Polska jest czołowym producentem ziemniaków w Europie, a także jednym z największych producentów skrobi ziemniaczanej. Uprawa ziemniaków jest istotną gałęzią produkcji rolniczej w wielu polskich gospodarstwach, w strukturze zasiewów ziemniaki zajmują blisko 10 procent areału, zaraz po najważniejszych krajowych roślinach uprawnych: pszenicy i życie.
Jednak mimo istotnego miejsca, jakie ziemniaki zajmują w polskiej gospodarce rolniczej ich wykorzystanie, a co za tym idzie – popyt i możliwość opłacalnego zbytu – z każdym rokiem maleją.
Potrzeby konsumpcyjne pozwalają zagospodarować tylko niewielką część zbiorów ziemniaków, wciąż maleje wykorzystanie bulw jako paszy dla trzody, w ostatnich latach zmniejszyło się również wykorzystanie ziemniaków przez przemysł spirytusowy. Tym bardziej więc wzrosło znaczenie produkcji skrobi jako atrakcyjnego sposobu zagospodarowania ziemniaków. Tymczasem rynek skrobi ziemniaczanej uregulowany jest u nas ustawowo dopiero praktycznie od półtora roku, podczas gdy w Unii Europejskiej od blisko czterdziestu lat stosuje się staranną regulację tego rynku, na podobieństwo zasad funkcjonowania unijnego rynku zbóż.
W Polsce skrobia ziemniaczana wytwarzana jest w 14 krochmalniach, a udział polskiej skrobi w europejskiej produkcji tego wyrobu jest znaczny, choć w ostatnich latach maleje. Przyczyną tego jest, z jednej strony, spadek produkcji skrobi w Polsce, z drugiej – wzrost produkcji tego wyrobu w krajach Unii Europejskiej.