Przyczyna
Cholera drobiu wywołana jest przez Pasteurella multocida (kilka serotypów).
Źródła i drogi zakażenia
Choroba rozprzestrzenia się poprzez kontakt z chorymi ptakami, skażoną wodę i zanieczyszczoną bakteriami paszę. Gryzonie (szczury, myszy) odgrywają również rolę w rozprzestrzenianiu się zarazka w kurniku, zanieczyszczając pasterellami wodę i paszę.
Wrażliwy gatunek
Kury, indyki, gęsi, kaczki ptaki ozdobne i wiele innych gatunków.
Objawy kliniczne
Chore ptaki są osowiałe, tracą apetyt. Spada nieśność o 5-25%, a śmiertelność w ostrym przebiegu cholery może być bardzo wysoka. U padłych ptaków obserwuje się zasinienie grzebienia i dzwonków. W przebiegu przewlekłym cholery nie obserwuje się wysokiej śmiertelności, choć upadkowość zawsze wzrasta. Obrzęk dzwonków jest typowym objawem stwierdzanym w przewlekłej postaci choroby.
Zmiany anatomopatologiczne
Zmiany sekcyjne w ostrej postaci choroby to wybroczyny, silne przekrwienie wątroby, śledziony i nerek. W przewlekłej postaci cholery stwierdza się serowate naloty włóknikowe w jamie otrzewnowej, oraz na powierzchni wątroby i serca.
Leczenie i zapobieganie
Leczenie za pomocą odpowiednio dobranych antybiotyków lub chemioterapeutyków może prowadzić do wyleczenia stada i wzrostu produkcji nieśnej. Terapia jednak nie pozwala na zlikwidowanie stanu nosicielstwa u części ptaków, które stanowią źródło zakażenia, prowadzące często do nawrotu choroby, co zmusza do ponownego leczenia. Celem zabezpieczenia przed powtórnym zakażeniem należy przeprowadzić skuteczną deratyzację. Dostępne są także szczepionki żywe i inaktywowane zawierające różne serotypy pasterelli.