Od A do Z PROWADZENIA DZIAŁALNOŚCI AGROTURYSTYCZNEJ CZĘŚĆ 1
Planując podjęcie jakiejkolwiek działalności gospodarczej, myślimy przede wszystkim o przyszłych zyskach, ponieważ z reguły dotychczasowe dochody w rodzinie są niewystarczające w stosunku do naszych potrzeb.
Agroturystyka, to też działalność gospodarcza, czyli mała firma, podlegająca zarówno różnym ustawom jak i prawom rynku.
Dla skutecznego prowadzenia interesów na rynku potrzebna jest ogólna koncepcja działania, czyli strategia firmy. Proces opracowywania strategii jest budowaniem długoterminowego planu działania, który pozwoli nam przewidzieć zarówno szanse jak i zagrożenia oraz określić rentowność naszego przedsięwzięcia.
Czy warto planować? Tak, warto planować, aby nasze przychody nie przewyższały wydatków.
Powodzenie w działalności gospodarczej zależy tez w dużej mierze od czynników zewnętrznych, czyli od tych, które teraz istnieją na rynku, jak i od tych, które pojawią się w przyszłości.
Do takich czynników należą np.:
- popyt na rynku na nasze usługi,
- zmieniające się trendy wśród potencjalnych klientów,
- wysokość kosztów stałych i zmiennych w stosunku do dochodów,
- dostępność niskooprocentowanych kredytów,
- zakres wsparcia państwa,
- nowe uregulowania wynikające z integracji z Unią Europejską.
Jednak powodzenie firmy zależy też w ogromnym stopniu od decyzji podejmowanych przez osoby zarządzające tą firmą. Ważne decyzje nie powinny być podejmowane z dnia na dzień, pod wpływem chwilowego nastroju i bieżących wydarzeń, lecz w oparciu o spokojną analizę doświadczeń, uwzględniającą obecne oraz przewidywane zdarzenia w otoczeniu naszego gospodarstwa.
Należy się starać planować w sposób uporządkowany, w określonej kolejności, obejmując wszystkie ważne obszary naszej przyszłej działalności.
Gospodarstwa, w których decyzje były podejmowane w oparciu o opinie wszystkich członków rodziny, prowadzą z powodzeniem działalność od wielu lat. Taki sposób podejmowania decyzji pomaga we wdrażaniu nowych pomysłów, ponieważ osoby, które uczestniczą w podejmowaniu decyzji czują się za nie odpowiedzialne i pomagają w ich urzeczywistnieniu. Jeżeli proces podejmowania decyzji będzie pomijał osoby znaczące w rodzinie, to może się zdarzyć, że będą one przeszkadzały w realizacji przyjętych planów.
Obraz przyszłości, zapisany w postaci celów, które chcemy osiągnąć, jest bardzo motywujący dla wszystkich członków rodziny. Planowanie przyszłości mobilizuje ludzi do podjęcia próby zaspokojenia swoich potrzeb, a często także zrealizowania swoich marzeń. Spokojne i systematyczne rozważanie możliwych kierunków i dróg dojścia do zaplanowanego celu, pozwala także na dostrzeżenie dotychczas nie zauważonych możliwości i szans, zarówno w otoczeniu zewnętrznym jak i wewnątrz samej rodziny. Bez względu na wielkość planowanej działalności opracowanie dobrego planu przedsięwzięcia pozwoli nam spokojniej patrzeć w przyszłość.
Zasoby gospodarstwa.
Planowanie.
Jeśli podjęliśmy decyzję o założeniu działalności agroturystycznej, to przede wszystkim musimy sobie określić:
1. Jak nasze gospodarstwo ma wyglądać za 3 - 5 lat?
2. Jakie usługi będziemy świadczyć za 3 - 5 lat?
3. Jak to osiągnąć?
Ad.1. Mając na uwadze wygląd naszego gospodarstwa, powinniśmy określić sobie:
- Czym będzie się ono odróżniało od innych?
- Jak będziemy walczyli z konkurencją ?
- Czy i dlaczego klient wybierze nasze gospodarstwo?
Trudno jest "sprzedać" ofertę gospodarstwa nawet tego, które najbardziej odpowiadają oczekiwaniom i życzeniom urlopowiczów, jeśli nie ma w pobliżu dodatkowych atrakcji turystycznych (zabytki, możliwość uprawiania sportu, punkty widokowe, oznakowane szlaki turystyczne, szlaki rowerowe, wypożyczalnie łodzi, wypożyczalnie rowerów, zakłady gastronomiczne). Tylko takie dodatkowe atrakcje powodują, że ten kto chciałby spędzić urlop na wsi podejmie decyzję o wyjeździe do konkretnego gospodarstwa.
Aby znaleźć zbyt na produkty lub usługi związane z czasem wolnym i wypracować sobie odpowiedni zysk, trzeba odpowiednio ukształtować ofertę (noclegi, wyżywienie, możliwości przyjemnego spędzania czasu wolnego), aby odpowiadała ona zapotrzebowaniom turysty, a nawet je pobudzała. Konieczne jest także, aby cena za usługę odpowiadała jej zawartości.
Ad.2. Już przy planowaniu musimy przewidywać jakie docelowo usługi będziemy świadczyć i
dla jakiej grupy gości? Czy przygotujmy nasz obiekt dla wybranej grupy gości, czy będzie to oferta zróżnicowana? Np.: dla rodzin z dziećmi, samotnych, grzybiarzy czy wędkarzy?
Planując wcześniej, mniej będziemy wydawać pieniędzy na późniejsze adaptacje, wyposażenie obiektu, itp. Przygotowując obiekt dla gości niepełnosprawnych od razu musimy prace budowlane wykonywać zgodnie z załącznikiem nr 8 do ustawy o usługach turystycznych. W tym zakresie warto pamiętać, iż na rynku brakuje takich obiektów w gospodarstwach i docelowo dzięki tak przygotowanemu obiektowi będziemy mieli większe wykorzystanie naszej bazy.
Inne wymagania będą miały rodziny z dziećmi czy grzybiarze. Warto skorzystać ze wskazówek dla kwaterodawcy zamieszczonych na stronie internetowej www.agroturystyka.pl w zakładce informacje lun Fundusze UE.
Poza tym przy planowaniu inwestycji należy barć pod uwagę trendy, które wskazują zapotrzebowanie na krótkie pobyty, zwykle nie więcej niż 3 noce tym bardziej, że urlopy stają się krótsze, za to jest ich więcej, również poza sezonem wakacyjnym. Pamiętając o tych tendencjach, musimy przygotować zarówno kwaterę jak i ciekawe atrakcje.
Ad.3. Osiągnąć to możemy układając sobie realny program działania, odpowiadający na
następujące pytania:
1. Co ?
2. Kto ?
3. Kiedy ?
4. W jaki sposób ?
5. Ile to będzie kosztowało ?
Przy planowaniu przedsięwzięcia bierzemy też pod uwagę inne czynniki, takie jak:
- położenie gospodarstwa – im atrakcyjniejsze położenie, tym mniej możemy zaplanować pieniędzy na reklamę ( minimum około 8% przychodu w skali roku );
- sezonowość usług turystycznych bez względu na położenie, ponieważ nawet w bardzo atrakcyjnych miejscowościach miesiąc listopad, część grudnia, marzec, kwiecień i część maja nazywane są martwymi sezonami, a koszta stałe musimy ponosić;
- ilość pokoi ( im mniej tym mniejszy przychód), a koszty reklamy przy rozpoczynaniu działalności musimy ponosić nawet do 15% przychodu;
- wachlarz usług w gospodarstwie: im szerszy, tym droższy i dłuższy zwrot nakładów.
