Omawiane były także zagadnienia dotyczące biomasy i aktualnej sytuacji na rynku drobiu. Uczestniczący w obradach minister rolnictwa i rozwoju wsi Krzysztof Jurgiel przedstawił stanowisko Polski w tej sprawie. Strona polska popiera projekt nowego rozporządzenia w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych.
Proponowane zmiany, takie jak syntetyczne przedstawienie we wnioskach najważniejszych informacji oraz bardziej zrozumiałe wyjaśnienie podziału kompetencji pomiędzy państwami członkowskimi, a Komisją Europejską zapewnią większą jednolitość wniosków i tym samym jednakowe warunki ich oceny w państwach członkowskich, gwarantując jednocześnie całkowitą przejrzystość informacji. Ponadto zmiany te pozwolą na dostosowanie przepisów wspólnotowych do wymogów Światowej Organizacji Handlu.
Jednakże uważamy, że niewłaściwym jest, aby w proponowanych przepisach, prywatne jednostki certyfikujące miały obowiązek karania producentów, którzy mają prawo do używania zarejestrowanej nazwy, ale nie przestrzegają warunków produkcji określonych w specyfikacji zarejestrowanego produktu. Inne szczegółowe uwagi do projektu rozporządzenia Polska zgłosi w trakcie dalszych prac na grupach roboczych w Radzie UE. Strona polska popiera także projekt nowego rozporządzenia w sprawie gwarantowanych tradycyjnych specjalności dla produktów rolnych i środków spożywczych.
Zgadzamy się z poglądem, że uproszczenie procedury rejestracyjnej oraz zapewnienie przejrzystych i jednakowych warunków oceny wniosków we wszystkich państwach członkowskich, przyczynią się do wzmocnienia wiarygodności istniejącego systemu w oczach producentów i konsumentów. Podobnie jednak, jak w przypadku pierwszego rozporządzenia uważamy, że niewłaściwym jest, aby w proponowanych przepisach, prywatne jednostki certyfikujące miały obowiązek karania producentów, którzy mają prawo do używania zarejestrowanej nazwy, ale nie przestrzegają warunków produkcji określonych w specyfikacji zarejestrowanego produktu.
W kontekście proponowanych projektów rozporządzeń podkreślenia wymaga fakt, że prawo polskie dotyczące rejestracji nazw regionalnych i tradycyjnych produktów rolnych i środków spożywczych – ustawa z dnia 17 grudnia 2004 roku o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych – wychodzi naprzeciw oczekiwaniom Komisji Europejskiej przedstawionym w powyższym rozporządzeniu i w zdecydowanej większości zapisów jest zgodne z propozycjami KE. Rada Ministrów Unii Europejskiej ds. Rolnictwa i Rybołówstwa rozpatrywała również zagadnienia dotyczące biomasy.
Wykorzystanie energetyczne biomasy jest zagadnieniem interdyscyplinarnym, obejmującym tematykę energetyczną, ochrony środowiska, normalizacyjną i co najważniejsze, bezpieczeństwa energetycznego poprzez wykorzystanie lokalnie występujących źródeł i surowców odnawialnych. Możliwość zagospodarowania surowców rolniczych na cele nie żywnościowe jest bardzo ważna dla polskiego rolnictwa, ponieważ dysponujemy potencjałem produkcyjnym, który ze względów gospodarczych i społecznych powinien być racjonalnie wykorzystany
Dokument Biomass action plan wskazuje kierunki działań niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego poprzez dywersyfikację zaopatrzenia w energię, gwarantujące zmniejszenie uzależnienia Europy od paliw kopalnych. Służyć temu powinna modyfikacja regulacji prawnych dotyczących wykorzystania biomasy. Celem jest stworzenie najbardziej optymalnych warunków wykorzystania tego paliwa, określenie jasnych zasad systemów wsparcia oraz zwiększenie nakładów finansowych pozwalających na bardziej efektywne wykorzystanie tego zasobu.
