 z dnia 20 lipca 2005r. powołał Krajową Radę Klasyfikacji Tusz Zwierząt Rzeźnych. Na pierwszym posiedzeniu dokonano wyboru władz Rady, do których weszli: prof. zw. dr hab. Stanisław Wajda jako przewodniczący oraz prof. dr hab. Marian Różycki i dr hab. Karol Borzuta jako zastępcy przewodniczącego. Dotychczas odbyło się 5 spotkań Rady, trzy w IPMiT w Warszawie i jedno przed konferencją surowcową w Skorzęcinie oraz jedno na Dniach przemysłu Mięsnego w Warszawie. Na ostatnim posiedzeniu dokonano zgodnie ze statutem dokonano wyboru władz do których weszli : prof. zw. dr hab. Stanisław Wajda jako przewodniczący oraz dr Paweł Włodawiec i dr hab. Karol Borzuta  Rada jest organem doradczym i opiniodawczym, której zadaniem jest opiniowanie ważniejszych problemów związanych z systemem klasyfikacji tusz zwierząt rzeźnych, oceną jego funkcjonowania oraz doradztwem w rozwiązaniu ważnych przedsięwzięć związanych ze skupem zwierząt rzeźnych.

Tyle założeń

Rada Klasyfikacyjna jest radą utrzymującą się tylko dzięki Instytutowi który co jakiś czas wynajmuje pomieszczenia na spotkania. Na żadnym etapie działalności nie jest dofinansowana co w znaczny sposób ogranicza jej działalność. Członkowie niechętnie przyjeżdżają ponieważ nie ma zwrotów za poniesione koszty dojazdu.
Opinia rady klasyfikacyjnej jest nie jest dla nikogo wiążąca a efekty jej działalności są niewidoczne dlatego też na jej spotkania z zaproszonych gości pojawiają się tylko przedstawiciele MRiRW, IJHARS, IPMiT, ANIMEKSU i Grupy SOKOŁÓW. Pozostali z zaproszonych gości pojawili się tylko raz lub wcale. Zastanówmy się dlaczego?
Po rozmowie z członkami w/w Rady nasuwa się stwierdzenie; „Po co się spotykać z „emerytami branży mięsnej” i urzędnikami,  którzy nie słuchają rynku i wniosków które wynikają z jego analizy. Pasja pozyskiwania „suchych danych z statystyk” i wiedzy dużych kombinatów mięsnych jest tak dla nich pasjonująca że przyćmiewa rzeczywistość. Stan pełnej afirmacji uzyskują podczas podniesienia się średniej mięsności w Polsce co nie pozwala na działanie w problemach klasyfikacji.
Ludzie zakochani w klasyfikacji nie przyjmują argumentów które dyktuje im rzeczywistość dnia codziennego.
Zaryzykuje stwierdzeniem „jesteśmy potrzebni, tylko dla kogo?”
Informacje o działalności Rady Klasyfikacyjnej pojawiają się tylko na stronach internetowych Instytutu i to z dużym opóźnieniem, dlaczego? Szersze działanie mogłoby pozwolić na zaznaczenie takiego tworu w branży mięsnej i chęć współpracy z nią. Przedsiębiorcy mięsni szukają instytucji która zajęła się walką z bublami prawnymi i byłaby meritum branży.
„Polskie Mięso”, Stowarzyszenie Rzeźników i Wędliniarzy RP” już przerobiliśmy. Te gremium dba tylko i wyłącznie o swoje interesy czego małe i średnie przedsiębiorstwa się już przekonały.
Jedyny efektem 5 letniej działalności Rady Klasyfikacyjnej jest zwrócenie uwagi Ministra Rolnictwa na problem powtórnej kalibracji (sprawdzenia) aparatów do klasyfikacji tusz wieprzowych. Poza tym nie ma żadnych innych śladów jej bytności, mało tego dopiero teraz zaczęły napływać pisma z problemami do wyjaśnienia (dotyczące skórowania, kalibracji urządzeń i ich sprawdzania, istoty klasyfikacji w systemie zamkniętym zakładu (brak sprzedaży półtusz)), przy braku poparcia osób ważnych w Polsce  wygląda to raczej na kierowaną akcję jakiegoś szaleńca a nie na spontaniczne zapotrzebowanie społeczeństwa.

 Do rady Klasyfikacyjnej należą:
1. Krajowa Rada Izb Rolniczych
2. Federacja Związku Producentów Rolnych
3. Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej POLSUS
4. Związek Hodowców i Producentów Bydła Mięsnego
5. SOKOŁÓW S.A.
6. Zakłady Mięsne MORLINY S.A.
7. ZMs DUDA S.A. w Grąbkowie
8. Stowarzyszenie Rzeźników i Wędliniarzy RP
9. Polski Związek Producentów, Eksporterów i Importerów Mięsa
10. Uniwersytet Warmińsko-Mazurski
11. Instytut Zootechniki
12. Instytut Przemysłu Mięsnego i Tłuszczowego
13. Związek Pracodawców – Producentów Trzody Chlewnej