- popyt, agroturystyka jest najczęściej wybieraną formą turystyki w grupie konsumentów poniżej 35 roku życia oraz rodziny z dziećmi są coraz ważniejszą grupą docelową.
Tendencje spadkowe odnotowuje popyt na usługi agroturystyczne o niskiej jakości. Turyści zdecydowanie preferują krótszy pobyt, ale "autentyczny" o wysokiej jakości usług. Pokoje z łazienkami niedługo to będzie podstawowy standard. Oczywiście pokoje z dostępem do wspólnej łazienki, będą też wynajmowane, ale ich obłożenie będzie spadało z roku na rok.
Na pewno też na dzień dzisiejszy oferowanie samego noclegu i wyżywienia staje się w większości przypadków niewystarczające. Nawet tym turystom, którzy lubią sami sobie organizować czas, należy stworzyć odpowiednie warunki w gospodarstwie. Do takich zaliczyć możemy miedzy innym:
- urządzenie sali z kominkiem,
- zakup urządzeń audiowizualnych,
- gier planszowych,
- informatorów o atrakcjach w okolicy,
- zaplecza kuchennego,
- zaplecza wypoczynkowego, ( altany, wiaty, grile ogrodowe itp.)
- oferowanie wyżywienia,
W dobrze wyposażonych pomieszczeniach nawet w dżdżyste dni gość możne miło spędzić czas.
Możliwości finansowe
Wszystkie inwestycje, nawet te najmniejsze wymagają nakładów finansowych. W zależności od naszych możliwości finansowych należy planować wielkość inwestycji. Klienci chętniej przyjadą do gospodarstwa dysponującego mała bazą, ale dobrze wyposażoną. Chcąc zapewnić sobie płynność finansową należy dokładnie wyliczyć wydatki na adaptację i urządzenie np. pokoju dwuosobowego z łazienką.
Akty prawne dotyczące prowadzenia planowanej działalności
Pojęcia agroturystyka w rozumieniu podatkowym nie występuje. Nie jest też zdefiniowane przez żadną ustawę. Dlatego też wymagania prawne w turystyce reguluje wiele ustaw, które narzucają nam różne obowiązki między innymi takie jak:
1) zgłaszanie nowego rodzaju działalności gospodarczej w świetle przepisów o działalności gospodarczej;
2) rozliczanie podatku dochodowego od osób fizycznych z tytułu dochodów osiąganych z turystyki;
3) zmianę sposobu obliczania i opłacania podatku od nieruchomości związanego ze zmianą przeznaczenia pomieszczeń lub gruntów na cele turystyczne;
4) konieczność rozliczania podatku od towarów i usług w przypadku prowadzenia działalności w większym rozmiarze;
5) obowiązki w zakresie ubezpieczenia społecznego związanego z podejmowaniem działalności gospodarczej na własny rachunek (KRUS, ZUS) oraz zatrudnianiem innych osób;
6) inne obowiązki administracyjne, wynikające z Ustawy o usługach turystycznych oraz innych ustaw szczególnych jak:
a) sanitarne (wynajmowanie pokoi, wydawanie posiłków),
b) przeciwpożarowe,
c) budowlane,
d) ochrony środowiska,
e) wpis do ewidencji innych obiektów hotelarskich w gminie,
Oczywiście nie wszystkie wymagania prawne dotyczą każdej osoby, która podejmuje działalność turystyczną. Należy dopasować swoją sytuację do jednej z wielu możliwości stwarzanych przez przepisy. Każdy ma prawo wybrać sobie taką formę działania, jaka jest dla niego najkorzystniejsza.
Najmniej obowiązków w zakresie podatkowym mają niektórzy rolnicy wynajmujący pokoje gościom. Taką działalność nazywamy powszechnie agroturystyką. W naszym rozumieniu agroturystyka to małe, rodzinne przedsiębiorstwo świadczące usługi turystyczne dla niewielkiej liczby turystów, pozwalające w pełni wykorzystać posiadane zasoby i wytworzoną produkcję rolniczą i dzięki niemu uzyskujące dodatkowe dochody. W zależności od położenia gospodarstwa oraz rozmiaru prowadzonej działalności zależy dokumentacja księgowo-podatkowa, jaką należy prowadzić, ponieważ według Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy ma charakter powszechny i dotyczy wszystkich osób i wszelkiego rodzaju dochodów, chyba że zostały one zwolnione z takiego podatku na mocy szczególnych przepisów.
Takiemu szczególnemu zwolnieniu podlegają niektórzy rolnicy prowadzący działalność, polegającą na wynajmowaniu pokoi wraz z wyżywieniem, rozumianym przez nas jako działalność agroturystyczna. Ściśle określają to odpowiednie paragrafy
U S T A W Y
z dnia 26 lipca 1991 r.
o podatku dochodowym od osób fizycznych
Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, Nr 22, poz. 270, Nr 60, poz. 703, Nr 70, poz. 816, Nr 104, poz. 1104, Nr 117, poz. 1228 i Nr 122, poz. 1324, z 2001 r. Nr 4, poz. 27, Nr 8, poz. 64, Nr 52, poz. 539, Nr 73, poz. 764, Nr 74, poz. 784, Nr 88, poz. 961, Nr 89, poz. 968, Nr 102, poz. 1117, Nr 106, poz. 1150, Nr 110, poz. 1190, Nr 125, poz. 1363 i 1370 i Nr 134, poz. 1509, z 2002 r. Nr 19, poz. 199, Nr 25, poz. 253, Nr 74, poz. 676, Nr 78, poz. 715, Nr 89, poz. 804, Nr 135, poz. 1146, Nr 141, poz. 1182, Nr 169, poz. 1384, Nr 181, poz. 1515, Nr 200, poz. 1679 i Nr 240, poz. 2058, z 2003 r. Nr 7, poz. 79, Nr 45, poz. 391, Nr 65, poz. 595, Nr 84, poz. 774, Nr 90, poz. 844, Nr 96, poz. 874, Nr 122, poz. 1143, Nr 135, poz. 1268, Nr 137, poz. 1302, Nr 166, poz. 1608, Nr 202, poz. 1956, Nr 223, poz. 2217 i Nr 228, poz. 2255, z 2004 r. Nr 29, poz. 257, Nr 54, poz. 535, Nr 93, poz. 894, Nr 99, poz. 1001, Nr 109, poz. 1163, Nr 116, poz. 1203, 1205 i 1207, Nr 120, poz. 1252, Nr 123, poz. 1291, Nr 162, poz. 1691, Nr 210, poz. 2135, Nr 263, poz. 2619 i Nr 281, poz. 2779 i 2781 oraz z 2005 r. Nr 30, poz. 262, Nr 85, poz. 725, Nr 86, poz. 732, Nr 90, poz. 757, Nr 102, poz. 852, Nr 143, poz. 1202 i Nr 164, poz. 1365 i poz. 1366.
Stan prawny na dzień 1 września 2006 r.
Art. 1.
Ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób fizycznych.
Art. 2.
1. Przepisów ustawy nie stosuje się do:
1. przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem przychodów z działów specjalnych produkcji rolnej,
2. przychodów z gospodarki leśnej w rozumieniu ustawy o lasach oraz ustawy o przeznaczeniu gruntów rolnych do zalesienia,
3. Działalnością rolniczą, w rozumieniu ust. 1 pkt. 1, jest działalność polegająca na
wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
1) miesiąc - w przypadku roślin,
2) 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi lub kaczek,
3) 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
4) 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt - licząc od dnia nabycia.
3. Działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
3a. Nie stanowią działów specjalnych produkcji rolnej uprawy, hodowla i chów zwierząt
w rozmiarach nieprzekraczających wielkości określonych w załączniku nr 2 do
ustawy, zwanym „załącznikiem nr 2”.