Ważnym elementem procesu tworzenia korzystnych warunków rozwoju rynku biopaliw i pełnego wdrażania dyrektyw jest dalszy rozwój mechanizmów wsparcia. Istotny jest system ulg i zwolnień akcyzowych, uwzględniających rzeczywiste koszty wytworzenia biokomponentów oraz biopaliw z dodatkiem biokomponentów, w odniesieniu do podobnie liczonych kosztów wytworzenia paliw kopalnych. Należy zapewnić stabilność tych rozwiązań dla zagwarantowania porównywalnych warunków rozwoju działalności gospodarczej w zakresie produkcji biokomponentów i biopaliw stałych, jak i ciekłych w dłuższym okresie. W tej perspektywie bardzo ważnym zagadnieniem dla Polski jest objęcie upraw roślin przeznaczonych do celów energetycznych, systemem płatności obszarowej.
Uważamy, że rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii należy rozpatrywać w poszczególnych państwach, z indywidualnym uwzględnieniem warunków lokalnych, związanych ściśle z możliwościami tego rozwoju. Uznajemy za konieczne prowadzenie monitoringu wpływu upraw energetycznych na środowisko rolnicze. Zastanowić się należy nad wprowadzeniem regulacji zapobiegających niekontrolowanemu rozszerzaniu upraw gatunków roślin uznanych za inwazyjne dla danego obszaru.
Za priorytetowe należy uznać prowadzenie badań nad opracowaniem nowych technologii pozyskiwania i wykorzystywania paliw odnawialnych. Nie można zapominać o konieczności zagospodarowania produktów ubocznych pochodzenia rolniczego oraz innych odpadów biomasy, w tym również biodegradowalnych odpadów przemysłowych.
Uznajemy za pożądane przyjęcie zasady opracowywania i wydawania przez CEN (Europejski Komitet Normalizacyjny) norm w zakresie paliw i biopaliw zanim ukażą się przepisy, które obligują Państwa Członkowskie do ich stosowania bezpośredniego lub pośredniego. W dalszej części posiedzenia Rady Ministrów Unii Europejskiej omawiane były problemy dotyczące aktualnej sytuacji na rynku drobiu w związku ze spadkiem cen wynikającym z obaw przed ptasią grypą.
Stanowisko Polski przedstawiał podsekretarz stanu Jan Krzysztof Ardanowski. Polska popiera stanowisko Włoch w kwestii dotyczącej trudnej sytuacji na wspólnotowym rynku drobiu i podjęcia odpowiednich działań w zakresie wsparcia tego sektora.
Zgłaszaliśmy już ten problem na forum Komitetu Zarządzającego ds. Drobiu i jaj w listopadzie 2005 r., natomiast w październiku 2005 r. poparliśmy kraje, które najdotkliwiej odczuwały skutki spadku konsumpcji i cen drobiu oraz w sprawie wsparcia sektora drobiarskiego. Obecnie ceny drobiu w Polsce są najniższe wśród krajów członkowskich UE-25.
W pierwszym tygodniu 2006 r. cena tuszki kurczaka 65% wynosiła w Polsce nieco ponad 93 EUR/100 kg, przy średniej cenie w UE-25 na poziomie ponad 142 EUR/100 kg, była zatem niższa o prawie 35%. Tendencja spadkowa cen obserwowana jest w Polsce od połowy sierpnia 2005 r. Sytuacja uległa dalszemu pogorszeniu w okresie październik – listopad 2005, z uwagi na wykryte ogniska ptasiej grypy w Europie. Polscy konsumenci, pomimo podejmowanych działań informacyjnych, odwrócili się od mięsa drobiowego.
Wywołuje to dodatkową presję na krajowe ceny drobiu, które i tak są już niskie i nadal spadają. Rodzi to bardzo negatywne konsekwencje dla producentów drobiu, a pośrednio także dla rynku zbóż, z uwagi na jego ścisłe powiązanie z produkcją drobiarską i duże nadwyżki rynkowe zbóż.
Niskie ceny drobiu będą skutkować spadkiem jego produkcji, co spowoduje spadek popytu na zboża i w konsekwencji dalszy spadek ich cen.
.png)
Zaloguj przez Facebook
