Dzialania promocyjne.

Pojedyncze stowarzyszenia agroturystyczne korzystają z możliwości przekazywania informacji o ofercie w telegazecie; niewielka liczba gospodarstw agroturystycznych informuje o swojej ofercie w systemie INFOTOUR, coraz liczniejsze  regionalne organizacje agroturystyczne i poszczególne obiekty wykorzystują INTERNET do informowania o swojej bazie noclegowej. Przedłużają się niestety prace nad stworzeniem narodowego, zintegrowanego systemu komputerowej rezerwacji i dystrybucji usług turystycznych, w którym winno się również znaleźć miejsce dla usług agroturystycznych. Wspomniane systemy, bądź ich projekty  wymagają jednak dalszego doskonalenia, a co najważniejsze aprobaty i odpowiedniego przygotowania samych wiejskich kwaterodawców. Istotnym warunkami ich uruchomienia  jest także stworzenie bazy danych o usługach agroturystycznych i zapewnienie stałej jej aktualizacji oraz zasadnicza modernizacja i rozbudowa sieci telekomunikacyjnej na terenach wiejskich.
   
Przyszły rozwój agroturystyki zależeć będzie również od stworzenia odpowiedniego systemu promocji. Jak dotychczas niedostateczne, często fragmentaryczne a także mało profesjonalne działania w dziedzinie promocji stanowią poważną barierę rozwoju agroturystyki. Marketingowy system promocji winien obejmować następujące elementy:

·       reklamę (prasową, radiową, zewnętrzną)
·       wydawnictwa (ulotki, foldery, broszury, katalogi, plakaty)
·       prezentacje (targi, wystawy, festyny, punkty informacji turystycznej)
·       public relations (materiały do doniesień prasowych, audycji radiowych i telewizyjnych, pobyty promocyjne dla         dziennikarzy, seminaria dla tour operatorów, konferencje prasowe, wypowiedzi znanych postaci, okresowe i                 systematyczne spotkania z przedstawicielami władz, samorządów, organizacji i instytucji
·       sprzedaż osobistą (właściwy kontakt sprzedawcy z nabywcą, odpowiednie kwalifikacje, osobowość),
·       promocję dodatkową (obniżki cen, kupony, konkursy, karty stałych klientów, drobne upominki „od firmy”).
 
Aczkolwiek podmiotem działań promocyjnych jest zawsze turysta - klient ze swoimi potrzebami, to określone działania promocyjne nie odnoszą się tylko do nabywców indywidualnych. Mogą być one skierowane także do biur podróży, pośredniczących w sprzedaży produktów turystycznych zarówno dla turystów indywidualnych, jak i zbiorowych, różnego typu potencjalnych organizatorów imprez zbiorowych (np. zakładów pracy, instytucji, stowarzyszeń, itp.), a także do osób bądź instytucji kształtujących opinię publiczną (np. dziennikarzy prasy, radia, telewizji, redakcji gazet i czasopism, rozgłośni radiowych, stacji telewizyjnych).
 
Niektóre z wymienionych kierunków działań zostały już podjęte. Szczególnie warte podkreślenia są różnego typy działania z dziedziny public relations. Zainicjowane przez niektóre Ośrodki Doradztwa Rolniczego i regionalne stowarzyszenia pobyty studyjne dla dziennikarzy oraz konferencje prasowe zaowocowały relatywnie dużą liczbą publikacji prasowych, audycji radiowych i telewizyjnych, kreujących wśród mieszkańców miast potrzebę wypoczynku na wsi przy wykorzystaniu zasobów gospodarstw rolnych, informujących o nieznanych dotąd a atrakcyjnych terenach wiejskich oraz o możliwościach aktywnego spędzenia czasu wolnego. Powodują one równocześnie znaczny wzrost zainteresowania ideą agroturystyki wśród mieszkańców wsi.
Z inicjatywy Ośrodków Doradztwa Rolniczego oraz regionalnych stowarzyszeń oferty agroturystyczne prezentowane są na licznych targach i giełdach turystycznych. Działalność targowa nosi jednak wiele cech spontaniczności i pomija dość często niezbędne dla uzyskania końcowych efektów zasady postępowania, takie np. jak zorientowanie się w charakterze imprezy targowej i jej rozpowszechnieniu wśród publiczności i profesjonalistów, konieczność  systematycznego udziału w imprezach targowych, posiadanie niezbędnej ilości materiałów informacyjnych, aktualnych cenników, druków umów bądź zamówień, itp.
W zakresie wydawnictw promocyjnych funkcjonuje obecnie na rynku duża ilość katalogów agroturystycznych, prezentujących najczęściej ofertę w obrębie poszczególnych województw, znacznie rzadziej na obszarze regionów turystycznych.  Posiadają one bardzo zróżnicowaną formę graficzną, posługują się odmiennymi systemami prezentacji ofert, często nie zawierają wielu niezbędnych dla potencjalnych nabywców informacji, generalnie wydane są w zbyt niskim nakładzie.  Dla zapewnienia zatem większej ich efektywności niezbędna jest koordynacja działań w tym zakresie, którą winna zapewnić Polska Federacja Turystyki Wiejskiej „Gospodarstwa Gościnne”. Brakuje natomiast generalnie wydawnictw promujących konkretne obiekty agroturystyczne, takich jak ulotki, foldery, widokówki. Niedostateczna do potrzeb jest także ilość wydawnictw promujących tereny wiejskie, wsie, gminy, regiony turystyczne - w postaci prospektów, broszur czy plakatów. O ile wydawnictwa promujące poszczególne gospodarstwa agroturystyczne winny być finansowane przez samych zainteresowanych, to wydawnictwa promujące obszary wiejskie stanowić muszą domenę lokalnych władz i samorządów.
Prawie zupełnie nie występują w promocji agroturystyki działania reklamowe w postaci płatnych ogłoszeń prasowych czy radiowych. Obserwuje się również dość powszechny brak reklamy zewnętrznej, w postaci tablic reklamowych przy drogach na obszarach wiejskich czy gablot w wiejskich centrach handlowych i administracyjnych. Dużo jest także do zrobienia w zakresie pozostałych, możliwych do zastosowania w agroturystyce, elementów działań promocyjnych.


O efektywności stosowanych dotychczas działań promocyjnych w polskiej agroturystyce świadczą wypowiedzi turystów przebywający w okresie letnim w gospodarstwach wiejskich dotyczące podstawowych źródeł informacji o propozycjach wypoczynku w gospodarstwach wiejskich. W grupie źródeł pierwszoplanowych największa część turystów (47,3%) wybrała “wiadomość od znajomych”.

Bardzo wysoki udział tej opcji (odnotowano również 13,86% wskazań wśród źródeł drugoplanowych) wskazywać może na niedostateczne wykorzystywanie przez wiejskich kwaterodawców i stowarzyszenia turystyki wiejskiej innych źródeł informacji o ofercie wypoczynku na wsi. Na drugim miejscu wśród źródeł pierwszoplanowych, z wyraźnym dystansem do głównego źródła, uplasowała się “prasa”- 17,26% wskazań, na trzecim zaś - “ulotki, foldery, katalogi” (12,95%).

Opracowano na podstawie publikacji dr Leszka Strzembickiego, "Uwarunkowania rozwoju agroturystyki i usług towarzyszących na obszarach wiejskich" zamieszczonej na rcd.wroc.pl