4. Ilekroć w ustawie jest mowa o gospodarstwie rolnym, oznacza to gospodarstwo
rolne w rozumieniu przepisów ustawy o podatku rolnym.
Zwolnienia przedmiotowe
Art. 21.
Wolne od podatku dochodowego są:
1) itd...
43) dochody uzyskane z tytułu wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach
mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób, jeżeli liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5,
Należy podkreślić, iż tylko rolnicy spełniający łącznie tych pięć warunków, czyli:
1. wynajmują pokoje gościnne w budynkach mieszkalnych,
2. w gospodarstwie rolnym
3. gospodarstwo położone jest na terenie wiejskim
4. liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza 5
5. wynajmują pokoje osobom przebywającym na wypoczynku
podlegają zwolnieniu przedmiotowemu nie tylko dochody uzyskane z wynajmu pokoi, ale też dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób,
Zwolnienie przysługuje każdemu, kto spełnia w/w warunki nawet wtedy, jeśli osiąga dodatkowe dochody z innych działalności. W tej sytuacji dochody zwolnione
z opodatkowania nie łączą się dla celów podatkowych z innymi dochodami i nie wpływają także na wysokość innych podatków, rent czy emerytur.
USTAWAz dnia 11 marca 2004 r.
o podatku od towarów i usług
(Dz.U. z 2004 r., Nr 54, poz. 535, zm.: Dz.U. z 2005 r., Nr 14, poz. 113; Dz.U. z 2005 r., Nr 90, poz. 756)
Art. 113. 1. tejże ustawy Ustawy brzmi: " Zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty wyrażonej w złotych odpowiadającej równowartości 10.000 euro. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.
14. Minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
w terminie do dnia 31 grudnia poprzedzającego rok podatkowy, kwotę, o której mowa w ust.1, obliczoną według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 100 zł; (...)"
Jest to zwolnienie podmiotowe VAT
Czyli ze zwolnienia podmiotowego mogą skorzystać wszystkie osoby i jednostki prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Osoby takie nie mają obowiązku:
1. wystawiania faktur VAT;
2. rozliczania podatku VAT;
3. składania deklaracji VAT.
Warunkiem skorzystania ze zwolnienia podmiotowego jest:
1. u podatników kontynuujących działalność nie przekroczenie w poprzednim roku podatkowym przez obrót limitu 10'000 €;
2. u podatników rozpoczynających działalność w bieżącym roku podatkowym:
- przewidywana przez podatnika wartość sprzedaży nie przekraczająca, w proporcji do
okresu prowadzonej sprzedaży, kwoty limitu 10'000€ (np. przy sprzedaży w okresie 22.11-31.12.2005 limit wyniesie 40/365 x 10'000 €);
- nie przekroczenie w trakcie sprzedaży ww. limitu proporcjonalnego
Podatnicy zwolnieni podmiotowo mają jednak obowiązek:
prowadzenia ewidencji sprzedaży pod rygorem opodatkowania obrotu VAT w stawce 22% bez prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupach;
Prawo nie określa, jakie dane powinny znaleźć się w ewidencji sprzedaży prowadzonej przez podatnika zwolnionego podmiotowo z VAT.
VAT w 2006 i 2007 roku
Podatnicy korzystający ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT do kwoty 10'000 euro rocznie, do czasu przekroczenia tego limitu nie mają obowiązku dokonywania zgłoszeń, składania ewidencji, rozliczania podatku. Podmioty takie mają jednak obowiązek prowadzenia ewidencji przychodu, w razie jej braku zostaną ukarane podatkiem VAT 22%! Jeżeli jednak dana osoba jest podatnikiem VAT z tytułu prowadzenia własnej firmy, wówczas dla firmy i przychodów prywatnych stosuje te same zasady opodatkowania VAT i składa jedną tylko ewidencję VAT, pomimo że dla celów podatku dochodowego dochody te są opodatkowane według odrębnych zasad.
W razie podjęcia działalności opodatkowanej podatkiem VAT nie od razu wystąpią wszystkie okoliczności uzasadniające dokonanie zgłoszeń. Jeżeli jednak np. łącznie prywatny handel samochodami, wynajem lokalu oraz umowa o dzieło dadzą odpowiednio wysoki obrót, trzeba będzie złożyć zgłoszenie VAT, prowadzić ewidencję, składać deklaracje, wystawiać faktury - nawet jeżeli nie jest prowadzona działalność gospodarcza w rozumieniu ustawy o swobodzie gospodarczej, wpisana do ewidencji działalności gospodarczej czy KRS).
Co roku należy sprawdzać, czy w roku poprzednim i bieżącym nie została przekroczona aktualna kwota limitu. W związku z obniżeniem się kursu euro obniżył się również limit w roku 2006 (w stosunku do roku 2005). Jest to już drugi taki przypadek, podobnie było w roku 2005.
Prowadzenie dokumentacji przy wyborze innych form opodatkowania
Ewidencja przychodów na zryczałtowany podatek dochodowy: Ustawa z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 1998 r. Nr 144, poz. 930)
Zryczałtowanemu podatkowi od niektórych przychodów w wysokości 17% podlegają przychody osób fizycznych z tytułu świadczenia usług hotelarskich, polegających na wynajmie pokoi gościnnych i domków turystycznych, w tym również usług połączonych z wydawaniem posiłków, jeżeli łączna liczba pokoi (w tym w domkach turystycznych) nie przekracza 12.
Wynajmowane pokoje:
- mogą znajdować się poza budynkiem mieszkalnym - w domkach turystycznych,
- budynkach adaptowanych, itp.,
- wynajmujący nie musi posiadać gospodarstwa rolnego,
- wynajmowane pomieszczenia nie muszą znajdować się na wsi.
Wynajmujący do 12 pokoi na rzecz osób fizycznych nie będących podmiotami gospodarczymi obowiązany jest prowadzić zbroszurowaną ewidencję przychodu.
Karta podatkowa:
Karta podatkowa to szczególna postać zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych. Ta forma opodatkowania możliwa jest dla osób fizycznych prowadzących indywidualną działalność gospodarczą, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek partnerskich i spółek jawnych. Reguluje to U S T A W A z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z późn. zm.: Rozdział 3, Karta podatkowa, Art. 23:
Jest to forma podatku polegająca na comiesięcznym wpłacaniu stałej kwoty, niezależnie od wysokości osiągniętego przychodu. W tym systemie nie ewidencjonuje się przychodu ani kosztów, jednak ze względu na VAT ewidencję przychodu prowadzimy.
Opodatkowanie w formie karty podatkowej jest najczęściej bardzo korzystne dla osób prowadzących działalność o niewielkich rozmiarach. Nie ma konieczności prowadzenia ewidencji księgowej, rachunki wystawia się na żądanie klienta.
Wysokość opłat zawarta w :
Prowadzenie działalności na zasadach ogólnych
Powyżej 12 pokoi należy zarejestrować działalność gospodarczą i rozliczać się na zasadach ogólnych a) wg skali podatkowej lub b) wg podatku liniowego 19% , prowadząc ,,Podatkową księgę przychodów i rozchodów’’, której wzór określa ROZPORZĄDZENIE MINISTRA FINANSÓW z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. (tekst ujednolicony na podstawie Dz. U. z 2003 r. Nr 152, poz. 1475, Nr 224, poz. 2226 oraz z 2004 r. Nr 282, poz. 2807)
OBJAŚNIENIA DO PODATKOWEJ KSIĘGI PRZYCHODÓW I ROZCHODÓW
1. Przy dokonywaniu zapisów w księdze, wynikających z prowadzonych przez podatnika:
a) ewidencji sprzedaży,
b) ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych,
c) ewidencji pożyczek i zastawionych rzeczy,
d) ewidencji dla potrzeb podatku od towarów i usług,
- nie wypełnia się kolumn 3-5 księgi.
