Uregulowania prawne z ostatecznym rozstrzygnięciem tzw. paliwa rolniczego wprowadza ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, ustawy o zamówieniach publicznych i ustawy o ochronie informacji niejawnych.
Ustawa ta wprowadza bon paliwowy, który jest środkiem płatniczym do nabywania oleju napędowego (Art. 40a ust. 2).
Bon paliwowy otrzyma podatnik podatku rolniczego prowadzący działalność rolniczą będący właścicielem co najmniej jednego ciągnika rolniczego (Art. 40a ust. 1).
Bony paliwowe są wydawane podatnikom podatku rolnego przez banki spółdzielcze (Art. 40c ust. 1).
Banki spółdzielcze wydają bony paliwowe za okresy półroczne w terminie do 31 stycznia i do 31 lipca danego półrocza na podstawie zaświadczenia wydanego przez wójta lub burmistrza podatnikowi podatku rolnego (Art. 40d pkt 1).
Zaświadczenie wydaje się na pisemny wniosek podatnika podatku rolnego (Art. 40e ust.1).
Zaświadczenie powinno zawierać:
Zaświadczenie nie może być wydane, jeżeli wnioskodawca ma zaległości podatkowe w podatku rolnym (Art. 40e ust. 3).
Maksymalna wartość bonów paliwowych należnych podatnikowi za okres półroczny określa się jako iloczyn powierzchni użytków rolnych w gospodarstwie oraz kwoty podatku akcyzowego od oleju napędowego o zawartości siarki powyżej 0,05% do 0,2% włącznie (Art. 40f ust 1).
Do obliczenia wartości bonów paliwowych, o których mowa w ust l, przyjmuje się:
Rada Ministrów określa w drodze rozporządzenia w
każdym roku wartość bonów paliwowych przypadających na l ha użytków rolnych, uwzględniając założenia
ustawy budżetowej na dany rok, oraz obowiązującą stawką podatku akcyzowego
do oleju napędowego (Art. 40f ust 4).
Ustawa wchodzi w życie z dniem l lipca
2001 r.
Opracował Piotr Bodo
Echo Zachodniopomorskiej Wsi, nr 6(28)