Wolno będzie sprzedawać produkty po terminie przydatności?

Jeśli w każdym kraju UE mają obowiązywać jednakowe przepisy o obrocie żywnością, a notatka w 6 numerze "Lebensmittel Zeitung" z 6 lutego pt. "Instytut Fresenius daje wskazówki do minimalnej daty spożycia" nie jest kaczką dziennikarską to agentki sanepidu ścigające na półkach sklepów towary przeterminowane stracą swoją główną broń w wojnie o mandaty.

Termin przydatności do spożycia jest według tego instytutu zaleceniem dla konsumentów produktów pakowanych, żeby zużyli je możliwie przed upływem tej daty. Pomijając fakt, że nawet przy zachowaniu terminu przydatności towar może ulec zepsuciu, jeśli był transportowany i przechowywany w magazynie lub sklepie w niewłaściwych warunkach. To w przypadku produktów wrażliwych, nawet jeśli znajdują się w odpowiednich warunkach, pod koniec okresu przydatności następuje nieznaczne obniżenie jakości. Zmienia się smak, barwa, zawartość witamin. Produkt nadal nadaje się do spożycia, ale jego wartość odżywcza jest mniejsza.

Przy produktach spożywczych o terminie przydatności dłuższym niż 3 miesiące nie podaje się dnia, w którym upływa termin przydatności. Przy produktach o trwałości ponad 18 miesięcy odpada zarówno dzień jak i miesiąc daty minimalnej przydatności do spożycia. Prawo obowiązujące w Niemczech, a więc i w całej UE w ogóle zwalnia z podawania terminu trwałości świeżych warzyw i owoców, napojów z zawartością ponad 10 proc. alkoholu, lodów, świeżych wypieków, wina, gumy do żucia itd.

Produkty łatwo psujące się pod względem mikrobiologicznym i które w przypadku spożycia zepsutych są niebezpieczne dla zdrowia, jak mięso mielone, ryby itp. powinny być według instytutu oznakowane nie datą minimalnej trwałości lecz napisem "spożyć do...". Takie produkty nie powinny być sprzedawane po okresie przydatności do spożycia, ponieważ muszą być najpóźniej w tym terminie zużyte. Co innego produkty z zaznaczoną datą minimalnej trwałości - je wolno sprzedawać po upływie tego terminu, jeśli ich jakość jest bez zarzutu. Sprzedaż niezmiennie dobrych jakościowo towarów, którym upłynął minimalny okres przydatności do spożycia, jest możliwa na ryzyko detalisty, pod warunkiem ich specjalnego oznakowania, np. jako oferty po obniżonej cenie.