2. Kolumna 1 jest przeznaczona do wpisania kolejnego numeru zapisów do księgi. Tym samym numerem należy oznaczyć dowód stanowiący podstawę dokonania zapisu.
3. W kolumnie 2 należy wpisywać dzień miesiąca wynikający z dokumentu stanowiącego podstawę dokonywania wpisu (datę poniesienia wydatku, otrzymania towaru lub uzyskania przychodu albo datę zestawienia sprzedaży).
4. W kolumnie 3 należy wpisywać numer faktury lub innego dowodu. Jeżeli zapisów dokonuje się na podstawie dziennego zestawienia sprzedaży, należy wpisywać numer zestawienia faktur.
5. Kolumny 4 i 5 są przeznaczone do wpisywania imion i nazwisk (nazw firm) oraz adresów kontrahentów (dostawców lub odbiorców), z którymi zawarte zostały transakcje dotyczące zakupu surowców, materiałów, towarów itp. lub sprzedaży wyrobów gotowych (towarów), gdy transakcje te udokumentowane są fakturami i paragonami. Kolumn tych nie wypełnia się w wypadku zapisów dotyczących przychodu ze sprzedaży na podstawie dziennych zestawień sprzedaży oraz dowodów wewnętrznych.
6. W kolumnie 6 należy wpisać rodzaje przychodów lub wydatków. Określenie to powinno zwięźle oddawać istotę dokonanego zdarzenia gospodarczego, np. zakup blachy, zapłata za niklowanie obręczy, wypłata wynagrodzeń za okres ... .
7. Kolumna 7 jest przeznaczona do wpisywania przychodów ze sprzedaży wyrobów (towarów handlowych) i sprzedaży usług.
Podatnicy prowadzący działalność kantorową w kolumnie tej wpisują miesięczną kwotę przychodu (sprzedaży wartości dewizowych) wynikającą z ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych.
W przypadku prowadzenia działalności polegającej na udzielaniu pożyczek pod zastaw (w lombardach) do kolumny 7 wpisuje się na koniec miesiąca kwotę prowizji stanowiącą wartość spłaconych w danym miesiącu odsetek lub różnicę między kwotą uzyskaną ze sprzedaży zastawionych rzeczy a kwotą udzielonych pożyczek.
8. Kolumna 8 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych przychodów, np. przychodów z odpłatnego zbycia składników majątku, otrzymanych kar umownych, wynagrodzenia płatnika.
9. Kolumna 9 jest przeznaczona do wpisywania łącznej kwoty przychodów zewidencjonowanych w kolumnach 7 i 8.
10. Kolumna 10 jest przeznaczona do wpisywania zakupu materiałów oraz towarów handlowych według cen zakupu.
Podatnicy prowadzący działalność kantorową w kolumnie tej wpisują miesięczną kwotę zakupionych wartości dewizowych, wynikającą z ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych.
11. Kolumna 11 jest przeznaczona do wpisywania kosztów ubocznych związanych z zakupem, np. kosztów dotyczących transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze.
12. Kolumna 12 jest przeznaczona do wpisywania kosztów reprezentacji i reklamy prowadzonej w inny sposób niż w środkach masowego przekazu lub prowadzonej publicznie w inny sposób. W kolumnie tej wykazuje się tylko koszty reprezentacji i reklamy, które określone zostały do wysokości 0,25% przychodu.
13. Kolumna 13 jest przeznaczona do wpisywania wynagrodzeń brutto wypłacanych pracownikom (w gotówce i w naturze). Wynagrodzenia w naturze, jeżeli przedmiotem świadczeń w naturze są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej pracodawcy, wpisuje się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców, a w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia. Wpisu dokonuje się:
1 a) na podstawie listy płac lub innych dowodów, na których pracownik potwierdza własnym podpisem kwoty otrzymanych wynagrodzeń w gotówce i w naturze - w przypadku wypłaty wynagrodzenia w kasie,
2 b) na podstawie innych dowodów, np. dowodu potwierdzającego przekazanie wynagrodzenia na rachunek pracownika – jeżeli wynagrodzenie nie jest wypłacane w kasie.
W kolumnie tej ewidencjonuje się również wynagrodzenia wypłacane osobom z tytułu umów zlecenia i umów o dzieło.
14. Kolumna 14 jest przeznaczona do wpisywania pozostałych kosztów (poza wymienionymi w kolumnach 10-13), z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów. W kolumnie tej wpisuje się w szczególności takie wydatki, jak: czynsz za lokal, opłatę za energię elektryczną, gaz, wodę, c.o., opłatę za telefon, zakup paliw, wydatki dotyczące remontów, amortyzację środków trwałych, składki na ubezpieczenie emerytalne i rentowe pracowników w części finansowanej przez pracodawcę, składki na ubezpieczenie wypadkowe pracowników, wartość zakupionego wyposażenia. Wydatki z tytułu używania nie wprowadzonego do ewidencji środków trwałych samochodu, który nie posiada homologacji producenta lub importera wymaganej dla samochodów innych niż osobowe oraz którego dopuszczalna ładowność nie przekracza 500 kg, w tym także stanowiącego własność osoby prowadzącej działalność gospodarczą, dla potrzeb działalności gospodarczej podatnika, należy wpisywać w tej kolumnie po zakończeniu miesiąca na podstawie miesięcznego zestawienia poniesionych wydatków wynikających z faktur zawierających numer rejestracyjny tego pojazdu. Suma wydatków zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów, w poszczególnych miesiącach, ustalona od początku roku podatkowego, nie może przekraczać kwoty wynikającej z ewidencji przebiegu pojazdu za ten sam okres, to jest kwoty wynikającej z przemnożenia liczby kilometrów faktycznego przebiegu pojazdu oraz stawki za jeden kilometr przebiegu, określonej w odrębnych przepisach przez właściwego ministra.
Zapisów dotyczących kosztów podróży służbowej, w tym również diet właściciela oraz osób z nim współpracujących, dokonuje się na podstawie rozliczenia tych kosztów sporządzonego na dowodzie wewnętrznym, zwanym rozliczeniem podróży służbowej. Do rozliczenia należy dołączyć dowody (faktury) potwierdzające poszczególne wydatki. Jeżeli uzyskanie dowodu (faktury) nie było możliwe, pracownik musi złożyć pisemne oświadczenie o dokonanym wydatku i przyczynach braku jego udokumentowania. Nie wymagają udokumentowania fakturami diety oraz wydatki objęte ryczałem, a także koszty przejazdu własnym samochodem pracownika.
15. Kolumna 15 jest przeznaczona do wpisywania łącznej kwoty wydatków wykazanych w kolumnach 12-14.
16. Podatnicy, o których mowa w art. 113 ust. 5 ustawy o VAT, dokonują, po zakończeniu miesiąca, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty wyrażonej w złotych, odpowiadającej równowartości 10.000 euro wartości sprzedaży, o której mowa w art. 113 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, korekty zapisów dotyczących kosztów uzyskania przychodów o tę część naliczonego podatku od towarów i usług, którą odliczają od podatku należnego. Kwotę tę określa Minister Finansów w odrębnym rozporządzeniu wydanym na podstawie art. 113 ust. 14 pkt 1 ustawy o VAT.
17. Kolumna 16 jest wolna. W kolumnie tej można wpisywać inne zaszłości gospodarcze poza wymienionymi w kolumnach 1-14. W kolumnie tej można również wpisywać wydatki odnoszące się do przychodów miesiąca lub roku następnego (lat następnych).
