Afrykański pomór świń

Związku ze stwierdzeniem przypadków wystąpienia afrykańskiego pomoru świń na Białorusi  Główny Lekarz Weterynarii zwrócił  się z prośbą do hodowców trzody chlewnej o zapoznanie się z ulotką dot. afrykańskiego pomoru świń kolportowaną w ramach programu mającego na celu wczesne wykrycie zakażeń wirusem wywołującym pomór i rozszerzeniem wiedzy na temat ryzyka wystąpienia tej choroby na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej.
 
Kraj, w którym wystąpi bowiem afrykański pomór świń (ASF) narażony jest na bardzo duże straty ekonomiczne w przemyśle mięsnym oraz hodowli, powodowane wstrzymaniem obrotu i eksportu świń, mięsa wieprzowego oraz produktów pozyskiwanych od świń, a także padnięciami świń i kosztami likwidacji ognisk choroby. ASF dotyczy świń zarówno w dużych, jak i małych gospodarstwach.

Afrykański pomór świń  to szybko szerząca się choroba wirusowa, na którą podatne są świnie domowe oraz dziki.
Ludzie nie są wrażliwi na zakażenie wirusem ASF w związku, z czym choroba ta nie stwarza zagrożenia dla ich zdrowia i życia.
Najczęściej wprowadzenie wirusa ASF do kraju wolnego od choroby następuje poprzez transport, mięso, produkty mięsne, niedogotowane odpadki kuchenne i poubojowe, pochodzące od chorych świń i dzików.
Najczęstszą przyczyną zakażenia świń jest bezpośredni kontakt ze zwierzętami zakażonymi lub zakażonymi odpadkami żywnościowymi.
W przypadku terenów o wysokim zagęszczeniu gospodarstw utrzymujących świnie, rozprzestrzenianie się wirusa między gospodarstwami jest łatwe, za pośrednictwem osób odwiedzających gospodarstwo lub zakażonej paszy, wody, czy wyposażenia.
Liczne ogniska ASF zanotowano na terytorium Kaukazu i Federacji Rosyjskiej, 1 na terytorium Ukrainy, a od czerwca 2013 roku 2 ogniska na Białorusi, w odległości zaledwie 170 km od granicy z Polską.

U świń mogą pojawić się następujące objawy: wysoka gorączka, z tym że gorączkujące świnie mają początkowo zachowany apetyt i zachowują się normalnie, liczne padnięcia świń w każdym wieku, sinica skóry uszu, brzucha i boków ciała, drobne, lecz liczne wybroczyny w skórze, duszność, pienisty lub krwisty wypływ z nosa oraz biegunka, często z domieszką krwi.

Jak zapobiegać afrykańskiemu pomorowi świń?

Ograniczyć dostęp osobom postronnym do pomieszczeń lub miejsc, w których znajdują się zwierzęta, w szczególności osobom, które w ostatnim czasie przebywały na terytorium Federacji Rosyjskiej lub Białorusi.
Zabezpieczyć swoje gospodarstwo przed przedostaniem się dzików, zabezpieczyć paszę przed dostępem zwierząt wolno żyjących.
Stosować w gospodarstwie procedury sanitarne - utrzymywać gospodarstwo w czystości, dbać o czystość sprzętu używanego w gospodarstwie, stosować odkażanie bieżące, używać osobnego obuwia i odzieży ochronnej do obsługi zwierząt.
Nie wprowadzać do gospodarstwa zwierząt niewiadomego pochodzenia - bez świadectwa zdrowia. Nie skarmiać zwierząt zlewkami.



Posiadacz zwierząt, który zauważył objawy nasuwające podejrzenie choroby zakaźnej, jest zobowiązany do natychmiastowego zgłoszenia podejrzenia choroby (obowiązek ustawowy obwarowany sankcją karną). Zgłoszenie należy przekazać do powiatowego lekarza weterynarii bezpośrednio, albo za pośrednictwem lekarza weterynarii opiekującego się gospodarstwem lub właściwego miejscowo organu samorządu terytorialnego (wójta, burmistrza).


Po dokonaniu zgłoszenia - do czasu przybycia urzędowego lekarza weterynarii – hodowca zwierząt zobowiązany jest do: izolacji i strzeżenia w gospodarstwie wszystkich przebywających tam zwierząt, wstrzymania się od wywożenia, wynoszenia i zbywania produktów z gospodarstwa, w szczególności mięsa, zwłok zwierzęcych, środków żywienia zwierząt, wody, ściółki, nawozów naturalnych, uniemożliwienia dostępu osobom postronnym do pomieszczeń lub miejsc, w których znajdują się zwierzęta podejrzane o zakażenie lub chorobę.
Rolniku pamiętaj, że za świnie zabite, poddane ubojowi oraz padłe w wyniku zastosowanych zabiegów nakazanych przez Inspekcje Weterynaryjną  przy zwalczaniu afrykańskiego pomoru świń przysługuje odszkodowanie ze środków budżetu państwa.