Regulowanie rynku wieprzowiny

Przedmiotem regulacji na tym rynku są: żywe świnie (wyjątek - zwierzęta hodowlane czystej rasy); świeża, schłodzona lub mrożona wieprzowina i podroby solone, suszone lub wędzone; słonina i inne tłuszcze; produkty przetworzone (w tym konserwy i kiełbasy).

Ceny

Do regulacji rynku służą:
1. cena podstawowa, będąca centralnym punktem orientacyjnym, ustalana corocznie dla tusz świńskich o standardowej jakości (klasa handlowa E);
2. cena referencyjna, będąca przeciętną, ważoną regionalnych cen rynkowych i każdorazowego udziału krajów członkowskich w globalnym pogłowiu świń w UE; informacje o cenach zbierane są cotygodniowo na reprezentatywnych rynkach lub w rzeźniach i dotyczą klasy E (60-120 kg) lub klasy R (120-180 kg).

Interwencja

Próg uruchamiający interwencję wynosi 103% ceny podstawowej. Gdy cena referencyjna znajdzie się poniżej tego progu może być zastosowana interwencja. Interwencja może polegać na dotacjach do prywatnego magazynowania lub na skupie przez instytucje państwowe. O początku i zakończeniu interwencji decyduje Komisja Europejska. Państwowe zakupy prowadzone są wg cen, które maksymalnie wynoszą 92%, zaś minimalnie 78% ceny podstawowej. Przy prywatnym magazynowaniu zwiera się umowy o magazynowanie w ściśle określonym czasie; na pokrycie kosztów magazynowania udzielane są dotacje. Po zakończeniu okresu magazynowania towar wraca na rynek wewnętrzny lub jest eksportowany. Dotychczas stosowano interwencję bardzo wstrzemięźliwie i tylko w formie dotacji do prywatnego magazynowania. Ma to zapobiec produkowaniu "dla interwencji" i powstawaniu nadwyżek.

Regulacja w imporcie i eksporcie

Od 01.07.1995 roku obowiązują, stosownie do postanowień GATT/WTO, stałe cła w miejsce zmiennych dopłat importowych. Wychodząc od ustalonego dla okresu bazowego 1986-88 ekwiwalentu towarowego nastąpi w ciągu 6 lat redukcja stawek celnych o łączne 36%. Towary z krajów trzecich trafiają na rynek UE wg ceny oferowanej na granicy plus cło.
Kontyngenty przywozowe, do których stosowane są inne warunki niż do krajów trzecich, wynikają z zobowiązań UE (w ramach negocjacji GATT) dotyczących minimalnego dostępu do rynku.

Gdy pojawiają się istotne zagrożenia rynku w skutek nadmiernego wzrostu importu można zastosować zgodnie z regułami GATT klauzule ochronną; dla rynku wieprzowiny brak jest dotąd konkretnych regulacji.
Przy eksporcie do krajów trzecich stosuje się dopłaty eksportowe. Wysokość dopłat ustalana jest co najmniej co każde trzy miesiące. Jeżeli poziom cen światowych znajduje się poniżej poziomu cen UE, co w praktyce zdarza się bardzo rzadko, nie udziela się licencji eksportowych. Gdyby jednak taka sytuacja trwała dłużej, należałoby się liczyć z ochroną rynku wewnętrznego przed nadmiernym eksportem.

Subsydia eksportowe zostały przez postanowienia GATT/WTO ograniczone i muszą być w ciągu 6 lat zredukowane; z dotacji wyłączono żywe świnie i mięso bez kości. Wysokość subsydiów zależy od:

• cen i podaży wieprzowiny w UE,
• cen i podaży wieprzowiny na rynku światowym,
• różnicy między cenami zbóż pastewnych w UE i na rynku światowym,
• konkurencyjności produktów UE na rynkach krajów trzecich.

Wysokość subsydiów nie jest zróżnicowana w zależności od kraju docelowego.