Przyczyna
Chorobę wywołują patogenne serotypy E. coli.
Źródła i drogi zakażenia
Drogą zakażenia jest układ oddechowy oraz przewód pokarmowy, a źródłem zarazka jest zanieczyszczona bakteriami woda, karma, sprzęt itp. E. coli powoduje również zamieranie zarodków.
Wrażliwy gatunek
Kury, indyki, kaczki i inne gatunki drobiu oraz liczne gatunki ptaków.
Objawy kliniczne
Wybuchowi choroby sprzyjają nieodpowiednie warunki mikroklimatyczne, nadmierne zagęszczenie ptaków i błędy w chemioterapii.
U brojlerów choroba przebiega z objawami zapalenia układu oddechowego i pokarmowego. Występuje osowiałość duszność, charczenia, biegunka, kał jest barwy brązowo żółtej lub białej. U niosek obniża się nieśność i pojawiają się jaja z wadliwą skorupą.
Objawy sekcyjne
Powiększenie wątroby i śledziony. Narządy te są bardzo silnie przekrwione, a w wątrobie stwierdza się obecność żółtozielonych ognisk. Najbardziej charakterystyczne zmiany to włóknikowe zapalenie worka osierdziowego, torebki wątroby i śledziony, worków powietrznych i otrzewnej. W jelitach stwierdza się stan zapalny błony śluzowej. U niosek zmiany zapalne dotyczą układu rozrodczego: jajnika i jajowodu.
Leczenie i zapobieganie
Skuteczna chemioterapia musi opierać się na wynikach badania bakteriologicznego. Obserwuje się duże zróżnicowanie wrażliwości izolatów E. coli w stosunku do antybiotyków i chemioterapeutyków stosowanych w terapii choroby.
Program profilaktyki choroby u brojlerów zakłada prowadzenie szczepień w stadach rodzicielskich. Uodpornione nioski przekazują przeciwciała matczyne, które zabezpieczają ptaki przed zachorowaniem w pierwszych tygodniach życia.
Spis treści