Wprowadzenie dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych staje się koniecznością. Eksperci rynku zdrowia oraz politycy twierdzą, że to jedyna metoda dofinansowania biednego publicznego systemu ochrony zdrowia. Natomiast firmy ubezpieczeniowe już zaczynają liczyć zyski, jakie może przynieść dobrze skonstruowana i wykupiona polisa zdrowotna. Dla pacjentów z publicznego systemu pozostaną kolejki do lekarza.
Śledząc to, co dzieje się w polskiej ochronie zdrowia, można dojść do wniosku, że nie miał racji ten, kto powiedział, że pieniądze szczęścia nie dają. Dają, zwłaszcza tym, którzy muszą korzystać z usług publicznej służby zdrowia. Międzyresortowy zespół wicepremiera Jerzego Hausnera zamierza przekierunkować strumień nieformalnych opłat płynących z kieszeni pacjentów do fartuchów lekarskich i skierować go do publicznego systemu ochrony zdrowia. Ma mu w tym pomóc wprowadzenie dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych.
Według danych ekspertów zespołu wicepremiera, opartych także na wynikach badania Diagnoza Społeczna 2003, opłaty nieformalne w opiece zdrowotnej w Polsce wynoszą od 0,9 do 2,6 mld zł rocznie. Najwięcej pieniędzy jest wydawanych na usługi szpitalne blisko 80 proc. To stawia nasz kraj w dziesiątce państw europejskich przeznaczających najwięcej wydatków prywatnych (nieformalnych) na opiekę zdrowotną. Według szacunków zespołu od 9 do 18 proc. społeczeństwa będzie zainteresowanych wykupieniem dodatkowych ubezpieczeń zdrowotnych (z badań Ipsos wynika, że taką chęć zadeklarowało 23 proc. ankietowanych, a 65 proc. było przeciwnych). Oprócz głosów potwierdzających tę konieczność, coraz częściej pojawiają się słowa zagrożenie, niezgodne z konstytucją.
Podstawowym zagrożeniem jest możliwość zaburzenia gwarantowanej w Konstytucji RP równości w dostępie do świadczeń finansowanych ze środków publicznych.
.png)
Zaloguj przez Facebook
