Skutki narażenia zawodowego na pył rolniczy mogą powodować nabycie uprawnień do świadczeń z ubezpieczenia społecznego rolników. Choroba wywołana przez pył rolniczy, jeśli jej pojawienie się miało związek z pracą w gospodarstwie rolnym, może być uznana za chorobę zawodową.
Przy pracach rolniczych często zdarza się, że w powietrzu jest bardzo dużo pyłu i jest on dostrzegalny "gołym okiem" Podczas udoju i niektórych prac w oborze, chlewni lub kurniku pyłu nie widać, mimo, że znajduje się w otoczeniu. Zarówno widoczne jak i niewidoczne zapylenie powietrza może być przyczyną reakcji układu immunologicznego organizmu i wywoływać choroby płuc. Może stać się przyczyną astmy oskrzelowej, alergicznego zapalenia pęcherzyków płucnych (choroba ta ma wiele odmian, w tym jedną tak bardzo związaną z rolnictwem, że nazwano ja "płucem rolnika" lub "płucem farmera"), a także chorobę niezwykle częstą, którą określa się jako "syndrom toksyczny wywołany pyłem organicznym".
W większości przypadków, objawy chorób wywołanych przez pyły rolne, występują nie od razu, ale dopiero po kilku godzinach (najczęściej 4-8) po pracy połączonej z wdychaniem takiego pyłu. Dlatego nie tylko pacjentom, ale i lekarzom jest niejednokrotnie bardzo trudno powiązać występowanie objawów chorobowych z wcześniejszym narażeniem na pył w czasie pracy.
Najczęściej występującymi objawami są: uczucie duszności lub ucisku w klatce piersiowej, kaszel, gorączka i dreszcze, bóle głowy, bóle mięśni, nudności, uczucie ogólnego osłabienia. Rodzaj i nasilenie objawów mogą być różne u poszczególnych osób. Decydują o tym nie tylko różnice w "profilu immunologicznym", ale również rodzaj i skład pyłu oraz jego stężenie w powietrzu, czyli tak zwany "stopień narażenia". Niestety, większość wymienionych objawów przypomina grypę lub przeziębienie i jest z nimi mylona.
Dlatego też niezwykle istotne jest uświadomienie sobie związku pomiędzy wykonywaniem określonych prac, związanych z narażeniem na wdychanie pyłu, a chorobą. Dla potwierdzenia tego związku konieczne jest oczywiście wykonanie badań m.in. testów obejmujących wydolność płuc, radiogram klatki piersiowej oraz testy alergologiczne lub immunologiczne. Jeśli wywołana przez pył choroba nie jest właściwie rozpoznana, skutki mogą być tragiczne: stopniowo obniża się wydolność płuc, narasta duszność, a w płucach pojawiają się zwłóknienia. Zmiany w układzie oddechowym zaburzają czynność krążenia, co w ostatecznym wyniku prowadzi do zgonu.
Większość wymienionych objawów występuje po pracy z surowcem roślinnym – ziarnem zbóż, sianem, kiszonką – który jest spleśniały, lub wykazuje inne oznaki rozkładu. Bardzo niebezpieczny jest np. pył z zawilgoconego siana, w którym po dłuższym przechowywaniu nastąpiło zjawisko tak zwanego "samozagrzania". Nieodpowiednio przechowywane surowce zawierają ogromne ilości bakterii i grzybów, a także drobne pajęczaki, zwane rozkruszkami. Te właśnie, najczęściej niewidoczne dla nieuzbrojonego oka mikroorganizmy, są źródłem alergenów i toksyn wywołujących choroby u rolników.
Jeśli rolnik pracujący w dużym zapyleniu nie odczuwa objawów chorobowych oznacza to, iż jego system immunologiczny jest stabilny. Nie warto jednak kusić losu, bo reakcja na pył może się pojawić w każdej chwili. Warto więc pomyśleć o tym by zminimalizować narażanie się na działanie pyłu poprzez:
Dobrze byłoby również, aby ciągniki i maszyny samobieżne posiadały pyłoszczelne i klimatyzowane kabiny.
.png)
Zaloguj przez Facebook
