Biskupin

Na terenie rezerwatu archeologicznego w Biskupinie odkryto w 1933 roku ślady bytowania człowieka od starszej epoki kamienia aż po wczesne średniowiecze. Najstarszymi są pozostałości obozowiska łowców reniferów sprzed 10 - 12 tys. lat, neolityczny dom pierwszych rolników oraz położone w pobliżu pochówki szkieletowe. Z wczesnej epoki brązu pochodzi tzw. kraal - duży obiekt osadniczy lub kultowy, otoczony systemem rowów. Najbardziej znaną jest położona na terenie rezerwatu osada kultury łużyckiej z wczesnej epoki żelaza. Odsłonięty w czasie badań archeologicznych system umocnień obronnych, drogi, zabudowa wnętrza osady oraz stan zachowania drewna, były już przed drugą wojną światową sensacją naukową na skalę europejską. Biskupin skupiał wtedy uwagę całej elity intelektualnej Polski. W okresie wczesnego średniowiecza, na terenie obecnego rezerwatu istniało szereg obiektów, do których należy zaliczyć gródek obronny u nasady półwyspu wraz z przyległą do niego osadą, osady otwarte typu wiejskiego i zespół jam wędzarskich. Miejscem, gdzie występują znaleziska ze wszystkich epok, jest źródło krynicznej wody, użytkowane od neolitu aż po średniowiecze. 

Festyn archeologiczny w Biskupinie