Salersy są bydłem o umaszczeniu brunatnoczerwonym o gęstej sierści z dużymi lirokształtnymi rogami. Krowy osiągają masę ciała 650-850 kg, buhaje 1000-1200 kg, przy wysokości w kłębie 140-150 cm.
Rysunki bydła salers datowane na 5000 lat p.n.e odnalezione zostały przez archeologów w jaskiniach w okolicy miasteczka Salers położonego w Masywie Centralnym we Francji. Od miasta wzięła nazwę współczesna rasa. Za przodków rasy uważa się starożytne czerwone bydło egipskie. Mająca takie korzenie rasa salers znacznie różni się od pozostałych ras francuskich i jest uznawana za najstarszą i najczystszą genetycznie rasę europejską.
Miejsce pochodzenia rasy to górzysty region położony na wysokości od 600 do 1300 m n.p.m. charakteryzujący się trudnymi warunkami środowiskowymi, z bardzo długimi mroźnymi i śnieżnymi zimami oraz porą letnią o wysokich temperaturach i dużych opadach deszczu. Tak trudne warunki miały pozytywny wpływ na kształtowanie się rasy i utrwalenie jej pozytywnych cech.
Za najważniejsze cechy salersa uważa się:
We Francji 95% pogłowia użytkowane jest jako rasa mięsna, natomiast od 5% pozyskuje się mleko, z którego wytwarzane są lokalne sery Cantal, Salers i Saint Nectaire posiadające unijne świadectwo miejsca pochodzenia. Również wołowina salers posiada swoje własne oznakowanie zależnie od miejsca pochodzenia np. "Wołowina z Ardeńskich pastwisk ziołowych".
Pogłowie krów rasy salers we Francji liczy 196 tys. szt, z czego 31 tys. znajduje się pod oceną użytkowości. Poza Francją salersy hodowane są w 25 krajach, m.in. w Argentynie, Australii, Nowej Zelandii, Brazylii, Belgii, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, USA, a także w Afryce i krajach byłego Związku Radzieckiego.
W Polsce pogłowie krów rasy salers nie przekracza kilkuset sztuk i skupione jest głównie w regionie dolnośląskim i pomorskim.
.png)
Zaloguj przez Facebook
