Przyczyna
Cholera drobiu wywołana jest przez Pasteurella multocida (kilka serotypów).
Źródła i drogi zakażenia
Choroba rozprzestrzenia się poprzez kontakt z chorymi ptakami, skażoną wodę
i zanieczyszczoną bakteriami paszę. Gryzonie (szczury, myszy) odgrywają również
rolę w rozprzestrzenianiu się zarazka w kurniku, zanieczyszczając
pasterellami wodę i paszę.
Wrażliwy gatunek
Kury, indyki, gęsi, kaczki ptaki ozdobne i wiele innych gatunków.
Objawy kliniczne
Chore ptaki są osowiałe, tracą apetyt. Spada nieśność o 5-25%, a śmiertelność
w ostrym przebiegu cholery może być bardzo wysoka. U padłych ptaków
obserwuje się zasinienie grzebienia i dzwonków. W przebiegu przewlekłym
cholery nie obserwuje się wysokiej śmiertelności, choć upadkowość zawsze
wzrasta. Obrzęk dzwonków jest typowym objawem stwierdzanym w przewlekłej
postaci choroby.
Zmiany anatomopatologiczne
Zmiany sekcyjne w ostrej postaci choroby to wybroczyny, silne przekrwienie wątroby,
śledziony i nerek. W przewlekłej postaci cholery stwierdza się serowate
naloty włóknikowe w jamie otrzewnowej, oraz na powierzchni wątroby i serca.
Leczenie i zapobieganie
Leczenie za pomocą odpowiednio dobranych antybiotyków lub chemioterapeutyków
może prowadzić do wyleczenia stada i wzrostu produkcji nieśnej. Terapia
jednak nie pozwala na zlikwidowanie stanu nosicielstwa u części ptaków, które
stanowią źródło zakażenia, prowadzące często do nawrotu choroby, co
zmusza do ponownego leczenia. Celem zabezpieczenia przed powtórnym zakażeniem
należy przeprowadzić skuteczną deratyzację. Dostępne są także szczepionki
żywe i inaktywowane zawierające różne serotypy pasterelli.