Rejestracja jabłek grójeckich jako Chronionego Oznaczenia Geograficznego

5 października 2011 roku w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zostało opublikowane rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 981/2011 z dnia 30 września 2011 roku rejestrujące w rejestrze chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych nazwę jabłka grójeckie (ChOG). Jest to kolejny po kołoczu śląskim (kołaczu śląskim) polski produkt zarejestrowany przez Komisję Europejską jako Chronione Oznaczenie Geograficzne.
Jabłka grójeckie charakteryzują się rumieńcem większym od przeciętnego średnio o 5 %. Piękny czerwony rumieniec na jabłku wpływa nie tylko na jego ładny wygląd, ale również świadczy o wyższej zawartości barwników głównie antocyjanów i karetonoidów w tkankach pod skórką. Jabłka grójeckie charakteryzują się również kwasowością wyższą od przeciętnej dla danej odmiany średnio o 5 %.

Początek rozwoju sadownictwa w okolicach Grójca przypada na okres panowania Królowej Bony, która w 1545 roku otrzymała duże połacie ziemi na tym terenie. Dzięki jej staraniom w ówczesnym czasie w powiecie grójeckim było kilkakrotnie więcej sadów dworskich niż w powiatach ościennych. W XIX w. duże zasługi w propagowaniu produkcji jabłek grójeckich odegrali duchowni, którzy zajmowali się uprawą jabłoni oraz uczyli innych jak wyprodukować owoce. W 1918 roku powstała na tym terenie pierwsza w Polsce przechowalnia owoców. Umożliwiło to sprzedaż jabłek w miesiącach zimowych, kiedy brakowało na rynku owoców wysokiej jakości. Bardzo dynamiczny rozwój sadownictwa grójeckiego nastąpił po II wojnie światowej, czego dowodem jest powstanie Zakładu Doświadczalnego Instytutu Sadownictwa i Kwiaciarstwa. Zakład ten stał się wzorcowym gospodarstwem, na przykładzie którego lokalni sadownicy uczyli się nowoczesnych metod uprawy drzew owocowych. Dzięki temu w miarę upływu czasu wydajność sadów grójeckich systematycznie rosła. O znaczeniu sadownictwa dla społeczności okolic Grójca świadczą między innymi coroczne obchody Święta Kwitnących Jabłoni.