Rejestracja suski sechlońskiej jako Chronionego Oznaczenia Geograficznego

 Dnia 9 października 2010 r. w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zostało opublikowane rozporządzenie Komisji Europejskiej nr 897/2010 z dnia 8 października 2010 r. rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych (ChOG) nazwę Suska sechlońska.

Suska sechlońska jest kolejnym, po fasoli korczyńskiej i miodzie kurpiowskim, polskim produktem zarejestrowanym przez Komisję Europejską jako Chronione Oznaczenie Geograficzne.

Nazwa suska sechlońska wywodzi się z miejscowej gwary. Suska oznacza suszkę, czyli podsuszoną i podwędzoną śliwkę. Dookreślenie sechlońska pochodzi od nazwy miejscowości Sechna, leżącej w gminie Laskowa, z której wywodzi się tradycja suszenia.

Suski sechlońskie to śliwki poddane procesowi podsuszania i podwędzania, z pestkami lub drylowane. Wielkość suski sechlońskiej zależy od wielkości owoców wykorzystanej odmiany śliwek, a kształt może być od kulisto-spłaszczonego do podłużnego. Suska sechlońska charakteryzuje się elastycznym, mięsistym miąższem i pomarszczoną, ale błyszczącą skórką w kolorze ciemnogranatowym przechodzącą nawet do czarnego. W smaku jest lekko słodka z wyczuwalnym posmakiem i aromatem wędzenia. Podwędzanie i podsuszanie śliwek w suszarniach odbywa się gorącym dymem, co odróżnia suskę sechlońską od śliw suszonych gorącym powietrzem. Podczas podwędzenia śliwka traci część wody zawartej w tkankach, a równocześnie nasyca się dymem, który ma właściwości antyseptyczne.

Związek suski sechlońskiej z regionem opiera się na renomie, która ukształtowała się w oparciu o długoletnią tradycję wytwarzania tego produktu i wyjątkowych umiejętnościach lokalnych producentów. Wpływ na jakość suski sechlońskiej mają unikalne umiejętności lokalnych producentów i stosowane przez nich tradycyjne metody produkcji. Konstrukcja suszarni i sposób suszenia są umiejętnościami lokalnych producentów i wyraźnie odróżniają się od metod produkcji wykorzystywanych w innych częściach kraju, a także używanych w sąsiednich regionach. Odpowiednia konstrukcja suszarni zapewnia jednoczesny obieg ciepłego powietrza i dymu, dzięki czemu śliwki są podsuszane i podwędzane.

Obecnie już 19 polskich produktów zostało wpisanych do unijnych rejestrów.