Aktynobacylloza

AKTYNOBACYLOZA 
(Actinobacillosis)

PRZYCZYNY
Przewlekła, zakaźna choroba spowodowana zakażeniem ziarniakopodobną pałeczką Actinobacillus lignieresii.

OBJAWY KLINICZNE
Najczęściej obserwuje się tzw. drewniany język, twardy, powiększony, wystający z jamy ustnej, często z owrzodzeniami. Owrzodzenia i zropiałe guzy mogą występować w tkance podskórnej, węzłach chłonnych, w narządach wewnętrznych. Proces chorobowy często jest wikłany wtórnym zakażeniem Corynebacterium pyogenes i Słaphylococcus aureus.

ZMIANY ANATOMOPATOLOGICZNE
Guzy różnej wielkości najczęściej w języku, wargach, tkance podskórnej, węzłach chłonnych, narządach wewnętrznych, o różnym stopniu zropienia i owrzodzenia. W ropie, po roztarciu do cienkiej warstwy, widoczne szarobiałe ziarenka o średnicy 0,3-0,4 mm.

POMOCNICZE BADANIA LABORATORYJNE
Badania bakterioskopowe szarobiałych ziarenek, występujących w ropie z guzów. W preparatach barwionych łatwo stwierdzalne Gram (-) pałeczki Actinobacillus.

LECZENIE
Ograniczone ropnie usuwa się chirurgicznie. Inne postacie leczy się antybiotykami – Streptomycinum 10 mg/kg m.c., sulfonamidami – Polisulfalent 0,4-1 ml/kg m.c., Vesulong 25-35 ml/100 kg, doustnie podaje się jodek potasowy 6-10 g/szt. przez kilka dni do czasu pojawienia się braku apetytu, łzawienia, kaszlu.

ZAPOBIEGANIE l ZWALCZANIE
Unikanie podawania pasz kaleczących jamę ustną. Chore sztuki odosobnić, przeprowadzać bieżące odkażanie stanowisk, w których przebywały chore zwierzęta.

na podstawie: "Wybrane choroby bydła", Jacek Sikora