Ptak_Waw_CTR_2024
TSW_XV_2025

Kanadyjski eksport pszenicy wzrósł o 78% r/r

27 lipca 2023
Kanadyjski eksport pszenicy wzrósł o 78% r/r

Publikacje GAIN USDA, które składaja się z raportów opracowanych przez funkcjonariuszy Służby Zagranicznej FAS i personel na całym świecie, zapewniają informacje na temat rynku rolnego, wgląd i analizę interesującą eksporterów amerykańskiego rolnictwa. FAS generuje obecnie ponad 3000 raportów rocznie, począwszy od 1995 roku.

Wg najnowszego raportu GAI USDA, który został opublikowany 25 lipca 2023 r. powierzchnia uprawy pszenicy w Kanadzie wzrosła do najwyższego poziomu od 2001 r., kosztem owsa, żyta, mieszanek zbożowych i soczewicy.

Wielkość eksportu ziarna pszenicy od początku roku (od sierpnia do maja) wzrosła o 78 procent w porównaniu z tym samym okresem ubiegłego roku, a produkty pszenne (w ekwiwalencie ziarna) wzrosły o 21 proc.

Aż do zakończenia Inicjaty Zbożowej Morza Czarnego /Black Sea Grain Initiative/ ceny eksportowe pszenicy spadały przez cały rok gospodarczy z powodu:

- dużej globalnej podaży pszenicy i stosunkowo płynnego światowego handelu zbożem

Z kolei ekstremalnej suszy utrzymującej się m.in południowym stanie Alberta i poważną suszą rozciągającą się na środkową Albertę. Zostały one złagodzone przez przelotne opady deszczu które ustabilizowały warunki upraw w północnych regionach prowincji prerii; obecnie warunki upraw pogarszają się i potrzeba więcej opadów.

Produkcja zbóż – 2023/24

Z ankiety Statistics Canada dotyczącej intencji wysiewu głównych upraw polowych wynika, że rolnicy
zasiali 10,9 mln ha pszenicy w 2023 r., czyli o 6,4 proc. więcej niż w 2022 r., kosztem
owies, żyto, mieszanki zbożowe i soczewica. Ekspansji areału pszenicy sprzyjała pszenica jara (wzrost o 8
procent do 2,4 miliona hektarów) i obszar pszenicy durum (wzrost o 0,5 procent do 2,4 miliona hektarów).

Pszenica ozima, uprawiana głównie we wschodniej Kanadzie, wzrosła o 20 procent do 572 000 hektary.

Obszar pszenicy jarej rósł najbardziej w Saskatchewan, który stanowi 47 procent Kanady, obszar pszenicy jarej i 34 procent całkowitego obszaru pszenicy w 2023 r. Alberta odpowiada za 35 procent

Obszar pszenicy jarej w Kanadzie to 25 procent całkowitego obszaru pszenicy.

Dodatkowy wzrost areału pszenicy o 0,66 miliona hektarów można prawdopodobnie przypisać wysokim cenom rozpoczęcie sezonu sadzenia, niskie wymagania dotyczące nakładów w porównaniu z niektórymi innymi uprawami oraz a gotowość rolników do przejścia na pszenicę z konkurencyjnych upraw, takich jak owies, których jest nadpodaż. W 2023 r. powierzchnia upraw owsa zmniejszyła się o 0,4 mln hektarów z wieloletniego maksimum 1,6 mln hektarów w 2022 r. Zapasy owsa do przechowywania według stanu na marzec 2023 r. były najwyższe na rekord każdego marca od 2009 roku, odstraszając wielu rolników od sadzenia owsa w 2023 roku.

Import – MY 2023/24
Prognozuje się, że import nieznacznie spadnie w MY 2023/24. Ta prognoza opiera się na oczekiwanym większym wielkość krajowej podaży pszenicy i założenie, że mąka i produkty pszenne będą
produkowane w Kanadzie w celu zaspokojenia stałego popytu krajowego, zmniejszając popyt importowy na mąkę pszenną i produkty.

Import – MY 2022/23
Prognozuje się, że w MY 2022/23 import produktów pszennych i mąki wzrośnie o ponad 20
procent do 477 000 ton metrycznych (MT), podczas gdy przewiduje się spadek importu pszenicy na paszę dla zwierząt ponad 50 procent do 72 000 MT. Średnio (od 2017/18 do 2021/22) 72 proc.
składa się z produktów pszennych i mąki, a większość pozostałej części to ziarno pszenicy wykorzystywane jako zwierzęce paszy ze względu na restrykcyjny kanadyjski system rejestracji odmian.

Od początku 2023 roku 88 procent importu to produkty pszenne lub mąki, reprezentujące największy udział od co najmniej dwóch dekad.