18. Kolumna 17 jest przeznaczona do wpisywania uwag co do treści zapisów w kolumnach 2-16. Kolumna ta może być także wykorzystywana np. do wpisywania pobranych zaliczek, obrotu opakowaniami zwrotnymi. W kolumnie tej mogą być także ewidencjonowane przychody faktycznie przez podatnika otrzymane. W przypadku wyboru w następnym roku podatkowym opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, limit otrzymanych przychodów w poprzednim roku podatkowym w kwocie stanowiącej równowartość 25.000 euro jest - zgodnie z art. 21 ust. 1b ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym - warunkiem korzystania z kwartalnego sposobu wpłacania ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
19. Po zakończeniu miesiąca wpisy dokonane w danym miesiącu należy podkreślić, a dane z kolumn 7-15 zsumować. Wynikłe z podsumowania kwoty należy podkreślić. Podatnik może pod podsumowaniem danego miesiąca wpisać w poszczególnych kolumnach sumy od początku roku do miesiąca poprzedzającego dany miesiąc i w kolejnej pozycji wpisać w poszczególnych kolumnach sumę od początku roku.
20. Jeżeli podatnik nie dokonuje podsumowania zapisów kolejnych miesięcy narastająco od początku roku, po zakończeniu roku podatkowego musi na oddzielnej stronie w księdze sporządzić zestawienie roczne. W tym celu należy wpisać do właściwych kolumn sumy
z poszczególnych miesięcy i dodać je.
21. W celu ustalenia wartości poszczególnych składników spisu z natury materiałów i towarów handlowych według cen nabycia należy ustalić procentowy wskaźnik kosztów ubocznych zakupu (kolumna 11) w stosunku do ogólnej wartości zakupu towarów handlowych i materiałów zewidencjonowanych (w kolumnie 10) (suma kosztów ubocznych zakupu przemnożona przez 100 i podzielona przez wartość zakupu). O tak ustalony wskaźnik należy podwyższyć jednostkowy koszt zakupu, a następnie ustalić wartość poszczególnych składników spisu z natury.
Podatnik może również dokonać wyceny wartości materiałów i towarów handlowych według cen zakupu, tj. bez podwyższenia tej ceny o wskaźnik kosztów ubocznych zakupu.
22. W celu ustalenia dochodu osiągniętego w roku podatkowym należy na oddzielnej stronie księgi:
1) ustalić wartość osiągniętego przychodu w roku podatkowym (kolumna 9),
2) ustalić wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodów w sposób następujący:
- do wartości spisu z natury na początek roku podatkowego doliczyć wartość zakupu towarów handlowych (materiałów) z kolumn 10 i 11, a następnie pomniejszyć o wartość spisu z natury sporządzonego na koniec roku podatkowego,
- kwotę wynikającą z tego obliczenia powiększyć o kwotę wydatków z kolumny 15 oraz pomniejszyć o wartość wynagrodzeń w naturze w tej części, w której wydatki (koszty) związane z wynagrodzeniami w naturze zostały zaksięgowane w innych kolumnach księgi przychodów i rozchodów (np. w gastronomii koszty zakupu
materiałów i towarów handlowych zużytych do przygotowania posiłków dla pracowników zostały wpisane w kolumnie 10),
3) wartość osiągniętego przychodu (kolumna 9) pomniejszyć o wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodu, obliczonych zgodnie z objaśnieniami zawartymi w pkt 2; wynikająca z tego obliczenia różnica stanowi kwotę dochodu osiągniętego w roku podatkowym.
23. Określony w pkt 22 sposób obliczenia dochodu dotyczy również podatników sporządzających spis z natury (np. na koniec miesiąca lub jeśli sporządzenie spisu z natury zarządził naczelnik urzędu skarbowego).
OBJAŚNIENIA DO PODATKOWEJ KSIĘGI PRZYCHODÓW I ROZCHODÓW PRZEZNACZONEJ DLA ROLNIKÓW PROWADZĄCYCH DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZĄ
1. Kolumna 1 jest przeznaczona do wpisania kolejnego numeru zapisów do księgi. Tym samym numerem należy oznaczyć dowód stanowiący podstawę dokonania zapisu.
2. W kolumnie 2 należy wpisywać dzień miesiąca wynikający z dokumentu stanowiącego podstawę dokonywania wpisu (datę poniesienia wydatku, otrzymania towaru lub uzyskania przychodu albo datę zestawienia sprzedaży).
3. W kolumnie 3 należy wpisywać numer faktury lub innego dowodu. Jeżeli zapisów dokonuje się na podstawie dziennego zestawienia sprzedaży, należy wpisywać numer zestawienia faktur.
4. Kolumna 4 jest przeznaczona do wpisywania przychodów np. ze sprzedaży wyrobów (towarów handlowych), sprzedaży usług.
5. Kolumna 5 jest przeznaczona do wpisywania kosztów, z wyjątkiem kosztów, których zgodnie z art. 23 ustawy o podatku dochodowym nie uznaje się za koszty uzyskania przychodów. W kolumnie tej wpisuje się np. zakup materiałów lub towarów handlowych według cen zakupu, koszty uboczne związane z zakupem, np. koszty dotyczące transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze. Ponadto w kolumnie tej wpisuje się w szczególności takie wydatki, jak: czynsz za lokal, opłatę za energię elektryczną, gaz, wodę, centralne ogrzewanie, opłatę za telefon, zakup paliw, wydatki dotyczące remontów.
6. uchylony.
7. Kolumna 6 jest przeznaczona do wpisywania uwag co do treści zapisów w kolumnach 2-5. Kolumna ta może być także wykorzystywana np. do wpisywania pobranych zaliczek, obrotu opakowaniami zwrotnymi.
8. Po zakończeniu miesiąca wpisy dokonane w danym miesiącu należy podkreślić, a dane z kolumn 4 i 5 zsumować. Wynikłe z podsumowania kwoty należy podkreślić. Rolnik może pod podsumowaniem danego miesiąca wpisać w poszczególnych kolumnach sumy od początku roku do miesiąca poprzedzającego dany miesiąc i w kolejnej pozycji wpisać w poszczególnych kolumnach sumę od początku roku.
9. Jeżeli rolnik nie dokonuje podsumowania zapisów kolejnych miesięcy narastająco od początku roku, po zakończeniu roku podatkowego musi na oddzielnej stronie w księdze sporządzić zestawienie roczne. W tym celu należy wpisać do właściwych kolumn sumy z poszczególnych miesięcy i dodać je.
10. W celu ustalenia dochodu osiągniętego w roku podatkowym należy na oddzielnej stronie księgi:
1) ustalić wartość osiągniętego przychodu w roku podatkowym (kolumna 4),
2) ustalić wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodów (kolumna 5),
3) wartość osiągniętego przychodu (kolumna 4) pomniejszyć o wysokość poniesionych w roku podatkowym kosztów uzyskania przychodu, obliczonych zgodnie z objaśnieniami zawartymi w pkt 2; wynikająca z tego obliczenia różnica stanowi kwotę dochodu osiągniętego w roku podatkowym.
Organizacja pracy przy prowadzenia działalności agroturystycznej
Rozpoczynając biznes agroturystyczny trzeba się liczyć z tym, że część czasu trzeba poświęcić na prace biurowe.
Pod tym pojęciem rozumiemy zagadnienia sprzedaży, podatków i księgowości. Aby szybko i sprawnie je prowadzić trzeba dobrze zorganizować miejsce i czas pracy.
