W krajach UE rynek produktów roślinnych jest w mniejszym lub większym stopniu dofinansowywany. By móc rolnikom wypłacać dotacje najpierw uporządkowano poszczególne rynki. Tak jest w przypadku zbóż, buraków cukrowych, ziemniaków skrobiowych, owoców, warzyw, lnu, chmielu, czy tytoniu.
Organizacja tych rynków oznacza - albo objęcie, np. skupem interwencyjnym tylko określonych gatunków - tak jest przy produkcji zbóż - albo wyznaczenie limitów produkcyjnych poszczególnych roślin. Tak jest w przypadku upraw lnu, chmielu, czy tytoniu. Dopiero wtedy możliwe jest objęcie rolników systemem płatności bezpośrednich, subsydiów eksportowych, czy też premii. Limit produkcji tytoniu surowego dla 15 krajów członkowskich Unii, objęty dopłatami wynosi obecnie ok. 350 tys. ton rocznie. Ilość ta dzielona jest między kraje członkowskie, one zaś rozdzielają przyznane kwoty między zakłady przetwórcze, znajdujące się na ich terenie.
Warunkiem uzyskania przez plantatora tytoniu dotacji jest podpisanie przez niego umowy kontraktacyjnej z przetwórcą na dostarczenie określonej ilości surowca. Przewidziano możliwość przekroczenia - maksimum do 10-ciu% - zakontraktowanej ilości, z zastrzeżeniem, że w następnym sezonie produkcja będzie o to przekroczenie pomniejszona. Dopłaty - w zależności od grupy tytoniu- wahały się w ostatnich latach między 2300, a 4100 euro za tonę.