Polski Związek Hodowców i Producentów Trzody Chlewnej zwrócił się z prośbą do resortu rolnictwa o przygotowanie metodyki i wdrożenie do praktyki etykietowania mięsa wieprzowego. Działanie to ma na celu nadanie tożsamości produkowanemu mięsu oraz zwiększenie jego atrakcyjności , a także promocję i ochronę rynku
- ,,POLSUS’’ proponuje, aby wzorem innych państw, przygotować procedury a potem uruchomienie systemu etykietowania mięsa. W ogólnych założeniach szczególnie ważne są dwa elementy : wiarygodność oraz niskie koszty prowadzenia monitoringu. Pierwszym etapem etykietowania jest utworzenie jego metodyki obejmującej szkolenia producentów trzody chlewnej i uzyskanie potwierdzenia wysokiego poziomu ich produkcji . Informacje powinny zawierać potwierdzenia stosowania dobrej praktyki rolniczej, stosowania żywienia i utrzymania zwierząt zgodnie z obowiązującymi przepisami z zachowaniem dobrostanu zwierząt , ochrony środowiska i zwierząt. Badanie tuczników na linii ubojowej przez lekarza weterynarii należy uznać jako element ochrony zdrowia konsumentów. Pasze zakupu bądź sporządzone w gospodarstwie odpowiadają zapotrzebowaniu zwierząt oraz zapewniają im dobry status zdrowotny. Jest to element , którego potwierdzenie nie jest trudne ani kosztowne. Jeśli zakład Mięsny kupuje tuczniki z gospodarstwa , gdzie stosuje się Kodeks Dobrej Praktyki Rolniczej , przestrzegane są przepisy dotyczące ochrony zwierząt i dobrostanu , ustawy o nawożeniu, paszach , to tuczniki z takich gospodarstw są wysokiej jakości. Zakłady mięsne swoim dalszym postępowaniem (poprzez etykietowanie ) powinny zapewnić konsumentów, ze mięso czy wyroby pochodzą z kontrolowanego procesu produkcyjnego i maja gwarantowana jakość w zakresie bezpieczeństwa żywności – mówi Tadeusz Blicharski , dyrektor Biura ,,POLSUS’’