Rządowy projekt ustawy o pomocy społecznej

Jeżeli rządowy projekt ustawy o pomocy społecznej nie wywoła szerokiej dyskusji o roli państwa w realizowaniu socjalnych praw obywateli, gwarantowanych przez konstytucję, to można się spodziewać, że jego przyjęcie przez parlament tylko spotęguje przepychanki po budżetowe pieniądze.

Projekt ustawy wprowadza, oprócz dodatkowych zadań dla gmin, nowe kryteria dochodowe uprawniające do świadczeń z pomocy społecznej. Są one ustalone na podstawie progu interwencji socjalnej (PIS) obliczonego przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych dla różnych typów gospodarstw domowych. Za najbardziej typową rodzinę przyjęto rodzinę czteroosobową. Ujednolicony próg dochodowy dla osób ubiegających się o świadczenia finansowe, z pomocy społecznej, żyjących w gospodarstwach wieloosobowych, powinien wynosić 316 zł, tyle, ile wynosi PIS dla gospodarstwa czteroosobowego per capita, dla osób samotnych 461 zł, a w środowiskach wiejskich 378,5 zł.

Zmniejszy się liczba świadczeń. Pozostaną zasiłki stałe dla osób, które z powodu wieku lub niepełnosprawności nie mogą pracować, wynoszące od 50 do 416 zł. Zasiłki okresowe mogłyby otrzymywać osoby lub rodziny bez dochodów, o dochodach niższych niż ustawowe kryterium, niepozwalających na zaspokojenie niezbędnych życiowych potrzeb. Przysługiwałby on głównie bezrobotnym, niepełnosprawnym i długotrwale chorym. Będzie to zadanie własne gmin, dotowane z budżetu do końca 2005 r. Wysokość tego zasiłku stanowić będzie różnicę między uzyskiwanym dochodem a przyjętym kryterium uprawniającym do finansowych świadczeń z pomocy społecznej. Minimalna wysokość zasiłku będzie gwarantowana przez państwo. Reszta zależałaby od kondycji finansowej gminy. Inne zasiłki to zasiłki celowe.

Wspólnota Robocza Związków Organizacji Socjalnych, największa organizacja działająca w zakresie pomocy społecznej, projektowane rozwiązania określa „ustawowym Frankensteinem”. Propozycje są niczym innym, jak kolejną próbą wygospodarowania oszczędności przez przerzucenie kosztów realizacji zadań z zakresu pomocy społecznej na samorządy. Podobnego zdania są przedstawiciele gmin. – Państwo próbuje zrzucić obowiązek finansowania ośrodków pomocy bezpośrednio z budżetu państwa na budżety samorządów – powiedział „GP” Andrzej Smulczyński, dyrektor Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w Busku Zdroju. Mam jednak wątpliwości, czy samorządy będą w stanie finansować pobyt w tych placówkach.