,,Karp zatorski'' zarejestrowany jako Chroniona Nazwa Pochodzenia

20 maja 2011 roku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zostało opublikowane rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 485/2011 z dnia 18 maja 2011 roku rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę karp zatorski (ChNP). „Karp zatorski” jest kolejnym po „podkarpackim miodzie spadziowym”, polskim produktem zarejestrowanym przez Komisję Europejską jako Chroniona Nazwa Pochodzenia.
Początki hodowli karpia w Zatorze datuje się na XIV wiek. Pierwsze stawy budowano systemem paciorkowym wzdłuż rzek. Umożliwiało to grawitacyjny dopływ i odpływ wody, w tym także osuszanie dna. W ten sposób powstały stawy wokół górnej Wisły, Soły i Skawy. Wiek XVI był okresem silnego rozkwitu gospodarki stawowej nastawionej głównie na hodowlę karpi. Pośród wielu ośrodków obszar Zatora wyraźnie wyróżniał się ilością utworzonych stawów i dlatego nazywany jest „Doliną Karpia”.

Karp zatorski to hybryda powstała z krzyżowania czystej linii karpia zatorskiego z czystymi liniami: węgierską, jugosłowiańską, gołyską i izraelską. Karp zatorski charakteryzuje się dobrym wygrzbieceniem, zwartą formą i oliwkowym lub oliwkowo-niebieskim kolorem. Jest rybą szybko przyrastającą o wysokiej wydajności mięsnej. Mięso karpia zatorskiego pozbawione jest zapachu mułu i wyróżnia się świeżym rybim zapachem oraz delikatnym smakiem. Wyjątkowy smak karp zawdzięcza tzw. „zatorskiej metodzie chowu”, a w szczególności sposobowi żywienia opartemu na naturalnym pokarmie stawowym i dożywianiu jedynie wysokiej jakości naturalnymi zbożami pochodzącymi od lokalnych producentów. Nie można jednak zapominać, że na doskonałe walory i sławę tego produktu wpływa wyjątkowo czyste środowisko naturalne, które zachwyca swym bogactwem i różnorodnością. Pośród licznych stawów hodowlanych znalazło swoją bezpieczną przystań wiele zagrożonych gatunków ptactwa, warto wymienić choćby ślepowrona, rybitwę białowąsą czy też rzadko spotykane gatunki czapli, perkozów i kaczek. Stawy rybne w „Dolinie Karpia” są także najważniejszy miejscem występowania wielu zagrożonych i rzadko spotykanych roślin wodnych i bagiennych. Zaliczają się do nich takie okazy jak wpisane do Polskiej Czerwonej Księgi oczeret sztyletowaty, kotewka orzech wodny i grzybieńczyk wodny.