1. Miejsce pracy i jego wyposażenie
Najlepiej do tego celu przeznaczyć oddzielne pomieszczenie, do którego wstawimy biurko, krzesło, kilka szafek lub półek. Jeżeli nie ma takiej możliwości, wtedy taki kącik do pracy urządzamy w pomieszczeniu, które pełni inne funkcje. Oprócz mebli w danym miejscu należy zgromadzić również odpowiedni sprzęt:
- telefon z faxem
- kalkulator
- maszyna do pisania lub komputer z drukarką
- materiały biurowe: segregatory, dziurkacz, zszywacz, materiały piśmiennicze, materiały do prowadzenia korespondencji, druki odpowiednich rachunków
- kalendarz
- grafik rezerwacji miejsc noclegowych
- zeszyt do prowadzenie rozmów rezerwacyjnych lub przygotowane do tego celu specjalne druki
- zeszyt do prowadzenie ewidencji gości
- przygotowana oferta wypoczynku w danym obiekcie.
- w tym miejscu gromadzimy również pełną dokumentację dotyczącą rozpoczęcia i prowadzenia działalności np. potwierdzenia opłaty ubezpieczenia.
2. Przygotowanie oferty wypoczynku w danym obiekcie
Oferta wypoczynku przygotowana na materiałach promocyjnych musi być tak sformułowana, aby w pełni oddawała rzeczywistość, a jednocześnie zawierała wszystkie elementy interesujące potencjalnego turystę. Ważną rzeczą jest ustalenie ceny za oferowane usługi wraz z zaznaczeniem systemu zniżek.
- W ofercie zaznaczamy:
- krótki opis obiektu
- rodzaj świadczonej usługi, np. nocleg, nocleg ze śniadaniem, możliwość pełnego wyżywienia, możliwość przygotowania wyżywienia
- opis pomieszczeń przeznaczonych dla turystów
- okres funkcjonowania obiektu - obiekt całoroczny, sezonowy - w tym przypadku miesiące otwarcia np. maj - wrzesień
- możliwość dojazdu
- możliwość przyjazdu ze zwierzętami
- organizacja usług dodatkowych
- ceny za pobyt wraz z możliwymi zniżkami
3. System rezerwacji miejsc noclegowych
Rezerwacja miejsc noclegowych może być prowadzona przez:
- biuro turystyczne, z którym kwaterodawca podpisał umowę
- indywidualnie
- poprzez połączenie obu powyższych form
- internet: www.agroturystyka.pl
W przypadku zawierania umowy z biurem podróży kwaterodawca powinien zwrócić uwagę na następujące elementy:
- ustalenie tożsamości kontrahenta
- oznaczenie wynajmowanego obiektu (opis, kategoria)
- ilość i termin wykorzystania miejsc
- określenie zakresu, jakości, ilości posiłków i innych świadczeń poza wynajmem
- ustalenie ceny oraz wszelkich płatności dodatkowych
- określenie podziału ryzyka niewykorzystania miejsc
- określenie formy płatności
- możliwość natychmiastowego odstąpienia od umowy w wypadku zwłoki z płatnością
- określenie sposobu dysponowania niewykorzystanymi miejscami
- ustalenie wszelkich ograniczeń w korzystaniu z obiektu, które powinien kontrahent wprowadzić do swojej umowy z klientami.
W przypadku osób zrzeszonych w stowarzyszeniach agroturystycznych istnieje możliwość prowadzenia rezerwacji miejsc noclegowych przez biuro stowarzyszenia.
4. Indywidualna rezerwacja miejsc noclegowych
Prowadząc rezerwację indywidualnie należy się do tego wcześniej przygotować:
- dokładnie przemyśleć ofertę wypoczynku i opracować materiały promocyjne tak, aby łatwo je można było przesłać do klienta pocztą lub za pomocą faxu (oferta w formie folderu lub ulotki bardziej przemawia do klienta niż informacja ustna),
- określić system rezerwacyjny miejsc noclegowych np. potwierdzenie rezerwacji następuje w momencie wpłaty zadatku w wysokości 50% opłaty ogólnej przekazem pocztowym lub na konto właściciela,
- przygotować grafik rezerwacji miejsc noclegowych i powiesić go przy biurku wraz z przymocowanym ołówkiem z gumką tak, aby można się nim łatwo posłużyć podczas rozmowy telefonicznej.
Ołówek z gumką ułatwi nam pracę i grafik będzie czytelny, ponieważ w przypadku rezygnacji klienta tylko wygumowujemy rezerwację i możemy wpisać następną.
- w grafiku czerwonym kolorem zaznaczamy święta. Pozwoli to nam bez zastanawiania stwierdzić, od którego dnia tygodnia klient rezerwuje pokój.
Udzielana informacja przy ustalaniu warunków rezerwacji musi być bardzo rzetelna. Klient wprowadzony w błąd może nie tylko nie uiścić nam opłaty, ale wręcz żądać odszkodowania za przyjazd.
Pamiętajmy, że turysta dzwoniąc do nas, nie zawsze zastanie nas w domu, dlatego ważne jest, aby każda osoba przebywająca aktualnie w mieszkaniu mogła taką rozmowę przeprowadzić i dokonać rezerwacji. Zrobi to wówczas, jeśli wprowadzimy ją w tok naszej pracy oraz wszystkie informacje zawarte na grafiku będą aktualne.
Rozmowy rezerwacyjne mogą odbywać się drogą listowną lub też (znacznie częściej) przy pomocy telefonu.
W przypadku otrzymania korespondencji od osoby zainteresowanej natychmiast odpisujemy na list (klient nie może czekać na odpowiedź), informując go o warunkach wynajmu miejsc noclegowych, jak również o warunkach ich rezerwacji. Do listu można dołączyć materiały promocyjne. Jeśli w liście była zawarta prośba o dokonanie rezerwacji, to zaznaczamy, że dokonujemy wstępnej rezerwacji. W przypadku zwłoki ze strony turysty z wpłatą zaliczki, rezerwacja zostaje anulowana. Prowadzona korespondencja powinna być ewidencjonowana w specjalnie założonej do tego celu książce korespondencji, a listy, zarówno przychodzące, jak i wychodzące powinny być przechowywane w segregatorach lub teczkach.
W przypadku dokonywania rezerwacji przy pomocy telefonu należy się do rozmowy przygotować, aby zdobyć wszystkie niezbędne informacje, potrzebne do dokonania rezerwacji wstępnej. Rozmowa powinna być krótka, aby nie znużyć słuchającego i nie narazić go na zbyt duże koszty.
Regulamin pobytu na kwaterze.
Bardzo ważne jest opracowanie regulaminu pobytu na kwaterze i umieszczenie go w każdym pokoju oraz miejscach ogólnodostępnych. Wszyscy niby wiemy, iż nawet w rodzinie istnieją zasady określające postępowania, użytkowania pomieszczeń, natomiast nie wiadomo dlaczego nie stosujemy tego w stosunku do naszych gości. Nawet nie zastanawiamy się nad tym, jak bardzo ważne dla dobrej atmosfery jest znanie zasad korzystania z pomieszczeń i urządzeń znajdujących się w gospodarstwie. Należy zadać sobie proste pytanie: czy sami, będąc gościem, chcielibyśmy wiedzieć z czego wolno nam korzystać i w jakim zakresie a z czego nie? Na pewno tak. Czujemy się wtedy swobodni, bo wiemy z czego możemy korzystać bezpłatnie, a za co musimy zapłacić. Dlatego trudno jest mi zrozumieć częste tłumaczenie, iż wprowadzenie regulaminu jest krępujące dla gospodarza, ponieważ gość nie będzie czuł się swobodnie. Uważam, iż jeśli chcemy mieć dobre relacje na linii gość – inny gość – gospodarz – rodzina, to dobry, czyli przyjaźnie napisany regulamin na pewno wpłynie na dobrą atmosferę w czasie pobytu klientów na kwaterze. Poniższy regulamin jest przykładowym, ponieważ musi on odnosić się do konkretnej kwatery i konkretnego wyposażenia. Jednak główne jego punkty będą na wszystkich kwaterach jednakowe.
