ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ROLNICTWA I ROZWOJU WSI
121
z dnia 31 grudnia 2002 r.
w sprawie szczegółowych warunków weterynaryjnych wymaganych przy prowadzeniu punktów kopulacyjnych
Na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 1997 r. o zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji Weterynaryjnej (Dz. U. z 1999 r. Nr 66, poz. 752, z 2001 r. Nr 29, poz. 320, Nr 123, poz. 1350 i Nr 129, poz. 1438 oraz z 2002 r. Nr 112, poz. 976) zarządza się, co następuje:
§ 1.
1. W punkcie kopulacyjnym mogą być wykorzystywane reproduktory bydła, świń, owiec, kóz, koni, zwane dalej "reproduktorami" albo stosownie do gatunku "buhajami", "knurami", "trykami", "kozłami" albo "ogierami", które spełniają łącznie następujące warunki:
1) pochodzą ze stad lub gospodarstw, które spełniają wymagania określone w
załączniku nr 1 do rozporządzenia;
2) najpóźniej na 30 dni przed wstawieniem
do punktu kopulacyjnego zostały przebadane przez lekarza weterynarii i
zaopatrzone w orzeczenie lekarsko-weterynaryjne stwierdzające, że zwierzęta są
zdrowe i przydatne do rozrodu;
3) w dniu krycia nie wykazują objawów
klinicznych chorób.
2. Wzór orzeczenia lekarsko-weterynaryjnego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, dla buhajów, knurów, tryków, kozłów i ogierów stanowi odpowiednio załącznik nr 2, 3, 4 i 5 do rozporządzenia.
§ 2.
1. Reproduktor jest nie rzadziej niż raz do roku poddawany badaniom w zakresie określonym w załączniku nr 6 do rozporządzenia.
2. Jeżeli badanie, o którym mowa w ust. 1, da wynik dodatni, reproduktor nie powinien być używany do rozrodu.
§ 3.
1. Teren punktu kopulacyjnego, w którym odbywa się krycie, powinien być ogrodzony.
2. Przy wjeździe na ogrodzony teren, o którym mowa w ust. 1, oraz przed wejściem do budynku wykłada się maty dezynfekcyjne.
3. Na teren punktu kopulacyjnego nie mogą mieć wstępu osoby postronne oraz zwierzęta, niebiorące udziału w kryciu.
4. Środki do mycia i dezynfekcji umieszcza się w zamykanym pojemniku albo szafie.
5. Reproduktora przetrzymuje się w przeznaczonym do tego celu boksie, kojcu albo pomieszczeniu z dostępem do wybiegu.
6. Miejsce do przetrzymywania reproduktora, o którym mowa w ust. 5, powinno być:
1) oznakowane;
2) zabezpieczone przed dostępem innych zwierząt;
3)
dostosowane do gatunku i wielkości reproduktora;
4) zlokalizowane w
sąsiedztwie miejsca do krycia;
5) łatwe do sprzątania i dezynfekcji,
posiadające podłogę o nienasiąkliwej powierzchni i o nachyleniu umożliwiającym
odprowadzanie zanieczyszczeń w stanie płynnym;
6) wybielone, czyste,
oświetlane światłem dziennym i sztucznym.
§ 4.
Prowadzący punkt kopulacyjny powinien:
1) zapewnić urządzenia lub sprzęt do poskramiania zwierząt oraz urządzenia
dla samców, ułatwiające krycie samic;
2) obserwować stan zdrowia samic
przyprowadzanych do krycia;
3) gromadzić informacje dotyczące krycia,
odnotowując:
a) datę krycia,
b) numer identyfikacyjny zwierzęcia - w przypadku
samicy,
c) firmę lub nazwę posiadacza zwierzęcia, na rzecz którego została
wykonana usługa, jego siedzibę i adres oraz oznaczenie formy prawnej prowadzonej
działalności, a w przypadku osoby fizycznej - jej imię i nazwisko oraz miejsce
zamieszkania i adres;
4) wydać właścicielowi samicy świadectwo pokrycia buhajem, knurem, trykiem, kozłem albo ogierem, zgodne ze wzorem określonym w odrębnych przepisach.
§ 5.
Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.2)
Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi:
J. Kalinowski
* Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi kieruje działem
administracji rządowej - rolnictwo, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia
Prezesa Rady Ministrów z dnia 29 marca 2002 r. w sprawie szczegółowego zakresu
działania Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi (Dz. U. Nr 32, poz.
305).
** Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem
Ministra Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 11 lutego 1999 r. w sprawie
szczegółowych warunków weterynaryjnych przy pozyskiwaniu, konserwacji, obróbce,
przechowywaniu, wprowadzaniu do obrotu lub wykorzystywaniu materiału
biologicznego oraz prowadzeniu punktów kopulacyjnych (Dz. U. Nr 20, poz. 174),
które w części dotyczącej warunków weterynaryjnych wymaganych przy prowadzeniu
punktów kopulacyjnych zachowano w mocy do dnia 31 grudnia 2002 r. na podstawie
art. 5 ustawy z dnia 25 lipca 2001 r. o zmianie ustawy o zawodzie lekarza
weterynarii i izbach lekarsko-weterynaryjnych, ustawy o zwalczaniu chorób
zakaźnych zwierząt, badaniu zwierząt rzeźnych i mięsa oraz o Inspekcji
Weterynaryjnej oraz ustawy o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt
gospodarskich (Dz. U. Nr 129, poz. 1438 i Nr 154, poz. 1790 oraz z 2002 r. Nr
112, poz. 976).
Załączniki do rozporządzenia
Ministra Rolnictwa i Rozwoju
Wsi
z
dnia 31 grudnia 2002 r. (poz. 121)
.png)
Zaloguj przez Facebook
