Przyczyna
Choroba jest wywoływana przez Mycoplasma synoviae (Ms).
Źródła i drogi zakażenia
Główną drogą rozprzestrzeniania się mykoplazmozy jest zakażenie pionowe (zakażenie przez jaja składane przez zainfekowane nioski). Zakażenie poziome ma miejsce poprzez kontakt z ptakiem chorym lub skażonymi mykoplazmami;: sprzętem, odzieżą, butami, skrzynkami na jaja itp.
Objawy kliniczne i zmiany sekcyjne
Objawy kliniczne są bardzo zróżnicowane od zakażenia bezobjawowego, poprzez łagodne zmiany ze strony układu oddechowego, do procesów zapalnych w workach powietrznych i zapalenia pochewek ścięgnowych z obrzękiem stawów nóg i skrzydeł oraz zapalenia mostkowego worka powietrznego z tworzeniem pęcherzy podskórnych na mostku.
Najbardziej charakterystyczna jest obecność kremowego wysięku w torebkach stawowych, obejmującego również ścięgno. Zapalenie worków powietrznych z nalotami włóknika występuje zwłaszcza przy dołączeniu się zakażenia E. Coli.
Rozpoznanie
Obok opisanych zmian w postawieniu rozpoznania pomocne jest również badanie serologiczne z zastosowaniem antygenu M. synoviae. Decydujące znaczenie ma jednak izolacja zarazka z chorobowo zmienionych stawów.
Diagnoza różnicowa
Podobne zmiany zapalne w pochewkach ścięgnowych i stawach obserwuje się przy zakażeniu gronkowcami, a zbliżone przy wirusowym zapaleniu stawów i pochewek ścięgnowych. Należy mieć również na uwadze, że możliwe są infekcje mieszane tymi patogenami.
Leczenie i zapobieganie
W leczeniu mykoplazmozy stawowej stosuje się wiele rodzajów antybiotyków (tetracykliny, erytrocyna, tylozyna, tiamulina, jozamycyna, fluorochinolony itp.). W profilaktyce choroby największe znaczenie powinna mieć jednak eliminacja z rozrodu zakażonych niosek w oparciu o wyniki badań serologicznych z antygenem M. synoviae.