Kanibalizm to nawyk, który jest niekiedy powodem poważnych strat ekonomicznych w wielkotowarowej produkcji drobiarskiej.
Przyczyny
Przyczyn prowadzących do wystąpienia tego nawyku jest wiele, w praktyce są
najczęściej trudne do jednoznacznego ustalenia. Najczęściej przyjmuje się,
że za wystąpienie kanibalizmu odpowiedzialne są czynniki:
Wrażliwy gatunek
Wszystkie gatunki drobiu
Objawy kliniczne
Kanibalizm występuje u ptaków kilkutygodniowych, rzadziej u dorosłych. W
zależności od wieku i przyczyny objawy kliniczne są bardzo zróżnicowane: u
piskląt może występować dziobanie palców, zaś u dorosłych niosek
kanibalizm rozpoczyna się od uszkadzania kloaki.
Postępowanie terapeutyczne i zapobieganie
Ze względu na mnogość przyczyn postępowanie terapeutyczne w przebiegu
kanibalizmu powinno być wielokierunkowe. Zaleca się więc, aby zmniejszyć zagęszczenie
kurcząt. Podawać odpowiednią karmę. Dodawać tran, sól kuchenną przez 3 -
4 dni we wzrastających dawkach od 0,5% do 3% w karmie (uwaga na możliwość
zatrucia, podawać dużo wody), mączkę rybną, związki wapniowe, owies. Można
także rozrzucać na wybiegach kał bydlęcy (witamina B12), podawać do
dziobania marchew i buraki ćwikłowe. Należy także zaciemniać pomieszczenia
(okna malować na czerwono, czerwone żarówki). Niekiedy czerwone oświetlenie
stosowane przez 13 - 16 godzin pozwala na zlikwidowanie kanibalizmu. Na 5 - 6
niosek powinno przypadać jedno gniazdo; mniejsza ilość gniazd może prowadzić
do kanibalizmu w okresie wysokiej nieśności.
Zmienione części piór i ciała należy pokryć preparatem P.B.H. Spray.