Przyczyna
Wirusowe zapalenie stawów i torebek ścięgnowych jest wywołane przez
reowirusy.
Źródła i drogi zakażenia
Wirus może rozprzestrzeniać się przez kontakt z zakażonym ptakiem lub kałem.
Możliwa jest również pionowa droga zakażenia. Wiele szczepów reowirusów
bytuje w przewodzie pokarmowym i nie wszystkie z nich są patogenne.
Wrażliwy gatunek
Naturalnymi gospodarzami są kury, indyki i najprawdopodobniej bażanty.
Objawy kliniczne
Pierwsze objawy wirusowego zapalenia stawów i pochewek ścięgnowych występują
najczęściej w stadach rodzicielskich brojlerów między 6 a 10 tygodniem życia.
Ptaki niechętnie się przemieszczają, a zmuszone do chodzenia poruszają się
z trudem i z objawami silnego bólu. Widoczny jest obrzęk pochewki ścięgnowej
w okolicy stawu skokowego, który może być ciepły i bolesny.
Zmiany sekcyjne
Stawy skokowe są najczęściej obrzękłe, choć nie tak znacznie jak w
przebiegu zakażenia Mycoplasma synoviae czy Staphylococcus.
Po przecięciu torebki ścięgnowej i torebki stawu skokowego stwierdza się w
nich obecność przezroczystego, krwistego płynu, ścięgno jest odbarwione, z
pasami przekrwień, pokryte strzępkami włóknika. Można również obserwować
przerwanie ciągłości zmienionego ścięgna, zwłaszcza u starszych ptaków w
wieku powyżej 29-30 tygodnia życia. W tym przypadku ponad stawem skokowym
stwierdza się twardy, bliznowaty węzeł. W przypadku dołączenia się Myc.
Synoviae lub Staphylococcus spp. ilość wysięku wzrasta i ma on
kolor żółty do różowego. W stadach towarowych kur nieśnych choroba jest
stwierdzona znacznie rzadziej niż w stadach rodzicielskich brojlerów i w
stadach brojlerów.
Leczenie i zapobieganie
Brak jest leczenia przyczynowego przy tej chorobie. Podanie antybiotyków jest
wskazane zwłaszcza przy powikłaniach spowodowanych przez gronkowce.
Najskuteczniejszą formą profilaktyki jest stosowanie szczepień ochronnych. W
stadach rodzicielskich stosuje się szczepionki żywe i inaktywowane, natomiast
w stadach brojlerów szczepionki atenuowane żywe.
Spis treści
.png)
Zaloguj przez Facebook