Nie zapominajmy o zamieszczaniu informacji np. o imprezach organizowanych na terenie wsi, gminy lub przez innych organizatorów turystyki, jasno podając, kto i za ile daną imprezę organizuje. Jeśli nie chcemy używać słowa ,,regulamin,, możemy użyć takich określeń jak: zasady pobytu,
Zasady pobytu na kwaterze
§ 1.
Gość zobowiązuje się do przestrzegania porządku obowiązującego na kwaterze i do użytkowania wszystkich pomieszczeń zgodnie z ich przeznaczeniem.
§ 2.
Na początku i na końcu okresu wynajmu dokonane zostanie sprawdzenie stanu pomieszczeń przez właściciela kwatery i Gościa. Klient ponosi koszty wynikające ze zniszczenia sprzętu lub jego braku.
§ 3.
W dniu zakończenia pobytu Gość zdaje pokój oraz klucze gospodarzowi.
§ 4.
Jeżeli liczba Gości wynajmujących kwaterę jest wyższa niż wskazana w skierowaniu lub uzgodnieniach ustnych właściciel kwatery ma prawo do:
· odmówienia przyjęcia osób dodatkowych
· odstąpienia od umowy z winy turysty.
· pobrania opłaty za osoby dodatkowe
§ 5.
Warunki sprzątania pokoi zajętych przez gości ustalane są indywidualnie z kwaterodawcą w dniu przyjazdu.
§ 6.
Gość nie może bez zgody właściciela kwatery przyjmować na nocleg w wynajmowanych pomieszczeniach dodatkowych osób, traktując ich jako swoich gości.
§ 7.
Właściciel kwatery zobowiązany jest udostępnić pomieszczenia i sprzęt wchodzący w skład wynajętej kwatery a jej stan higieniczno-sanitarny nie może budzić zastrzeżeń.
§ 8.
Kwaterodawca wskazuje klientowi miejsce postoju samochodu, ale nie ponosi odpowiedzialności za jego bezpieczeństwo i szkody wyrządzone przez osoby trzecie.
§9.
Trzymanie zwierząt domowych na kwaterze, bez wcześniejszego ustalenia, nie jest ani miłe ani dopuszczalne.
§ 10.
Od godz. 2200 do 700 nie przeszkadzamy sobie oraz innym gościom w wypoczynku.
§ 11.
Usługa rozpoczyna się o godz. 14.00 w dniu przyjazdu a kończy się o godz. 10.00 w dniu wyjazdu
§ 12.
Informacje o możliwościach uczestniczenia w imprezach organizowanych w okolicy są umieszczane na bieżąco na tablicy informacyjnej w hollu.
Życzymy przyjemnego pobytu.
Przygotowanie kwatery na przyjęcie gości.
Wymagania ustawowe.
Każda osoba planująca rozpoczęcie działalności musi zapoznać się z USTAWĄ z dnia 29 sierpnia 1997 r. o usługach turystycznych:(tekst pierwotny: Dz. U. 1997 r. Nr 133 poz. 884);
(tekst jednolity: Dz. U. 2001 r. Nr 55 poz. 578); (tekst jednolity: Dz. U. 2004 r. Nr 223 poz. 2268), która określa warunki świadczenia usług turystycznych.
Interesujące nas paragrafy dotyczące innych obiektów hotelarskich zawarte w Rozdział 5 Art. 35.1.Usługi hotelarskie mogą być świadczone w obiektach hotelarskich, które spełniają:
1) wymagania co do wielkości obiektu, jego wyposażenia oraz zakresu świadczonych usług, ustalone dla rodzaju i kategorii, do których obiekt został zaszeregowany;
2)wymagania sanitarne, przeciwpożarowe oraz inne określone odrębnymi przepisami.
2.Usługi hotelarskie mogą być świadczone również w innych obiektach, jeżeli obiekty te spełniają minimalne wymagania co do wyposażenia, o których mowa w art. 45 pkt 4, oraz wymagania określone w ust. 1 pkt 2.
3. Za inne obiekty, w których mogą być świadczone usługi hotelarskie, uważa się także wynajmowane przez rolników pokoje i miejsca na ustawianie namiotów w prowadzonych przez nich gospodarstwach rolnych, jeżeli obiekty te spełniają minimalne wymagania co do wyposażenia, o których mowa w art. 45 pkt 4, oraz wymagania określone w ust. 1 pkt 2.
Poza tym ważna jest znajomość załącznika nr 7 do tejże ustawy, ponieważ on dodatkowo określa pozostałe wymagania, co do powierzchni i wyposażenia poszczególnych rodzajów form zakwaterowania.
Załącznik Nr 7 do rozporządzenia Ministra Gospodarki i Pracy z dnia 19 sierpnia 2004 r. Dz.U. z 2004 r. Nr 188,poz.1945
Minimalne wymagania co do wyposażenia
dla innych obiektów świadczących usługi hotelarskie
Lp. WYMAGANIA
I. Dla wynajmowania miejsc na ustawienie namiotów i przyczep samochodowych
1. Teren obozowiska wyrównany, suchy, ukształtowany w sposób zapewniający odprowadzenie wód opadowych i uprzątnięty z przedmiotów mogących zagrażać bezpieczeństwu
2. Punkt poboru wody do picia1) i potrzeb gospodarczych
3. Miejsce wylewania nieczystości płynnych odpowiednio zabezpieczone i oznakowane
4. Pojemnik na śmieci i odpady stałe, regularnie opróżniany
5. Ustęp utrzymywany w czystości
II. Dla wynajmowania miejsc w namiotach, przyczepach mieszkalnych, domkach turystycznych i obiektach prowizorycznych
6. Stanowiska dla namiotów i przyczep mieszkalnych oraz dojścia do stanowisk utwardzone
7. Oświetlenie dojść do stanowisk i obiektów higieniczno-sanitarnych
8. Półka lub stelaż na rzeczy osobiste
9. Oddzielne łóżka lub łóżka polowe dla każdego korzystającego z namiotu, w odległości nie mniejszej niż 30 cm pomiędzy łóżkami
III. Dla wynajmowania miejsc i świadczenia usług w budynkach stałych
10. Ogrzewanie - w całym obiekcie w miesiącach X-IV, temperatura minimum 18 st.C
11. Instalacja sanitarna: zimna woda przez całą dobę i dostęp do ciepłej wody2)
12. Maksymalna liczba osób przypadających na jeden w.h.s. - 15
13. Wyposażenie podstawowe w.h.s.:
1) natrysk lub wanna
2) umywalka z blatem lub półką i wieszakiem na ręcznik
3) WC
4) lustro z górnym lub bocznym oświetleniem
5) uniwersalne gniazdo elektryczne z osłoną
6) pojemnik na śmieci (niepalny lub trudno palny)
7) dozownik do płynnego mydła i ręczniki papierowe
IV. Dla wynajmowania miejsc noclegowych w pomieszczeniach wspólnych (salach)
14. Powierzchnia sal nie mniejsza niż 2,5 m2 - na jedną osobę (przy łóżkach piętrowych 1,5 m2)
15. Wyposażenie sal sypialnych
1) łóżka jednoosobowe o wymiarach minimum 80x190 cm
2) oddzielne zamykane szafki dla każdej osoby
3) stół
4) krzesła lub taborety (1 na osobę) lub ławy
5) wieszaki na odzież wierzchnią
6) lustro
7) oświetlenie ogólne
16. Dostęp do w.h.s. jak w lp. 12 i 13
V. Dla wynajmowania samodzielnych pokoi
17. Powierzchnia mieszkalna w m2:
1) pokój 1- i 2-osobowy - 6 m2
2) pokój większy niż 2-osobowy - dodatkowo 2 m2 na każdą następną osobę3)
18. Zestaw wyposażenia meblowego:
1) łóżka jednoosobowe o wymiarach minimum 80x190 cm lub łóżka dwuosobowe o wymiarach minimum 120x190 cm
2) nocny stolik lub półka przy każdym łóżku
3) stół lub stolik
4) krzesło lub taboret (1 na osobę, lecz nie mniej niż 2 na pokój) lub ława
5) wieszak na odzież oraz półka lub stelaż na rzeczy osobiste
19. Pościel dla jednej osoby:
1) kołdra lub dwa koce
2) poduszka
3) poszwa
4) poszewka na poduszkę
5) prześcieradło
20. Oświetlenie - minimum jeden punkt świetlny o mocy 60 W
21. Zasłony okienne zaciemniające
22. Dostęp do w.h.s. jak w lp. 12 i 13
23. Kosz na śmieci niepalny lub trudno palny
Musimy pamiętać, iż wymagania ustawowe, jak sama nazwa mówi, Minimalne na pewno nie przyspożą nam gości, bo czy wyobrażamy sobie spędzić dwa tygodnie z rodziną ( rodzice + 2 dzieci) w pokoju o wymiarach 10 m2 ? Oczywiście, że czasem trafią nam się tacy goście, ale o ich satysfakcji z pobytu trudno przesądzać. Wynajmując od ponad 20-stu lat pokoje, nigdy nie myślałam o tak małych powierzchniach. Sprawdza się to i dziś. Pewnie dlatego przetrwałam nawet trudne lata w turystyce. 10 m2 to powierzchnia dopuszczalna dla 2 osób.
