Projektowana ustawa przygotowuje też podstawy prawne do wdrożenia wspólnej polityki rolnej UE. Jedną z jej podstawowych zasad jest jedność rynku, która – obok solidarności finansowej i preferencji dla produktów UE – decyduje o skuteczności wspólnotowych regulacji rynkowych. Regulacje te obejmują mechanizmy interwencji wewnętrznej i ochrony granicznej. Zboża i ich przetwory zaliczane są do rynków szczególnie wrażliwych. Dlatego w tym przypadku systemy regulacji są najbardziej rozbudowane: interwencyjne zakupy i sprzedaż, dopłaty do eksportu, zezwolenie eksportowe i importowe oraz płatności bezpośrednie.
W Polsce interwencja ogranicza się tylko do zakupów interwencyjnych zbóż konsumpcyjnych, pszenicy i żyta, oraz dopłat do cen ich skupu. Stosuje się też dopłaty eksportowe do rzepaku. W Unii zakupami interwencyjnymi objęte są wszystkie zboża podstawowe (pszenica, żyto, jęczmień, kukurydza, sorgo). Ponadto producenci zbóż, roślin oleistych, wysokobiałkowych, lnu na ziarno, lnu i konopi na włókno oraz chmielu i tytoniu otrzymują dopłaty bezpośrednie w ramach przyznanych ilościowych limitów krajowych.
Przyjęty projekt ustawy określa zadania oraz właściwość jednostek organizacyjnych i organów w zakresie:
W projektowanej ustawie zadania, przewidziane w przepisach unijnych dla agencji interwencyjnej, zostały przypisane Agencji Rynku Rolnego, która będzie je realizować w formie umów z centrami interwencyjnymi, czyli zespołami magazynów zlokalizowanych na poszczególnych obszarach. Staną się one istotnym elementem sprawnego funkcjonowania rynku zbóż. Lista tych centrów zostanie ustalona do końca I kwartału 2003 roku.
Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa przejmie udzielanie pomocy finansowej w formie dopłat do upraw, do odłogowania, do tytoniu oraz do przetwarzania (słomy lnianej lub konopnej na włókno).
Łączna kwota płatności bezpośrednich na uprawy przewidziane projektowaną ustawą wyniesie rocznie ponad 3 265 mln euro. Środki te będą refundowane Polsce przez Unię Europejską. Strona polska będzie finansować jedynie obsługę administracyjną systemu oraz jego kontrolę.
Przyjęcie unijnych zasad interwencji spowoduje wzrost dochodów gospodarstw rolnych nawet do 20%. Poprawa sytuacji finansowej rolników może zahamować odpływ siły roboczej z rolnictwa, a ponadto spowodować wzrost popytu na usługi na wsi. Zwiększenie poziomu wsparcia zwiększy też możliwości reprodukcji majątku trwałego, a inwestycje poprawią jakość produkcji i obniżą jej koszty, co spowoduje z kolei poprawę konkurencyjności produktów.