Eksport – MY 2023/24
Prognozuje się, że eksport ziarna pszenicy wzrośnie w związku ze zwiększonymi dostawami krajowymi wynikającymi z ekspansji obsadzonej powierzchni i spodziewanych wyzwań produkcyjnych w innych miejscach. Wadą jest ryzyko prognozy uwzględniają możliwość wystąpienia warunków suszy, które obniżą krajową produkcję pszenicy.

Prognozy zawarte w niniejszym raporcie nie odzwierciedlają w pełni niedawnych zakłóceń w handlu w portach Morza Czarnego.

Eksport – MY 2022/23
Eksport zarówno pszenicy jarej, jak i durum od początku roku 2022/23 (od sierpnia do maja)
przekroczył całkowity eksport w MY 2021/22, ze względu na większe dostawy eksportowe i płynny ruch
zboża.

Według danych Międzynarodowej Rady Zbożowej kanadyjski Western Red Spring (13,5 proc.białko), FOB Vancouver kosztował 356 USD za tonę 17 lipca 2023 r., czyli o siedem procent mniej niż w tym samym czasie w 2022 r. Ceny spadały przez cały rok gospodarczy i nie tylko drastycznie od wiosny, ze względu na dużą globalną podaż i płynny ruch zboża na całym świecie.

Ceny FOB Vancouver dla CWRS były wyższe niż ceny konkurencyjnego zboża, ale stała się bardziej konkurencyjna w 2022 r.

Mąka i produkty pszenne: Od początku roku (od sierpnia do maja) eksport produktów i mąki pszennej
przekroczyły już całkowitą wielkość i wartość wywozu w każdym roku gospodarczym od MY
2017/18, głównie z powodu dodatkowych 28 200 MT (rok do roku) wyeksportowanych z Manitoby i
Saskatchewan.
W prowincjach Prairie (Alberta, Saskatchewan i Manitoba) wartość eksportu mąki pszennej i produktów wzrosła o 26 proc. z 50 mln USD w całym MY 2021/22 do USD 63 miliony dolarów w moim roku 2022/23 od początku roku (od sierpnia do maja). Stanowi to 23 procent krajowych wartość eksportu od początku roku i 29 procent wolumenu.

Dziewięćdziesiąt sześć procent całkowitego kabadyjskiego eksportu pszenicy i mąki trafia do Stanów Zjednoczonych.


Pożary: Pożary miały minimalny wpływ na transport zbóż i nasion oleistych.

Przemysłowe kontakty poinformowały FAS/Ottawa, że kolej Canadian National (CN) została zamknięta z Alberty do Vancouver na kilka godzin w maju; jednak od tego czasu zarówno CN, jak i Canadian Pacific Kansas City (CPKC), dwie główne linie kolejowe w Kanadzie, działają normalnie, chociaż o godz
niższych prędkości przez obszary wysokiego ryzyka, tak aby linie kolejowe mogły zostać spryskane wodą. 
Spedytorzy ziaren, z którymi rozmawiał FAS/Ottawa, stwierdzili, że wpływ strajku był minimalny.

Akcja strajkowa: Po miesiącach spornych negocjacji, International Longshore i
Warehouse Union (ILWU) Kanada, reprezentująca ponad 7200 pracowników dokerów w Wielkiej Brytanii
Columbia (BC), rozpoczęła akcję strajkową 1 lipca przeciwko British Columbia Maritime Employers
Stowarzyszenie (BCMEA). Akcja strajkowa zakończyła się 13 dni później, 13 lipca i została wznowiona 18 lipca.
Z dniem 19 lipca wznowiony strajk został odwołany. FAS/Ottawa nadal dokładnie to monitoruje te sytuacje.

Od 19 lipca wpływ sekcji 87.7 na załadunek statków do przewozu ziarna luzem był minimalny. Wg. kanadyjskiego kodeksu pracy oraz ponieważ ilości zboża były już obniżone z powodu
sezonowe zastoje na rynku; zapotrzebowanie na wagony do transportu zboża wynosi około jednej trzeciej tego, co byłoby transportowane jesienią lub zimą po zbiorach.

Sekcja 87.7 (1) Kanadyjskiego Kodeksu Pracy stanowi, że podczas strajku lub lokautu zatrzrymamanie handlu zbożem jest zabronione i uważane jest za „niezbędną usługę”, a strony będą nadal świadczyć usługi, które normalnie wykonują dla zapewnienia „zatrzymania, zwolnienia i załadunku statków zbożowych w licencjonowanym terminalu i transferu wind i ruch statków zbożowych wchodzących i wychodzących z portu”.

