Czy znajdą się pieniądze na leczenie?

Od 1 maja mamy prawo leczyć się w UE

Od 1 maja nasz kraj będzie musiał refundować państwom unijnym koszty opieki medycznej udzielonej polskim turystom podczas ich pobytu na terenie Wspólnoty. Stanowi o tym jedno z rozporządzeń UE. W jaki sposób będący w agonii system ochrony zdrowia udźwignie to poważne obciążenie finansowe?

Szacuje się, że w skali roku około 3 milionów Polaków wyjeżdża do krajów Unii w celach wypoczynkowych. Po akcesji ta liczba może być jeszcze większa, choćby ze względu na zniesienie szczegółowych kontroli granicznych, którym poddawani jesteśmy obecnie jako obywatele spoza Wspólnoty.

Eksperci są - konkluzji brak

Wiadomym jest, że tylko niewielka część z tej grupy będzie musiała skorzystać z opieki medycznej podczas pobytu za granicą. Jednak wystarczy przyjąć, że takich osób znajdzie się 1-2 proc. z ogólnej liczby 3 mln, czyli ok. 30-60 tysięcy, aby powiedzieć o poważnych konsekwencjach finansowych dla naszego systemu ochrony zdrowia.

Problem polega bowiem na tym, że unijne rozporządzenie 1408/71 obliguje Polskę do refundacji kosztów opieki medycznej według takich stawek, jakie obowiązują w państwie, w którym pomocy udzielono. Warto mieć świadomość, że tzw. osobo-dzień pobytu w polskim szpitalu oznacza dla budżetu wydatek rzędu 100 zł, tymczasem w placówce niemieckiej - ok. 500 euro, a biorąc pod uwagę pacjentów ze skomplikowanymi obrażeniami często nawet do 1000 euro.

Nic więc dziwnego, że od kilku miesięcy międzyresortowy zespół ekspertów m.in. z Ministerstwa Zdrowia, Ministerstwa Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej oraz Narodowego Funduszu Zdrowia zastanawia się, w jaki sposób, przy już katastrofalnej sytuacji systemu ochrony zdrowia, znaleźć jeszcze środki na wypełnienie przedstawionych wyżej nakazów Unii Europejskiej. Niestety - mimo że jest "za pięć dwunasta" - konkretnych rozwiązań w tej sprawie nie ma. Tygodnik Solidarność zapytał przedstawicieli resortu zdrowia wprost: czy Polskę w ogóle stać na realizację wspomnianego rozporządzenia?

- Polska, decydując się na przystąpienie do Unii Europejskiej, przyjęła na siebie zobowiązania wynikające z przepisów wspólnotowych, z wszelkimi tego konsekwencjami ekonomicznymi - odpowiedziała nam lakonicznie Agnieszka Gołąbek, rzecznik ministerstwa.

Chcesz leczyć się na terenie Unii - masz do tego prawo

Jedno jest pewne: eksperci mają trudny orzech do zgryzienia, a czasu bardzo mało. Prawdopodobnie jednym ze sposobów na wywiązanie się z realizacji wspólnotowego rozporządzenia, który rozważają eksperci MZ i NFZ, jest maksymalne zawężenie kręgu osób, którym przysługiwałoby prawo do skorzystania z długoterminowej opieki medycznej za granicą. Dotyczyłoby ono tylko tych polskich turystów, których ciężki stan zdrowia absolutnie nie pozwalałby na opuszczenie zagranicznego szpitala i kontynuowanie leczenia już w Polsce. Chodzi np. o ofiary wypadków drogowych czy osoby, które doznały zawału serca. Oczywiste jest, iż w takich przypadkach transport chorych mógłby wiązać się z pogorszeniem ich stanu zdrowia, a nawet zagrożeniem życia.

Natomiast pozostali turyści, których przyjazd na dalsze leczenie do kraju nie będzie związany z żadnym ryzykiem - zostaną zobligowani do powrotu. Ponadto ekspertom międzyresortowego zespołu zależy z pewnością na wyeliminowaniu nadużyć polegających np. na tym, że Polak z terenów przygranicznych, cierpiący z powodu drobnych dolegliwości, jedzie na leczenie do Niemiec, gdzie ma zagwarantowany dużo wyższy standard usług medycznych. Powszechność takiego procederu zrujnowałaby prawdopodobnie doszczętnie państwowy budżet. Ale być może nasi krajowi eksperci nie będą mogli w tym zakresie dokonać żadnych obostrzeń.