Dyrektywa dotyczy etykietowania środków spożywczych, które mają być dostarczone jako takie konsumentowi końcowemu, oraz niektórych aspektów odnoszących się do ich prezentacji i reklamy a także do środków spożywczych przeznaczonych do zaopatrzenia restauracji, szpitali, stołówek i innych podobnych zakładów żywienia zbiorowego. Dyrektywy nie stosuje się do produktów przeznaczonych na wywóz poza terytorium Wspólnoty.
ETYKIETOWANIE
Zastosowane etykiety nie mogą wprowadzać w błąd, w szczególności:
i) co do właściwości środka spożywczego, a w szczególności co do jego charakteru, tożsamości, właściwości, składu, ilości, trwałości, źródła lub pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji;
ii) poprzez przypisywanie środkowi spożywczemu działania lub właściwości, których on nie posiada;
iii) poprzez sugerowanie, że środek spożywczy posiada szczególne właściwości, gdy w rzeczywistości wszystkie podobne środki spożywcze posiadają takie właściwości.
Obowiązkowe jest podanie:
1) nazwy, pod jaką produkt jest sprzedawany;
2) wykazu składników;
3) ilości niektórych składników lub kategorii składników przewidzianych w art. 7;
4) w przypadku paczkowanych środków spożywczych ilości netto;
5) daty ważności lub w przypadku środków spożywczych, które z mikrobiologicznego punktu widzenia są szybko psujące się, daty przydatności do spożycia;
6) wszelkich specjalnych warunków przechowywania lub warunków użycia;
7) nazwy lub firmy i adresu wytwórcy lub pakującego albo sprzedawcy posiadającego siedzibę we Wspólnocie.
8) danych szczegółowych odnoszących się do źródła lub pochodzenia, w przypadku gdy zaniechanie podania takich danych szczegółowych może w istotnym stopniu wprowadzać w błąd konsumenta co do prawdziwego źródła lub pochodzenia środka spożywczego;
9) instrukcji użycia, w przypadku gdy byłoby niemożliwe właściwe użycie środka spożywczego w razie braku takich instrukcji;
10) w odniesieniu do napojów o zawartości alkoholu większej niż 1,2 % objętościowo rzeczywistą zawartość objętościową alkoholu.
Nazwa, pod którą sprzedawany jest środek spożywczy, musi być nazwą przewidzianą w przepisach wspólnotowych, mających do niego zastosowanie i nie może być zastąpiona znakiem towarowym, nazwą marki lub nazwą wymyśloną.
Podawanie ilości netto:
- w jednostkach objętości w przypadku płynów,
- w jednostkach masy w przypadku innych produktów,
stosując, gdzie właściwe: litr, centylitr, mililitr, kilogram lub gram.
Data ważności:
Data ważności środka spożywczego jest datą, do której środek spożywczy zachowuje swoje szczególne właściwości, gdy jest właściwie przechowywany.
Datę poprzedza się wyrazami:
- "Najlepiej spożyć przed …" — gdy data zawiera oznaczenie dnia,
- "Najlepiej spożyć przed końcem …" — w innych przypadkach.
Data musi składać się z dnia, miesiąca i roku podanych w niekodowanej, chronologicznej formie.
Z zastrzeżeniem przepisów wspólnotowych nakładających inne rodzaje oznaczenia daty, oznaczenie daty ważności nie jest wymagane dla:
- świeżych owoców i warzyw, włączając ziemniaki, które nie są obrane, krojone lub podobnie przygotowane. Odstępstwo to nie ma zastosowania do kiełkujących nasion i podobnych produktów, takich jak kiełki warzywne,
- win, win likierowych, win musujących, win aromatyzowanych oraz podobnych produktów uzyskanych z owoców innych niż winogrona, oraz napojów objętych kodami CN 22060091, 22060093 i 22060099 i wytworzonych z winogron lub moszczu winnego,
- napojów o zawartości 10 % lub więcej alkoholu objętościowo,
- napojów bezalkoholowych, soków owocowych, nektarów owocowych i napojów alkoholowych w opakowaniach jednostkowych zawierających więcej niż pięć litrów, przeznaczonych do zaopatrywania zakładów żywienia zbiorowego,
- wyrobów piekarniczych lub cukierniczych, które ze względu na swoistą specyfikę są zwykle spożywane w ciągu 24 godzin od wytworzenia,
- octu,
- soli kuchennej,
- cukru w stanie stałym,
- wyrobów cukierniczych składających się prawie wyłącznie z cukrów aromatyzowanych i/lub barwionych,
- gum do żucia oraz podobnych produktów do żucia,
- pojedynczych porcji lodów.
SKŁADNIK:
- każda substancja, włączając dodatki, użyta przy wytworzeniu lub przygotowywaniu środka spożywczego i nadal obecną w produkcie gotowym, nawet jeżeli w zmienionej formie
Za składniki nie są uważane:
i) komponenty składnika, które zostały tymczasowo oddzielone podczas procesu produkcyjnego i później ponownie wprowadzone, lecz nie powyżej ich pierwotnych proporcji;
ii) dodatki:
- których obecność w danym środku spożywczym wynika wyłącznie z faktu, że były zawarte w jednym lub w większej ilości składników tego środka spożywczego, pod warunkiem że nie pełnią one żadnej funkcji technologicznej w produkcie gotowym,
- które są zastosowane jako środki pomocnicze w przetwarzaniu;
iii) substancje zastosowane w ilościach ściśle niezbędnych jako rozpuszczalniki lub nośniki dodatków lub środków aromatyzujących.
.png)
Zaloguj przez Facebook