Po zakończeniu akcji strajkowej 13 lipca rozpoczęły poruszać się wagony zaparkowane z innymi towarami. Zarówno CN, jak i CPKC Rail stosowały podejście mierzone, aby upewnić się, że nie dostarczają więcej niż mogą obsłużyć obiekty lub lokalne zakłady. Kontakty branżowe z dwóch dużych firm zajmujących się przeładunkiem zboża powiedziały FAS/Ottawa, że Kanada będzie potrzebowała trzech lub więcej tygodni, aby nadrobić zaległości, ale jak wspomniano powyżej, są w wolniejszym okresie transportu zboża, a obie koleje mają moc i załogi do akcji strajkowej. Zakłada się, że biorąc pod uwagę przedłużającą się akcję strajkową od 18 lipca że okres nadrabiania zaległości zostanie jeszcze wydłużony.

Konsumpcja krajowa – MY 2023/24
Prognozuje się, że konsumpcja krajowa w MY 2023/24 utrzyma się na obecnym poziomie, około 9,4 do 9,6 milion ton. Oczekuje się, że udział paszy dla zwierząt w całkowitej konsumpcji krajowej pozostanie
w pięcioletnim przedziale od 44 do 51 proc.

Konsumpcja krajowa – MY 2022/23
Przewiduje się, że około 47 procent całkowitej konsumpcji zostanie wykorzystane na paszę dla zwierząt. Około dwóch procent zużycia pszenicy paszowej zostanie pokryty z importu ze Stanów Zjednoczonych.
Pszenica ogółem zmielona od początku roku (od sierpnia 2022 do maja 2023) wzrosła o jeden procent jako dodatkowy 48 000 ton mielonej pszenicy z Ontario zrekompensowało 24 000 ton redukcji mielonej pszenicy zachodniej.

Zapasy magazynowe – MY 2022/23

Statistics Canada podaje, że całkowite zapasy pszenicy wzrosły rok do roku o 18,2 procent do 13,3
ton na dzień 31 marca 2023 r. Zapasy gospodarstw wzrosły o 31,0 procent do 9,3 mln ton, podczas gdy
zapasy handlowe spadły o 4,1 procent do 3,9 miliona ton.
Zapasy wzrosły w porównaniu z tym samym terminem rok wcześniej, pomimo wzrostu dostaw
pszenicy poza gospodarstwem i na eksport, ze względu na wyższą produkcję, zwłaszcza w zachodniej Kanadzie, gdzie lepsze warunki uprawy skutkowały lepszymi plonami. Zapasy na koniec roku gospodarczego będą rejestrowane na lipiec 2023 r.

POLITYKA I AKTUALNOŚCI
Kanada potępia wycofanie się Rosji z Black Sea Grain Initiative
18 lipca Minister Spraw Zagranicznych Kanady Mélanie Joly i Minister ds. Międzynarodowych
Development, Harjit S. Sajjan, wydał oświadczenie potępiające decyzję Rosyjskiej
Federacji, która wycofała swój udział w Inicjatywie Zbożowej Morza Czarnego (BSGI) pośredniczonej przez
ONZ i Turcji w ramach porozumień stambulskich w lipcu 2022 r. „To ponownie nakłada
de facto blokade ukraińskich portów czarnomorskich, co znacząco wpływająca na światowy eksport żywności, jak również bezpieczeństwa na Morzu Czarnym”.

Bill C-234 – Ustawa o zmianie ustawy o cenach zanieczyszczeń gazami cieplarnianymi
Ustawa C-234, Ustawa o zmianie ustawy o cenach gazów cieplarnianych, jest obecnie w Senacie i
oczekuje na rozpatrzenie przez Stałą Senacką Komisję Rolnictwa i Leśnictwa.
Ustawa C-234 ma na celu zmianę ustawy o cenach zanieczyszczeń gazami cieplarnianymi w celu rozszerzenia zwolnienia dla zakwalifikowania paliwa rolniczego do gazu ziemnego i propanu przeznaczonego do sprzedaży. Tak twierdzą kanadyjskie grupy rolników obecna obniżka ceny uprawnień do emisji dwutlenku węgla, wprowadzona w zeszłym roku ustawą C-8, nie uwzględnia w pełni indywidualny zakres dopłat do emisji dwutlenku węgla stosowanych w gospodarstwach rolnych.

oprarc, e-mk, ppr.pl wg źródło: GAIN FAS USDA RAPORT


POWIĄZANE

Kawały, będące jedną z najbardziej uniwersalnych form dowcipu, od wieków pełnią ...

20 listopada 2024 roku, w Warszawie odbyło się VI Posiedzenie Krajowej Rady Izb ...

Minister Polityki Agrarnej i Żywności Ukrainy Witalij Koval oraz Minister Rolnic...


Komentarze

Bądź na bieżąco

Zapisz się do newslettera

Każdego dnia najnowsze artykuły, ostatnie ogłoszenia, najświeższe komentarze, ostatnie posty z forum

Najpopularniejsze tematy

gospodarkapracaprzetargi
Nowy PPR (stopka)
Jestesmy w spolecznosciach:
Zgłoś uwagę