Urządzanie kwatery i wyposażenie pokoi.
Otoczenie
Otoczenie każdego obiektu powinno być bezpieczne, funkcjonalne i estetyczne. W każdym gospodarstwie (w agroturystycznym szczególnie) powinno się zadbać o wyraźne rozdzielenie części gospodarczej i rekreacyjnej. Część gospodarcza winna być wyraźnie oddzielona np. żywopłotem od części wypoczynkowej gości, aby zapewnić bezpieczeństwo szczególnie dzieciom. Budynki niezależnie od tego czy są nowe, czy odnowione muszą pozostawać w harmonii z otoczeniem.
Zagospodarowanie terenu wokół zabudowań powinno być praktyczne, by łatwo można było utrzymywać porządek i czystość.
Zieleń powinna być tak komponowana, by dawała poczucie nieskrępowanej przestrzeni.
Najczęściej i najlepiej wykorzystywane są trawniki i bardzo często stanowią podstawową część ogrodu. Powinien on pełnić funkcję dekoracyjną, użytkową i wypoczynkową i wypełniać wszelkie wolne przestrzenie działki. Przede wszystkim nie ustawiamy na nim szklanych oświetleń, nie wytyczamy kamiennych ścieżek. Trawnik powinien być użytkowy a trawa odporna jak na boiskach sportowych, abyśmy mogli na nim organizować zabawy i gry sportowe. Jest to też dobre miejsce do leżakowania, czy nawet spożywania posiłków. Stosować w ogrodzie nawierzchnie głównie przepuszczalne (żwirowe, gruntowe, trawiaste), natomiast nawierzchnie utwardzone stosować tylko na głównych przejściach
Do urządzania ogrodów wiejskich należy wykorzystywać tradycyjne dla wiejskiego pejzażu gatunki roślin. W ogrodzie zawsze powinno coś kwitnąć, dlatego trzeba dobrać kwiaty w taki sposób, aby przez cały okres wegetacji zakwitały kolejne rośliny. Poza tym pospolite kwiaty są tańsze, łatwiejsze w uprawie, podkreślają polski wiejski krajobraz i nie rozpaczamy, gdy dziecko złamie nam gałązkę.
Dlatego też sadźmy wdzięczne malwy, słoneczniki, nasturcje, floksy, lewkonie, nagietki, maciejkę, aksamitkę, miętę, rumianek i inne, a z drzew: dęby, lipy, modrzewie, jałowce, brzozy, klony i czeremchy. Nie są one trujące a nawet można wykorzystać je do dekoracji stołu i potraw. Poza tym roślinami możemy podkreślać zalety architektury oraz tuszować jej braki. Żywopłoty dobrze osłaniają ogród przed wiatrem i oddzielają nas od sąsiadów czy ulicy. Dla urządzenia miejsc wypoczynku należy wykorzystywać materiały naturalne (drewno, kamień wiklina). Sprzęty ogrodowe tj. stoliki, ławki, altanki powinny być wykonane z drewna. We wszystkim pamiętać o prostych rozwiązaniach, zapewniających minimalizację nakładów finansowych i czasowych ponoszonych na założenie i pielęgnacje ogrodu.
Dojazd do gospodarstwa jak i samo gospodarstwo powinno być dobrze oznakowane i mieć nazwę własną charakterystyczną dla danego obiektu.
Baza noclegowa
ZAKWATEROWANIE stanowi podstawę oferty turystycznej. Umożliwia ono turystom przebywania poza miejscem stałego zamieszkania przez okres dłuższy niż jeden dzień.
Usługa zakwaterowania powinna zapewniać turyście zarówno możliwość wygodnego snu, jak i odpoczynku lub pracy, utrzymania higieny osobistej, przechowywania przedmiotów osobistego użytku, wymiany informacji przez udostępnienie telefonu, możliwość słuchania radia, oglądania programu TV itp.
Z zakwaterowaniem nierozerwalnie łączy się konieczność zapewnienia możliwości wyżywienia w trakcie pobytu.
Bez dobrego poziomu zakwaterowania nie osiągniemy sukcesu. Jakość wyposażenia odgrywa ogromną rolę w ogólnym wrażeniu o jakości wakacji.
Wielkość i rodzaj bazy noclegowej zależne są od:
- lokalizacji obiektu
- rodzaju przedsięwzięcia
- możliwości rodzinnych
- zapotrzebowania klientów
Jakość usług w agroturystyce i turystyce wiejskiej to przede wszystkim spełnienie oczekiwań klientów pod względem zakwaterowania, wyżywienia i usług dodatkowych za odpowiednio ustaloną i przyjętą cenę.
Na I miejscu zawsze będzie zakwaterowanie. O jakości jego świadczyć będą m.in. takie czynniki jak:
- Położenie kwatery;
- Jakość łóżek, materacy;
- Jakość mebli w pokoju;
- Dostęp do łazienki i jej wyposażenie;
- Funkcjonalność pokoju ( jego wysokość, wielkość a nawet widok z okna )
- Higiena i bezpieczeństwo;
- Dostęp do urządzeń dodatkowych: aneks kuchenny, wypoczynkowy, miejsce
rekreacyjne na powietrzu;
Pod tym względem musimy starać się podwyższać jakość usług. Tendencja przygotowywania pokoi z łazienkami wyniknęła z wymagań klientów w tym zakresie. Dopuszczalna ustawowa ilość osób do jednej łazienki na pewno nie ma nic wspólnego z jakością. Sam fakt, iż ostatnia osoba pragnąca skorzystać z porannej toalety przy minimalnym czasie 15 min na osobę, czeka ponad 3,5 godziny na wejście do łazienki. Taka sytuacja na pewno nie daje poczucia najmniejszego komfortu.
7529537
1
.png)
Zaloguj przez Facebook
