Konieczne jest uproszczenie wspólnej polityki rolnej

Od początku debaty dotyczącej kształtu wspólnej polityki rolnej po 2013 r., a przypomnę, że debata rozpoczęła się w 2007 r., Polska zdecydowanie domaga się uproszczenia tej polityki oraz stosowania jednolitej stawki dopłat do hektara użytków rolnych w całej Unii Europejskiej. To cel generalny. Wyrównanie dopłat bezpośrednich w Unii Europejskiej oznacza zgodę na nowy sposób naliczania kopert krajowych na te dopłaty.
W konkluzjach do komunikatu Komisji, przyjętych 17 marca 2011 r., na posiedzeniu Rady Ministrów Unii Europejskiej Polska wprowadziła zapis odejścia od naliczania kopert na dotychczasowych zasadach, czyli na podstawie wskaźników produkcji z okresów historycznych. W kontekście wyrównania dopłat bezpośrednich należy wspomnieć, że główne aspekty ?nansowe wspólnej polityki rolnej po 2013 r. są elementem negocjacji państw członkowskich, dotyczących wieloletnich ram ?nansowych Unii Europejskiej na lata 2014–2020. Prace nad budżetem na okres 2014–2020 prowadzone są równolegle z pracami nad kształtem wspólnej polityki rolnej po 2013 r. W stanowisku rządu do pakietu dotyczącego wieloletnich ram ?nansowych na lata 2014–2020, przyjętym przez Radę Ministrów w styczniu br., Polska postuluje, aby obiektywne kryteria podziału środków miały zastosowanie nie tylko w ramach ?lara drugiego, lecz także ?lara pierwszego.
W dokumencie tym Polska negatywnie ocenia niewielki zakres wyrównania dopłat oraz faktyczne zachowanie zróżnicowania stawek opartego na historycznej intensywności produkcji rolnej. Ponadto Polska wyraża opinię, iż aby płatności bezpośrednie po 2013 r. mogły efektywniej niż dziś przyczyniać się do realizacji wspólnotowych celów środowiskowych, konieczne jest przede wszystkim pełne odejście od historycznych kryteriów ustalania stawek i kopert krajowych, preferujących regiony i gospodarstwa o intensywnej produkcji rolnej. W stanowisku z 2 kwietnia bieżącego roku dotyczącym pakietu legislacyjnego WPR po 2013 r. rząd Polski postuluje pełne odejście od podziału płatności bezpośrednich w oparciu o historyczne kryteria i zastąpienie tych kryteriów kryteriami obiektywnymi związanymi z obecnymi celami wspólnej polityki rolnej.
Zdaniem rządu w przypadku utrzymania proponowanej struktury systemu płatności bezpośrednich rozwiązaniem zapewniającym właściwą alokację środków byłoby utworzenie odrębnych wspólnotowych kopert, które byłyby rozdzielane pomiędzy państwa członkowskie według obiektywnych kryteriów. Kwestia wyrównania płatności w skali Unii Europejskiej jest konsekwentnie podejmowana przez rząd na forum Unii Europejskiej w licznych kontaktach z przedstawicielami państw członkowskich, na forum Parlamentu Europejskiego i Komisji Europejskiej, a także w trakcie konferencji międzynarodowych poświęconych wspólnej polityce rolnej po 2013 r. Prowadzone są działania zmierzające do wypracowania takiego kształtu wspólnej polityki rolnej po 2013 r., który będzie zgodny z oczekiwaniami Polski. W ramach polskiej prezydencji w drugiej połowie 2011 r. prowadzone były liczne działania rządu w zakresie budżetu, polityki spójności i polityki rolnej po 2013 r.
Chcę tutaj tylko przypomnieć, że Komisja Europejska przyjęła projekt budżetu na lata 2014–2020 jednogłośnie na poziomie 1303 mld euro, przy założeniu wskaźnika PKB 1,04. I to po raz pierwszy się zdarzyło, że budżet został przyjęty jednogłośnie. Z tego na wspólną politykę rolną przeznaczono 435 mld euro, na politykę spójności 336 mld euro. Chcę zwrócić uwagę, że pomimo że Komisja Europejska bardzo późno opublikowała pakiet legislacyjny, rządowi polskiemu udało się przeprowadzić otwartą i pogłębioną debatę publiczną zarówno na szczeblu politycznym, jak i technicznym dotyczącą przyszłego kształtu wspólnej polityki rolnej, w ramach której priorytety polskie zostały wyraźnie przedstawione. W trakcie prac prezydencji duńskiej część państw członkowskich zaproponowała zmniejszenie budżetu na płatności bezpośrednie.
W odniesieniu do tej propozycji Polska przedstawiła wraz z pozostałymi państwami Grupy Wyszehradzkiej postulat, aby ewentualne redukcje budżetu płatności bezpośrednich dotyczyły tylko tych państw, w których stawki płatności bezpośrednich na hektar są wyższe niż średnie w Unii Europejskiej. Od początku dyskusji nad przyszłością wspólnej polityki rolnej Polska aktywnie szuka sojuszników dla swojej wizji unijnej polityki rolnej, podpisując wspólne deklaracje w ramach Grupy Wyszehradzkiej, w ramach państw bałtyckich, a także w ramach państw Trójkąta Weimarskiego. Prowadzimy także stałą współpracę z naszymi europosłami. Ministerstwo rolnictwa będzie dalej kontynuować tę współpracę z przedstawicielami parlamentu, by dzięki poprawkom, które są zgłaszane, kształt WPR-u był zgodny z oczekiwaniami rządu i z oczekiwaniami Polski, jeżeli chodzi o jak najlepszy pakt na rzecz wspólnej polityki rolnej.