A na Podhalu - REDYK

W związku w rozpoczynającym się wiosennym redykiem owiec na terenach Polski południowej oraz zagrożeniem zawleczenia pryszczycy z terytorium Słowacji, gdzie w 2025 roku wystąpiły ogniska choroby, Główny Lekarz Weterynarii zwraca się z prośbą o możliwie jak najszersze udostępnienie poniższego apelu do hodowców owiec.

Główny Lekarz Weterynarii apeluje o:
– powstrzymanie się od wykonywania czynności związanych z obsługą zwierząt przez osoby, które w ciągu ostatnich 48 godzin uczestniczyły w polowaniu na zwierzęta łowne lub odłowie tych zwierząt albo miały kontakt ze zwierzętami wolno żyjącymi,
– powstrzymanie się od wykorzystywania do obsługi stada, wspólnych narzędzi oraz sprzętu używanych do obsługi zwierząt również w innych gospodarstwach utrzymujących zwierzęta parzystokopytne,
– powstrzymanie się od wypasu stad łączonych, pochodzących z różnych gospodarstw zlokalizowanych w różnych państwach,
– w przypadku prowadzenia wypasu stad pochodzących z różnych gospodarstw zlokalizowanych na terenie Polski, każdorazowe zgłaszanie takiego wypasu do właściwego miejscowo kierownika biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, wskazując liczebność zwierząt w każdym ze stad, oraz każdej zmiany lokalizacji wypasu,
– bieżące oczyszczanie i odkażanie narzędzi oraz sprzętu wykorzystywanych do
obsługi zwierząt,
– uniemożliwienie osobom postronnym wchodzenia na tereny, na których prowadzony jest wypas owiec,
– zabezpieczenie pastwisk w sposób minimalizujący możliwość przedostania się zwierząt dzikich,
– dokonywanie codziennego przeglądu stanu zdrowia zwierząt, szczególnie pod kątem występowania objawów nasuwających podejrzenie wystąpienia pryszczycy. U owiec objawem, który powinien nasuwać podejrzenie pryszczycy jest nagłe wystąpienie kulawizn u znacznego odsetka zwierząt oraz wysoki
wskaźnik jagniąt padłych.
Z innym możliwych objawów obserwuje się:
– pęcherzyki i pęcherze występujące na błonie śluzowej w jamie gębowej, na wargach, języku, w okolicy otworów nosowych oraz na wymieniu, strzykach, w szparze międzyracicowej i na koronkach racic, po ich pęknięciu – nadżerki,
– temperaturę ciała podwyższoną o 1,5 – 2,50C,
– apatię,
– obfite ślinienie, otwieranie jamy ustnej z charakterystycznym mlaskaniem, utrudnione przeżuwanie i utrata łaknienia,
– spadek mleczności aż do całkowitego zaniku,
– kulawizny jednocześnie na wiele kończyn, sztywny chód,
Pryszczyca (FMD) jest wysoce zakaźną i zaraźliwą wirusową chorobą zwierząt parzystokopytnych domowych oraz dzikich. Na zakażenie najbardziej wrażliwe jest bydło, następnie świnie, owce i kozy. Wirus wydalany jest przez zakażone zwierzę na ok. 4 dni przed wystąpieniem u niego objawów chorobowych. Zakażone i chore na pryszczycę zwierzęta wydalają wirus z wydychanym powietrzem, wydzielinami oraz wydalinami.
Największa koncentracja wirusa znajduje się w płynie surowiczym i nabłonku pojawiających się pęcherzy. Źródłami zakażenia mogą być:
– zwierzęta chore,
– ślina, kał, mocz,
– nasienie i zarodki,
– pasza, woda, żłoby, podłogi, pastwiska, skóra, wełna, ręce i odzież obsługi, środki transportu,
– mleko i jego przetwory,
– mięso i jego przetwory,
– odpadki kuchenne.
Ze względu na ryzyko przeniesienia choroby do Polski, narażenie kraju na bardzo duże straty w przypadku wybuchu pryszczycy oraz konieczność uśmiercenia zwierząt z gatunków wrażliwych (bydło, owce, kozy, świnie) ze stad, które były narażone na kontakt z wirusem, proszę o potraktowanie sprawy jako bardzo ważnej.

oprac, e-red, ppr.pl